Francesco Geminiani (ur. 5 grudnia 1687 w Lucce , zm. 17 września 1762 w Dublinie ) był włoskim barokowym kompozytorem , skrzypkiem i teoretykiem muzyki.

Biografia

Geminiani był przede wszystkim wirtuozem skrzypiec, jego uczniowie nazywali go Il Furibondo – szaleniec. Sam uczył się gry i komponowania u Scarlattiego , Lonatiego i Corelliego . Od roku 1711 był kapelmistrzem w Neapolu . W 1714 roku wyjechał do Londynu , gdzie został protegowanym Williama Capela, 3. hrabiego Essex. W roku 1715 grał wspólnie z Georgiem Friedrichem Händlem dla dworu Jerzego I Hanowerskiego . Grającemu na skrzypcach Geminianiemu akompaniował Händel na klawesynie. Obaj kompozytorzy cenili się nawzajem i przyjaźnili.

Geminiani żył w Londynie komponując i grając, zajmował się także kolekcjonowaniem dzieł sztuki. Po wieloletnim pobycie w Paryżu , powrócił do Londynu w 1755 . W 1761 roku podczas wizyty w Dublinie służący skradł mu partyturę utworu, nad którym Geminiani długo pracował. Stratę rękopisu Geminiani przeżył tak głęboko, że odbiło się to na jego zdrowiu i miało stać się przyczyną wcześniejszej śmierci.

Geminiani był autorem wielu concerti grossi . W 1751 roku w Londynie ukazała się jego Art of Playing the Violin. Był też autorem Guida harmonica oraz Art of Playing the Guitar.

Linki

• Vita of Francesco Geminiani
• Francesco Geminiani: The Art of Playing the Violin