Gmina Oleśnica (początkowo gmina Emilienheim ) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1954 roku w woj. łódzkim i poznańskim . Siedzibą władz gminy była Oleśnica ^[2].

Gmina powstała na przełomie XIX i XX wieku z głównej części obszaru zniesionej gminy Emilienheim w powiecie słupeckim ^[3]. W okresie międzywojennym gmina Oleśnica należała do powiatu słupeckiego w woj. łódzkim . W związku z likwidacją powiatu słupeckiego z dniem 1 kwietnia 1932 roku gmina weszła w skład powiatu konińskiego w tymże województwie^[4]. 1 kwietnia 1938 roku gminę wraz z całym powiatem konińskim przeniesiono do woj. poznańskiego ^[5].

Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 13 gromad: Anielewo, Augustynów, Drzewce, Grądzeń, Kopojno, Olchowo, Oleśnica, Oleśnica kol., Skokum, Świątniki, Tarszewo, Wrąbczyn i Wrąbczyn Górski ^[6].

Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin ^[7]. Po reaktywowaniu gmin z dniem 1 stycznia 1973 roku gminy Oleśnica nie przywrócono, a jej dawny obszar wszedł głównie w skład nowej gminy Zagórów w powiecie słupeckim w tymże województwie ^[8].

Przypisy