Pitcairn, Henderson, Ducie, and Oeno Islands Pitkern Ailen Wyspy Pitcairn
Flaga Pitcairn Herb Pitcairn Flaga Pitcairn Herb Pitcairn
Hymn : Come ye Blessed ( Pójdźcie, błogosławieni )
Położenie Pitcairn
Język urzędowy	angielski , pitkern
Stolica	Adamstown
Ustrój polityczny	terytorium zamorskie Wielkiej Brytanii
Głowa państwa	królowa Elżbieta II
Zależne od	Wielka Brytania
Gubernator	Gubernator George Fergusson
Szef rządu	Burmistrz Mike Warren
Powierzchnia  • całkowita  • wody śródlądowe	191. na świecie 62,45 km² 19,2 km² (30,47%)
Liczba ludności  ( 2008 )  • całkowita   •  gęstość zaludnienia	239. na świecie 48[1] 1,1 osób/km²
Jednostka monetarna	dolar nowozelandzki (NZD)
Rok utworzenia	wydzielenie z Brytyjskiego Terytorium Zachodniego Pacyfiku 1952
Strefa czasowa	UTC -8,5
Kod ISO 3166	PN/PCN/612
Domena internetowa	.pn
Kod telefoniczny	+64
Mapa Pitcairn
1  Dane szacunkowe podane za CIA The World Factbook (źródło:CIA)

Pitcairn (Wyspy Pitcairn; ang. Pitcairn Islands; Pitcairn, Henderson, Ducie, and Oeno Islands; pitkern Pitkern Ailen) – grupa 4 wysp leżących na Oceanie Spokojnym w Polinezji między Australią a Ameryką Południową (położenie geograficzne: 25°04' S , 130°05' W ). Do Pitcairn Islands Group należą wyspy Pitcairn (4,53 km²), Henderson , Ducie , Oeno (te trzy ostatnie są niezamieszkane) o łącznej powierzchni 47 km².

Liczba ludności w 1994 roku wynosiła 70 osób, a w 13 lat później już tylko 49 osób ( 2007 ). Jedyna miejscowość na wyspie to Adamstown .

Historia

Główna wyspa została nazwana na cześć angielskiego żeglarza^[2] Roberta Pitcairna^[3], który w 3 czerwca 1767 spostrzegł po raz pierwszy^[4] nieznaną wówczas wyspę. W roku 1790 do niezamieszkanej jeszcze wyspy dotarła część zbuntowanej załogi angielskiego okrętu Bounty wraz z przywiezionymi z Tahiti kobietami i mężczyznami. Wkrótce po wylądowaniu marynarze spalili swój statek . Jego wrak został odkryty w 1957 w zatoce Bounty Bay . W 1793 doszło do wojny między Tahitańczykami a członkami załogi "Bounty", w wyniku której zginęła większość mężczyzn na wyspie. W 1808 , gdy przy życiu pozostał tylko jeden buntownik i 9 kobiet (oraz dzieci), na wyspę przybył amerykański statek wielorybniczy Topaz.

Pitcairn na zdjęciu satelitarnym

Od 1838 roku Pitcairn jest pod jurysdykcją brytyjską. W 1856 mieszkańców przesiedlono na wyspę Norfolk . Wkrótce jednak wielu z nich, rozczarowanych panującymi na świecie warunkami życia, powróciło do Pitcairn.

Ludność

Szczyt populacji na Pitcairn przypadał na rok 1937 , kiedy to wyspę zamieszkiwało 235 osób. Od tego czasu liczba mieszkańców systematycznie spada, głównie z powodu migracji do Nowej Zelandii . Obecnie Pitcairn zamieszkuje 48 osób.

W 2004 roku siedmiu mężczyzn z Pitcairn, wliczając w to Steve'a Christiana, burmistrza wyspy, zostało oskarżonych o przestępstwa seksualne dotyczące wykorzystywania nieletnich .

Ustrój polityczny

Głową państwa jest królowa brytyjska Elżbieta II reprezentowana na wyspach przez Gubernatora . Gubernatorem Wysp Pitcairn jest brytyjski Wysoki Komisarz (ambasador brytyjski) w Nowej Zelandii , obecnie jest nim George Fergusson . Ponieważ Wysoki Komisarz nie rezyduje na wyspie, sprawami bieżącymi tradycyjnie zajmował się magistrate , przewodniczący Rady Wyspy . Po rewizji konstytucji te obowiązki zostały przeniesione w 1999 roku na burmistrza Pitcairn . Wybory na to stanowiska odbywają się co trzy lata. Od 30 października 2004 burmistrzem był Steve Christian; po aferze dotyczącej wykorzystywania seksualnego nieletnich został on odwołany z funkcji (odmówił dobrowolnego złożenia urzędu). Rada Wyspy wybrała na to miejsce jego siostrę, Brendę Christian . Pełniła obowiązki burmistrza od listopada do grudnia 2004, kiedy to odbyły się wybory . Dnia 15 grudnia 2004 roku na nowego burmistrza wybrano Jaya Warrena . 9 grudnia 2007 został zastąpiony na stanowisku przez Mike'a Warrena .

Gospodarka

Miejscowa ludność zajmuje się uprawą ziemniaków , pomarańczy , ananasów , bananów , kokosów oraz rybołówstwem. Sławny jest też miód pszczeli z Pitcairn. Duży dochód przynosi sprzedaż poszukiwanych na świecie znaczków pocztowych. Jedyny partner handlowy to Nowa Zelandia . Obecnie prowadzone są działania mające na celu wybudowanie na wyspie małego hotelu i lotniska. Ma to zwiększyć populację wyspy. W 2000 roku przyznano wyspie domenę .pn . Obecny burmistrz Mike Warren , za główny cel postawił sobie zwiększenie atrakcyjności turystycznej wyspy^[].

Bogactwa naturalne

Na Pitcairn rosną drzewa Miro (drzewo z rodziny malwowatych ) wykorzystywane w rękodzielnictwie. Mieszkańcy poławiają ryby. W strefie przybrzeżnej występuje: mangan , żelazo , miedź , złoto , srebro i cynk .

Łączność

• Telefony – na wyspie są tylko telefony satelitarne ; mieszkańcy wyspy komunikują się między sobą przez radia UKF
• Radio – nie ma rozgłośni radiowej; do komunikacji ludność używa radiotelefonów ; zagraniczne stacje radiowe są odbierane na falach krótkich
• Telewizja – na wyspie nie działa żadna stacja telewizyjna; w większości domów są odtwarzacze video/DVD; do odbioru telewizji FTA używa się anten satelitarnych
• Internet – każdy dom posiada dostęp do Internetu, satelitarne łącze internetowe sfinansował rząd

Geografia

Powierzchnia wyżynna (do 347 m n.p.m. ). Klimat podzwrotnikowy, wilgotny, zmodyfikowany przez wiatry południowo-wschodnie ( pasaty ), średnia temperatura od 18 °C w sierpniu do 24 °C w lutym , roczna suma opadów wynosi około 2000 mm.

Wyspy Pitcairn składają się z czterech wysp:

• Pitcairn (główna wyspa)
• Wyspa Henderson
• Wyspa Ducie
• Wyspa Oeno

Wyspa Pitcairn jest pochodzenia wulkanicznego , Henderson jest wyspą koralową , a Ducie i Oeno są atolami .

Jedyną zamieszkaną wyspą jest wyspa Pitcairn o powierzchni 4,6 km² i gęstości zaludnienia 10 osób na km². Można się na nią dostać łodzią przez Bounty Bay . Pozostałe wyspy są w odległości ponad 100 km.

^* włącznie z rafą i laguną

Obszar łączny wynosi 62,45 km² (w tym lądowy: 43,25 km², laguny: 19,2 km²)

Najwyższy punkt: Pawala Valley Ridge 347 m

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona internetowa wyspy
• Obszerna relacja polskiego podróżnika z wyprawy na Pitcairn

Bibliografia

• Informacje pochodzą głównie ze strony: Oceania.stosunki.pl

Na mapach: 25°04'S 130°06'W / -25.067, -130.1