Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Stefan Czarnowski

Stefan Czarnowski

Stefan Zygmunt Czarnowski (ur. 1 września 1879 w Kroczewie , powiat Płońsk , zm. 29 grudnia 1937 w Warszawie ) - polski socjolog , folklorysta i historyk kultury, profesor Uniwersytetu Warszawskiego .

Spis treści

Życiorys

Pochodził z rodziny ormiańskiej, przybyłej do Polski w XVIII wieku; był synem ziemianina Kazimierza i Teresy ze Zbyszewskich. Ukończył gimnazjum realne w Warszawie ( 1897 ), następnie studiował ekonomię w Wyższej Szkole Handlowej w Lipsku oraz filozofię i psychologię na tamtejszym uniwersytecie ( 1898 - 1901 ). Kontynuował studia w dziedzinie socjologii, teorii i historii sztuki na uniwersytecie berlińskim (1901-1902); za działalność w polskich stowarzyszeniach młodzieżowych "Zet" i "Techne" został wydalony z Prus. Udział w manifestacji politycznej przypłacił krótkim pobytem w więzieniu w Cytadeli Warszawskiej (1902). Wkrótce wyjechał na dalsze studia do Paryża; zgłębiał malarstwo w Conservatoire National des Arts et Métiers (1902-1903), socjologię i religioznawstwo na uniwersytecie paryskim oraz w Ecole Pratique des Hautes Etudes i College de France (1903-1911). W gronie jego wykładowców był m.in. Emile Durkheim (uniwersytet paryski). W 1911 obronił pracę Le culte des heros et ses conditions sociales. Saint Patrick, l'heros national de l'Irlande w Ecole Pratique des Hautes Etudes; publikacja ta ukazała się w polskim tłumaczeniu w 1956 (Kult bohaterów i jego społeczne podłoże. Święty Patryk, bohater narodowy Irlandii).

Od 1911 działał w Stronnictwie Narodowa Demokracja, redagował organ partii "Tygodnik Polski" (1912-1914). W 1916 wstąpił do Legionów Polskich , był jednym z organizatorów obozu prolegionowego przy Naczelnym Komitecie Narodowym (NKN) oraz Ligi Państwowości Polskiej (związanej z NKN). Służył w WP w okresie wojny polsko-radzieckiej , dowodził kompanią (w stopniu kapitana). W latach 1920 - 1923 wykładał geografię wojskową w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. Po odejściu z wojska (1923) podjął pracę w Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie, gdzie kierował Katedrą Religioznawstwa. W 1926 habilitował się i został docentem w Katedrze Historii Kultury UW; od 1930 był profesorem nadzwyczajnym i kierownikiem Katedry Historii Kultury (od 1934 Katedry Socjologii i Historii Kultury), od 1936 profesorem zwyczajnym. Gościnnie prowadził wykłady w Ecole Pratique des Hautes Etudes w Paryżu (1928-1929). Odszedł od narodowej demokracji, w latach 1929-1931 był członkiem PPS , potem zwolennikiem rewolucyjnego ruchu robotniczego. W ramach Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego wygłosił serię odczytów dla robotników warszawskich w 1932 .

W 1929 został członkiem PAU , głównie dzięki staraniom Stanisława Kota ; ten sam uczony zabiegał o katedrę religioznawstwa na Uniwersytecie Jagiellońskim dla Czarnowskiego, ale bez powodzenia. Od 1931 Czarnowski należał również do Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Do jego uczniów zaliczali się m.in. Stanisław Arnold , Nina Assorodobraj-Kula , Henryk Jabłoński i Irena Nowakowska . Był zaprzyjaźniony m.in. z Antonim Dobrowolskim oraz Marią i Stanisławem Ossowskimi . Za udział w wojnie z Rosją został odznaczony Krzyżem Walecznych (1920).

W pracy badawczej zajmował się socjologią kultury, metodologią badań socjologicznych, historią kultury celtyckiej i irlandzkiej oraz religioznawstwem i socjologią religii. Podał własną definicję pojęcia kultura , określając ją jako całokształt zobiektywizowanych elementów dorobku społecznego, wspólnych szeregowi grup i z racji swej obiektywności ustalonych i zdolnych rozszerzać się przestrzennie. Badał ideologię ruchów społecznych. Do badań socjologicznych wprowadzał metodę analizy marksistowskiej. Na podstawie sylwetki św. Patryka opracował klasyfikację bohaterów narodowych i przedstawił teorię heroizacji jako procesu społecznego i historycznego.

Niektóre prace

Książki

  • Filozofja społeczna w Polsce w końcu XVIII i początku XIX wieku (1904)
  • Zjawisko religijne (1912)
  • Dawna literatura irlandzka (1915)
  • Herkules gallijski (1925)
  • Idee kierownicze ludzkości (1928)
  • Tłumaczenie tekstów literackich celtyckich (1930)
  • Literatury celtyckie (1932, w: Wielka literatura powszechna)
  • Literatura walijska (1932, w: Wielka literatura powszechna)
  • Ludzie zbędni w służbie przemocy (1935)
  • Podłoże ruchu chłopskiego (1935)
  • Związki mityczne bajki o kozie, kózce i wilku (1936)
  • Kultura (1938)
  • Społeczeństwo. Kultura (1939)
  • Dzieła (1956, 5 tomów, pod redakcją Niny Assorodobraj i Stanisława Ossowskiego)

Artykuły

  • 1965 Kultura religijna wiejskiego ludu polskiego [w:] tenże, Dzieła, t. 1, Warszawa
  • 1965 Podział przestrzeni i jej rozgraniczenie w religii i magii, [w:] tenże, Dzieła, t. 3, Warszawa

Źródła

  • Biogramy uczonych polskich, Część I: Nauki społeczne, zeszyt 1: A-J, Wrocław 1983


Inne hasła zawierające informacje o "Stefan Czarnowski":

Mieszko II Lambert ...

Guwernantka ...

XVI wiek ...

1408 ...

Szkoci ...

1398 ...

1749 ...

1411 ...

1362 ...

1361 ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Stefan Czarnowski":

056. Państwa Europy i ich mieszkańcy – część 1 (plansza 8) ...

229 Stosunki państwo-Kościół w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (plansza 3) ...

230a Kryzysy ideologiczne, gospodarcze i społeczne w Polsce Ludowej (plansza 8) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie