Giganci (lm
gr.
Γίγαντες Gígantes,
łac.
Gigantes, lp gr. Gigas, Gigantos, łac. Gigant) –
mit. gr.
olbrzymy
o
wężowych
splotach zamiast nóg.
Uchodzili za synów
Uranosa
(zrodzili się z krwi, która wyciekła z rany Uranosa, gdy został okaleczony przez
Kronosa
) i
Gai
lub
Tartaru
i Gai.
Byli pochodzenia boskiego, ale mimo to byli śmiertelni. Mogli się stać nieśmiertelni za przyczyną magicznego ziela, które Gaja (Ziemia) wydała, by ocalić swoje dzieci przed śmiercią, ale
Zeus
dowiedział się o tym i nim ktokolwiek mógł je znaleźć, zerwał je i zniszczył.
Byli olbrzymiego wzrostu i niesamowitej siły, ale wygląd mieli odstraszający: gęste kudły na głowie, najeżone brody i zamiast nóg wężowe sploty.
Byli personifikacją potężnych sił natury, trzęsień ziemi, wybuchów wulkanów.
Po urodzeniu zaczęli grozić innym bogom, zagrozili, że zniszczą
Olimp
. Bogowie nie mieli innego wyjścia, jak przystąpić do walki. Opis walki został zawarty w
gigantomachii
.
Prócz gigantów olbrzymim wzrostem cechowali się również
tytani
i jednoocy
cyklopi
.
Gigantami byli:
Zobacz też
