Mapa Kolumbii

Republika Kolumbii jest położona w północno-zachodniej części Ameryki Południowej , zajmuje powierzchnię lądową 1 141 748 km² i powierzchnię morską 928 660 km². Terytorium Kolumbii rozciąga się od Morza Karaibskiego po Pacyfik , zajmuje spory fragment puszczy amazońskiej , osią państwa jest łańcuch Andów . Kolumbia jest jedynym państwem południowoamerykańskim, które leży nad dwoma oceanami. Dzieli się administracyjnie na regiony i departamenty.

Współrzędne geograficzne

Punkty ekstremalne obszaru kontynentalnego Kolumbii:

• Północ :
  • Punta Gallinas ( Półwysep Guajira ), 12° 30’ 40” φ N.
• Południe :
  • Ujście wąwozu San Antonio (Trapecio Amazónico), 4° 13’ 30” φ S.
• Wschód :
  • Wyspa San José ( Rio Negro , naprzeciw Piedra del Cocuy), 66° 50’ 54” λ W.
• Zachód :
  • Cabo Manglares ( Nariño ), 79° 01’ 23” W.

Granice

Mapa granic Kolumbii

Granice lądowe

Kolumbia posiada następujące granice lądowe:

• Północ:
  • Morze Karaibskie : wybrzeże - 1 600 km
• Południe:
  • Ekwador : 586 km granicy (Traktat Suárez-Muñoz Vernaza, 15 sierpnia 1916).
  • Peru : 1 626 km granicy (Traktat Lozano-Salomón, 24 marca 1922 i Protokół z Rio de Janeiro, 24 maja 1934).
• Zachód:
  • Panama : 266 km granicy (Traktat Vélez-Victoria, 20 sierpnia 1924).
  • Pacyfik : wybrzeże - 1 300 km
• Wschód:
  • Wenezuela : 2 219 km granicy (Laudo, 16 marca 1892; arbitraż Szwajcarii , 24 marca 1892 i Traktat López de Mesa - Gil Borges, 5 kwietnia 1941).
  • Brazylia : 1 645 km granicy (Traktat Vásquez Cobo - Martins, 24 kwietnia 1907; Traktat García Ortiz - Mangabeira, 15 listopada 1928).

Granice morskie

Granice morskie Kolumbii są następujące:

• Północ :
  • Honduras : Traktat Ramírez - López, 2 sierpnia 1986.
  • Jamajka : Traktat Sanin-Robertson, 12 listopada 1993.
  • Haiti : Traktat Liévano - Brutus, 17 lutego 1978.
  • Dominikana : Traktat Liévano - Jiménez, 13 stycznia 1978.
  • Panama : Traktat Liévano - Boyd, 20 listopada 1976.

• Południe:
  • Ekwador : Traktat Liévano - Lucio, 23 sierpnia 1975.
  • Panama : Traktat Liévano Boyd, 20 listopada 1976.
  • Kostaryka : Traktat Fernández - Facio, 17 marca 1977.

• Zachód:
  • Nikaragua : Tratado Esguerra - Barcenas, 24 marca 1928.
  • Kostaryka : Traktat Lloreda - Gutiérrez, 6 kwietnia 1984.

• Wschód:
  • Wenezuela .

Klimat

Przez Kolumbię przebiega równik, aż 90% kraju leży na półkuli północnej, a departament Amazonas - na półkuli południowej. Całe terytorium kraju jest położone w Strefie Międzyzwrotnikowej. Klimat kolumbijskich regionów różni się znacznie ze względu na duże różnice wysokości (od poziomu morza aż do prawie 6 000 m n.p.m.). Klimat Kolumbii można podzielić w następujący sposób:

• Klimat równikowy wilgotny: ten waha się od bardzo wilgotnego jak na wybrzeżu Pacyfiku, aż do zróżnicowania wilgotności w ciągu roku.
• Klimat suchy: związany z pustyniami, jest gorący, np.; Półwysep Guajira .
• Klimat łagodny: wilgotny zimą i suchy latem, np.; Medellín .
• Klimat górski: waha się od zimnego w Bogocie , w Páramo (powyżej 3 km) po stałe śniegi lody w Sierra Nevada de Santa Marta .

Odmiany klimatu w głównych ośrodkach miejskich Kolumbii:

• Bogota : klimat zimny (wysokość: 2 500 m n.p.m.).
• Obszar Metropolitarny Medellín: w stronę strefy środkowej Medellín klimat łagodny (wysokość 1 560 m n.p.m.), w kierunku północnym klimat suchy, na południe zimny.
• Dolina Rzeki Cauca: klimat gorący suchy.
• Barranquilla : klimat gorący.

Regiony przyrodnicze

Regiony przyrodnicze Kolumbii

Kolumbia posiada pięć kontynentalnych regionów przyrodniczych i jeden region morski:

• Region Amazoński: stanowi południową część zachodniej Kolumbii, jest regionem równinnym nisko położonym. Jest częścią Niziny Amazońskiej, nazywa go się również Kolumbijską Puszczą Amazońską.
• Region Andyjski: odpowiada kolumbijskim Andom , włączając andyjskie doliny rzek Cauca i Magdalena .
• Region Karaibski: obejmuje nadbrzeżne niziny kolumbijskiej części Morza Karaibskiego i górotwory, które nie należą do Andów (jak Montes de María i Sierra Nevada de Santa Marta .
• Region Wybrzeża Pacyfiku: obejmuje nadbrzeżne niziny nad Pacyfikiem i górotwory, które nie należą do Andów, w szczególności Serranía del Baudó.
• Region Wyspiarski: obejmuje kolumbijskie wyspy, których nie uważa się za wyspy wybrzeża, jak archipelag San Andrés i Providencia na zachodnim Morzu Karaibskim i wyspę Malpelo na Pacyfiku .
• Region Orinoko: stanowi północną część zachodniej Kolumbii, jest regionem równinnym nisko położonym. Nazywany Niziną Orinoko lub regionem Llanos .

Rzeźba

Uwzględniając zróżnicowanie rzeźby można podzielić kontynentalny obszar Kolumbii na dwa duże regiony: zachodni zajmowany głównie przez Andy i ich pogórza na nadbrzeżnych nizinach Pacyfiku i Morza Karaibskiego oraz wschodni z nizinami Orinoko i Amazonki .

Kordyliery Andów

Mapa hipsometryczna Kolumbii

Andy południowoamerykańskie, które przebiegają kontynent od południa ( Patagonia ) zachodnim skrajem, kończą się w jego najbardziej północnej części ( Kolumbia ). W tym kraju dzielą się na:

• Kordylierę Zachodnią.
• Kordylierę Środkową.
• Kordylierę Wschodnią.

Ten podział Andów kolumbijskich zaczyna się w Nudo de los Pastos i w Nudo de Almaguer lub Masywie Kolumbijskim. Masyw Kolumbijski jest znany również pod nazwą Estrella Fluvial de Colombia (Rzeczna Gwiazda Kolumbii), dlatego, że mają tu źródła rzeki, które uchodzą do Pacyfiku (Patía), Morza Karaibskiego ( Cauca i Magdalena ) i Amazonki (Caquetá).

• • Kordyliera Wschodnia dzieli się z kolei w pobliżu granicy z Wenezuelą na dwa pasma:

• Serranía de los Motilones, która wyznacza granicę z Wenezuelą pomiędzy kolumbijskimi departamentami El Cesar i Guajira i wenezuelskim stanem Zulia
• Kordyliera de Mérida, która biegnie dalej przez terytorium wenezuelskie.

W tej Kordylierze znajduje się Altiplano Cundiboyacense z wysokościami przekraczającymi 2 500 m n.p.m. i naturalną przestrzenią miast Bogota i Tunja . Obszar ten był terytorium najważniejszej Konfederacji Plemion Ameryki Południowej - Czibczów .

• • Kordyliera Środkowa oddziela dwie największe doliny Kolumbii: Dolinę Cauki i Dolinę Magdaleny. W tej Kordylierze znajdują się także lodowce górskie Ruiz , Santa Isabel i Nevado del Tolima.

• • Kordyliera Zachodnia zatrzymuje masy powietrza znad Oceanu Spokojnego .

Trzy kordyliery wraz z dolinami andyjskimi tworzą kolumbijski Region Andyjski i skupiają największą część ludności Kolumbii.

Najwyższymi szczytami Kolumbii są bliźniacze Pico Colón i Pico Bolívar (5 775 m n.p.m.)

Nadbrzeżne niziny i systemy górskie

Główne nadbrzeżne systemy górskie:

• Sierra Nevada de Santa Marta
• Montes de María
• Serranía del Baudó

Wulkany i strefy sejsmiczne

Terytorium kolumbijskie wchodzi w skład Ognistego Pierścienia Pacyfiku . Góry i niektóre wyspy są pochodzenia wulkanicznego. Ruchy sejsmiczne świadczą o aktywności ruchów tektonicznych terytorium. Najważniejszymi wulkanami są:

• Chiles
• Galeras
• Puracé
• Coconutos

Lodowce górskie

Kolejną ważną cechą rzeźby są duże wysokości, na wielu szczytach zalegają stałe śniegi i lody pochodzenia glacjalnego. Najważniejsze to:

• Nevado de Cumbal
• Nevado del Huila
• Nevado del Tolima
• Nevado Santa Isabel
• Nevado del Ruiz

Globalne ocieplenie i El Niño niosą ogromne zagrożenie dla kolumbijskich lodowców. Wiele wskazuje na to, że w XXI wieku zanikną one zupełnie.

Rzeźba wschodniej Kolumbii

W złożonym głównie z nizin regionie wschodnim wyróżniają się Serranía de la Macarena w departamencie Meta . W departamencie Vichada pojawiają się formacje Tarczy Gujańskiej.

Hydrografia

Hydrografia Kolumbii

Rzeka Cauca w departamencie Antioquia

Kolumbia dzieli się na dwa wielkie zlewiska:

• Zlewisko Pacyfiku z małymi dorzeczami rzek krótkich, ale zasobnych w wodę.
• Zlewisko Atlantyku z trzema wielkimi dorzeczami:
  • Dorzecze Amazonki ;
  • Dorzecze Orinoko ;
  • Dorzecza rzek Morza Karaibskiego .

Tabela przedstawia główne rzeki, które mają swoje źródła na obszarze Kolumbii

Laguna de la Cocha

Jeziora i tereny podmokłe

• Ciénaga Grande de Santa Marta
• Laguna de la Cocha
• Laguna de Tota

Kataklizmy

Terytorium kolumbijskie jest narażone na następujące zjawiska ekstremalne o katastrofalnych skutkach:

• Trzęsienia ziemi, tsunami i erupcje wulkaniczne: trzęsienia ziemi sądość częste w Kolumbii, zwłaszcza w Regionie Andyjskim i Regionie Wybrzeża Pacyfiku, jako, że Andy powstały w wyniku zderzenia płyt tektonicznych południowoamerykańskiej i pacyficznej. Stąd obecność wielu wulkanów, z których sporo to wulkany aktywne i drzemiące jak wulkany Arenas lub Puracé. Tsunami są rzadsze, ale też je odnotowano. Najbardziej znane trzęsienia ziemi, tsunami i wybuchy wulkanów XX wieku to:
  • Trzęsienie ziemi w Popayán: 5,5 w skali Richtera, 31 marca 1983.
  • Trzęsienie ziemi i tsunami w Nariño: 7,9 w skali Richtera, 12 grudnia 1979.
  • Katastrofa Armero, wybuch wulkanu Arenas: 13 listopada 1985.
  • Trzęsienie ziemi w Armenia: 5,8 w skali Richtera, 25 stycznia 1999.

• Huragany: te, które nadciągają znad Morza Karaibskiego nie docierają bezpośrednio obszaru kontynentalnego państwa, Kordyliera Zachodnia służy jako naturalna bariera zapobiegająca przedostaniu się huraganów znad Pacyfiku. Karaibskie huragany powodują obfite opady. Huraganami najbardziej zagrożony jest Region Wyspiarski Kolumbii, głównie San Andrés y Providencia.
• Powodzie: pora deszczowa powoduje wielkie powodzie, które dotykają cały kraj, zarówno niziny jak i obszary górskie. Według Departamento Nacional de Planeación najbardziej narażone na ryzyko powodzi są następujące obszary kraju:
  • Nizina Momposin, węzeł hydrograficzny wielkich rzek Magdalena , Cauca , San Jorge i Cesar.
  • Inne strefy ze zmiennym ryzykiem powodzi występują na całym obszarze.