Region
Guria გურიის მხარე
Położenie na mapie kraju
Państwo	Gruzja
Stolica	Ozurgeti
Powierzchnia	2 033 km²
Ludność ( 2002 ) •  liczba ludności	143
Kod ISO 3166-2	GE-KA
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba prowincji	3

Guria ( gruz. : გურია) jest regionem (mchare) w zachodniej Gruzji , leżący nad wschodnim brzegiem Morza Czarnego . Guria liczy 143 357 mieszkańców (2002)^[1], stolica regionu mieści się w Ozurgeti .

Geografia

Guria graniczy z Megrelią i Górną Swanetią od północnego zachodu, Imeretią od północy, Samcche-Dżawachetią od wschodu, Adżarią od południa, leży nad wschodnim brzegiem Morza Czarnego . Region ma powierzchnię 2 003 km².

Prowincje Gurii:

• Ozurgeti
• Lanczchuti
• Czochatauri

Historia

Flaga księstwa Guria

Książę Mamia Gurieli ( XVI wiek ).

Pierwsze wzmianki o "Gurii" pojawiają się około 800 roku w gruzińskiej kronice Dżuanszera^[2].

Prowincja znajdowała się pod panowaniem zachodniogruzińskich władców aż do utworzenia Królestwa Abchazji i Gruzji w X wieku . Guria była wtedy prowincją (saeristawo) rządzoną przez księcia (eristawi). Wykorzystując pogrążające się w chaosie w 1466  r. Królestwo Gruzji Guria przekształciła się w niezależne księstwo (samtawro) pod władaniem szlacheckiego rodu Gurieli, nominowanych lenników króli Imeretii . Zaatakowane w XVI wieku przez Imperium osmańskie księstwo utraciło Adżarię oraz znalazło się pod wpływami Sułtana . W wyniku sporów z sąsiednimi władcami, dwóch książąt z rodziny Gurieli zostało królami Imeretii - Giorgi III Gurieli (panował w latach 1664 - 1684 ) oraz Mamia III Gurieli (panował w latach 1689 - 1714 ). W XVIII wieku władcy Gurii brali udział w antyosmańskich wojnach wyzwolenia zachodniej Gruzji. Rezultatem tego było całkowite utracenie Adżarii i Dolnej Gurii, gdzie przeprowadzono islamizacje . 19 czerwca 1810  r. Mamia V Gurieli zaakceptował rosyjską suwerenność. W wyniku czego w latach 1819 - 1820 wybuchło powstanie. W 1828 Carat obalił księstwo i włączył je do Guberni Kutaisi w 1840 . W 1841  r. oraz w 1905  r. wybuchły powstania przeciwko władzy rosyjskiej, zostały one jednak brutalnie stłumione. Byłe księstwo Guria w latach 1918-1921 zostało podzielone na trzy okręgi. Od 1995  r. został utworzony region^[3] (mchare) Guria.

Etymologia nazwy "Guria"

Nazwa "Guria" prawdopodobnie oznacza "niespokojna ziemia", ma to związek z wydarzeniami z VIII i IX wieku kiedy to Leon został królem Abchazji , Guruls odmówił posłuszeństwa władcy Odzrche i dołączył się do Leona. Wydarzenia te zostały opisane w książce historycznej Bagrationi z XVIII wieku .

Ekonomia

Woda mineralna Nabeghlawi

Subtropikalna gospodarka jest podstawą rozwoju regionu. Guria jest znana z bardzo dobrej wody, słynie z wody mineralnej Nabeghlawi, (podobna pod względem składu chemicznego do wody z Bordżomi ). Guria jest jednym z największych producentów herbaty w Gruzji^[4].

Demografia

Gurijczycy są etnicznymi Gruzinami , którzy mówią dialektem języka gruzińskiego .

Znani Gurijczycy

• Eduard Szewardnadze - prezydent Gruzji w latach 1995-2003,
• Noe Żordania - premier niepodległej Gruzji w latach 1918 do 1921,
• Nodar Dumbadze - pisarz,
• Gabriel Kikodze - biskup Imereti (XIX wiek),
• Pawle Ingorokwa (1893-1990), historyk, psycholog,
• Ekwtime Takaiszwili (1862-1952) - historyk.

Przypisy