Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Namiestnicy Gondoru

Namiestnicy Gondoru

Namiestnicy Gondoru - namiestnicy rządzący fikcyjnym państwem Gondor leżącym w Śródziemiu - świecie wykreowanym przez J. R. R. Tolkiena .

Informacje na ich temat znajdują się zarówno w tekście Władcy pierścieni , jak i w Dodatkach do trzeciego tomu powieści oraz w Silmarillionie i Niedokończonych opowieściach .


Namiestnicy Gondoru

(w nawiasach podano daty sprawowania urzędu; wszystkie dotyczą Trzeciej Ery , chyba że zaznaczono, iż chodzi o Czwartą Erę ; znak † oznacza śmierć w gwałtownych okolicznościach)

Namiestnicy Królów Gondoru:

(...) – kolejni bliżej nieznani Namiestnicy z Rodu Húrina

Namiestnicy rządzący Gondorem:

  1. Mardil Voronwë (2029 - 2080 TE )
  2. Eradan (2080 - 2116)
  3. Herion (2116 - 2148)
  4. Belegorn (2148 - 2204)
  5. Húrin I (2204 - 2244)
  6. Túrin I (2244 - 2278)
  7. Hador (2278 - 2395)
  8. Barahir (2395 - 2412)
  9. Dior (2412 - 2435)
  10. Denethor I (2435 - 2477)
  11. Boromir (2477 - 2489)
  12. Cirion (2489 - 2567)
  13. Hallas (2567 - 2605)
  14. Húrin II (2605 - 2628)
  15. Belecthor I (2628 - 2655)
  16. Orodreth (2655 - 2685)
  17. Ecthelion I (2685 - 2698)
  18. Egalmoth (2698 - 2743)
  19. Beren (2743 - 2763)
  20. Beregond (2763 - 2811)
  21. Belecthor II (2811 - 2872)
  22. Thorondir (2872 - 2882)
  23. Túrin II (2882 - 2914)
  24. Turgon (2914 - 2953)
  25. Ecthelion II (2953 - 2984)
  26. Denethor II (2984 - 3019 †)

Namiestnicy Królów Gondoru:

Urząd Namiestnika (w języku quenya ArandurSługa króla) został ustanowiony przez Rómendacila I . Monarcha wybierał na tę godność człowieka zaufanego i mądrego, zwykle będącego w zaawansowanym wieku. Nigdy nie wywodził się on z dynastii królewskiej. Nie wolno mu było opuszczać państwa ani uczestniczyć w wojennych wyprawach. Namiestnik służył monarsze radą, a przed każdą koronacją przekazywał nowemu władcy zwój z informacją o lokalizacji grobu Elendila Wiernego na Amon Anwar . Urząd ten był pełniony dożywotnio.

Król Minardil (być może w 1621 roku) mianował swoim namiestnikiem Húrina z Emyn Arnen . Odtąd wszyscy kolejni monarchowie wybierali na ten urząd jego potomków z Rodu Húrina. Z biegiem czasu godność namiestników zyskiwała na znaczeniu. Zasiadali oni w Radzie Gondoru , byli „zastępcami” królów, a w potrzebie i wicekrólami. Sprawowali też pieczę nad palantírami . Po śmierci króla Ondohera i jego synów w bitwie na Dagorlad (1944 rok), to właśnie namiestnik Pelendur rządził przez rok (1944 – 1945) państwem podczas bezkrólewia. On też przyczynił się do odrzucenia roszczeń do tronu księcia Arvedui z Arthedainu i obioru Eärnila II .

Gdy Pelendur zmarł (1998 rok) urząd namiestnika stał się godnością dziedziczną i odtąd przechodził z ojca na syna (ewentualnie na najbliższego spadkobiercę).

W 2050 roku, gdy zaginął król Eärnur , władzę w jego imieniu zaczął sprawować namiestnik Mardil , ponieważ nikt nie chciał dopuścić do wybuchu nowej wojny domowej pomiędzy pretendentami do tronu, z których żaden nie mógł poszczycić się pełnią praw i niekwestionowanym pokrewieństwem z dynastią królewską.

Mardil jest zatem pierwszym formalnym namiestnikiem Gondoru. Każdy z nich obejmując urząd składał przysięgę, iż będzie sprawował rządy w imieniu króla aż do jego powrotu[2]. Z biegiem czasu stał się to zwrot czysto zwyczajowy i ceremonialny, a sami namiestnicy, nie wierzyli w powrót prawowitego króla. Nie przykładali też wagi do wieści o istnieniu w ukryciu Linii Północnej rodu Elendila, której przedstawiciele formalnie mieli prawa do tronu Gondoru.

Namiestnicy mieli ten sam zakres praw i obowiązków, co dawni królowie, i tak jak oni posiadali właściwie absolutną władzę. Ograniczały ich jedynie wcześniej ustanowione prawa[3]. Podejmowali wszystkie najważniejsze decyzje w państwie. Ich ciałem doradczym była Rada Gondoru . Z mocy prawa i urzędu namiestnicy mogli korzystać z palantírów . Każdy z nich mógł również objąć bezpośrednią komendę nad armią. Do 2510 roku kolejni namiestnicy wraz ze swymi następcami odwiedzali grób Elendila Wiernego na Amon Anwar .

Mimo iż namiestnicy posiadali w praktyce pełnię władzy królewskiej, nigdy nie nosili korony. W Wielkiej Sali Białej Wieży w Minas Tirith zasiadali nie na tronie monarchów, lecz tylko poniżej niego, na czarnym kamiennym fotelu. Insygnium i symbolem ich władzy była biała laska (różdżka), opatrzona złotą gałką. Sztandar namiestników również był cały biały, bez żadnych godeł. Tytułowano ich mianami – Namiestnik Wielkiego Króla oraz Władca i Namiestnik Minas Tirith. Po śmierci chowano ich w Grobowcach Minas Tirith .

Po pokonaniu Saurona (3019 rok), gdy "król powrócił" do Gondoru (w osobie Aragorna II ) linia rządzących namiestników zakończyła się na Denethorze II . Jego syn Faramir , nie był wliczany w ich poczet, bowiem Gondorem samodzielnie władał krótko (25 marca – 1 maja), żeby w porządku przekazać powiernictwo prawemu władcy[4]. Jednak podczas koronacji Aragorn II zatwierdził Faramira na urzędzie namiestnika (ze słowami: Będziesz nadal piastował tę godność, ty, a po tobie twoi potomkowie, dopóki mój ród nie wygaśnie[4]).

Wkrótce potem urząd ten połączono z tytułem księcia Ithilien . Namiestnicy w Zjednoczonym Królestwie zachowali swoją wysoką pozycję. Jako książęta Ithilien byli jednymi z największych wielmożów w państwie. Zasiadali w Wielkiej Radzie Gondoru , byli przedstawicielami monarchy podczas jego nieobecności, choroby, czy momentu między śmiercią władcy a objęciem tronu przez następcę. Podczas wojennych kampanii mogli zastępować króla w dowództwie. Sprawowali też pieczę nad wschodnimi granicami królestwa. Ich gwardią przyboczną była Biała Kompania .


Przypisy

  1. Nie wiadomo nic bliższego o żadnym z namiestników pełniących ten urząd przed Húrinem.
  2. Cytat z Powrotu króla (Dodatek A, podrozdział 4 Gondor i spadkobiercy Anáriona) w przekładzie Marii Skibniewskiej.
  3. Jak pisał w jednym z listów do czytelników sam Tolkien: Númenorejski król był monarchą, mającym w kwestiach spornych władzę podejmowania niepodważalnych decyzji; rządził jednak państwem w ramach dawnego prawa, które chronił (a także interpretował), lecz którego nie stanowił. (cytat z listu 244 w: Listy, wybrane i opracowane przez H. Carpentera przy współpracy Ch. Tolkiena , przełożyła Agnieszka Sylwanowicz , Poznań 2000)
  4. 4,0 4,1 Cytat z Powrotu króla (księga 6, rozdział 5 Namiestnik i król) w przekładzie Marii Skibniewskiej.


Inne hasła zawierające informacje o "Namiestnicy Gondoru":

Adolf Hitler ...

Przywódcy polityczni i religijni na świecie ...

Cywilizacja Majów ...

Niderlandy (region historyczny) ...

Autonomia galicyjska ...

Władysław III Warneńczyk ...

Starożytny Izrael ...

Poncjusz Piłat ...

Suwerenny Rycerski Zakon Szpitalników św. Jana z Jerozolimy z Rodos i z Malty ...

Pula ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Namiestnicy Gondoru":

Motyw powrotu w literaturze i filmie (plansza 11) ...

107 Wojna trzydziestoletnia (plansza 6) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie