Goździk chiński
Systematyka [1].
Domena :	eukarionty
Królestwo :	rośliny
Klad :	rośliny naczyniowe
Klad :	rośliny nasienne
Klasa :	okrytonasienne
Rząd :	goździkowce
Rodzaj :	goździk
Gatunek :	goździk chiński
Nazwa systematyczna
Dianthus chinensis L. Sp. pl. 1:411. 1753

Goździk chiński (Dianthus chinensis L. ) – gatunek rośliny należący do rodziny goździkowatych . Pochodzi z Azji (Chiny, Korea, Indie, Nepal i wschodnia część Rosji)^[2]. W wielu krajach, również w Polsce jest uprawiany jako roślina ozdobna.

Morfologia i biologia

Pokrój

Roślina przeważnie jednoroczna , rzadko tylko jest dwuletnia lub wieloletnia . Tworzy luźne kępki o wysokości 20-40 cm. Cały pęd pokryty jest woskiem i ma szarozielony kolor.

Łodyga

Wzniesiona, rozgałęziająca się, sztywna, naga.

Liście

Ulistnienie naprzeciwległe. Liście równowąskolancetowate, całobrzegie, ostro zakończone. Są zrośnięte nasadami i podobnie jak łodyga pokryte woskiem.

Kwiaty

Na łodydze wyrastają 1-3 bezwonne duże kwiaty (średnica 3-8 cm). Zielony, cylindryczny kielich składa się z 5 zrośniętych działek. Korona składa się z 5 wcinanych lub ząbkowanych płatków, wewnątrz niej 1 słupek i 10 pręcików. Istnieją odmiany o pełnych kwiatach. Kolor kwiatów zależy od odmiany, istnieją też odmiany wielobarwne. Kwitną od końca czerwca do jesieni.

Owoc

Torebka otwierająca się 4-ząbkami. Nasiona drobne, liczne.

Zastosowanie i uprawa

• Zastosowanie. Uprawiany jako roślina ozdobna , zwykle na kwiat cięty, jako roślina doniczkowa , lub na rabatach.
• Sposób uprawy: Wymaga słonecznych stanowisk, nie ma specjalnych wymagań co do gleby. Uprawiany jest przeważnie z nasion, czasami przez podział bryły korzeniowej. Przy uprawie gruntowej wysiewa się nasiona do ciepłego inspektu w marcu-kwietniu, a do gruntu wysadza na początku maja w rozstawie 20-25 × 30 cm.

Przypisy

Bibliografia