|
|
|
granat ręczny ET-40 Filipinka
granat ręczny ET-40 Filipinka - Filipinka (używano także nazw: ET-40, Perełka, Wańka) – polski ręczny granat zaczepny produkowany w warunkach konspiracyjnych przez wytwórnie Armii Krajowej.
Historia
Ręczny granat zaczepny Filipinka został skonstruowany w 1940 roku przez Edwarda Tymoszka – pirotechnika pracującego przed wybuchem wojny w wytwórni amunicji nr 2 w Rembertowie.
Granat produkowano od czerwca 1940 roku. Nadano mu oznaczenie ET-40, lecz bardziej przyjęła się nazwa "Filipinka" pochodząca od pseudonimu konstruktora (Filip Tarło). Znany też był pod nazwą "Wańka", co wiąże się z używanym od połowy 1941 roku oznakowaniem granatu rosyjskimi literami "ДУГ" (skrót od diesantnaja udarnaja granata), mającymi sugerować, że jest on pochodzenia radzieckiego.
Granaty były produkowane do 1944 roku i łącznie wykonano około 240 000 sztuk. Filipinki były powszechnie używane przez oddziały AK w ich akcjach bojowych, przez cały okres wojny.
Granat Filipinka (z prawej strony) w Muzeum Powstania Warszawskiego w Warszawie
Opis konstrukcji
Granat Filipinka był ręcznym granatem zaczepnym. Korpus granatu początkowo stanowiła ebonitowa puszka w kształcie walca o średnicy 52 mm i wysokości 95 mm, później puszka ebonitowa została zastąpiona tłoczoną puszką z blachy stalowej.
Granat wypełniony był szedytem (materiałem wybuchowym produkowanym w warunkach konspiracyjnych na bazie chloranu potasu) oraz w niewielkich ilościach sproszkowanym trotylem lub brytyjskim plastikiem. Wybuch był inicjowany przez zapalnik uderzeniowo-bezwładnościowy.
Inne hasła zawierające informacje o "granat ręczny ET-40 Filipinka":
Bar
...
Łupek łyszczykowy
...
Łaska
...
1983
...
1979
...
1976
...
2010
...
1988
...
Stronnictwo Demokratyczne
...
Alfabet
...
Inne lekcje zawierające informacje o "granat ręczny ET-40 Filipinka":
22 Eksploatacja i obsługa pojazdu (plansza 12)
...
22 Eksploatacja i obsługa pojazdu (plansza 5)
...
105 Dualizm w rozwoju ekonomicznym Europy (plansza 13)
...
|
|
|
|
