Egeria (nimfa)

Egeria (nimfa)

XVI-wieczne wyobrażenie Egerii

Egeria – w mitologii rzymskiej posiadająca wieszczy dar nimfa wodna ( kamena ), kochanka lub druga żona drugiego władcy Rzymu Numy Pompiliusza ^[1]. Była zarazem doradczynią króla, któremu w poświęconym jej później gaju obok porta Capena w Rzymie udzielała rad w zakresie ustaw państwowych i religijnych^[2]. Po śmierci Numy zrozpaczona udała się do świętego gaju Diany w Arycji , gdzie została zamieniona przez boginię w źródło, będące później miejscem jej kultu^[3].

W czasach dzisiejszych jej imię używane jest jako eponim w odniesieniu do kobiety-doradcy, ekspertki^[4].

Przypisy

1. ↑ Andrzej Kempiński: Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich. Warszawa: Iskry, 2001, ss. 124-125. . 
2. ↑ Joël Schmidt: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: Książnica, 1996, s. 83. . 
3. ↑ Mała encyklopedia kultury antycznej. Warszawa: Wydawnictwo PWN, 1983, s. 216. . 
4. ↑ egeria . W: Słownik języka polskiego, Portal Wiedzy PWN [on-line]. Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 1997-2010. [dostęp 2010-10-02].  Cytat: egeria «doradczyni, powiernica męża stanu lub artysty»

Bibliografia

• Aleksander Krawczuk: Mitologia starożytnej Italii. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1984. . 

Inne hasła zawierające informacje o "Egeria (nimfa)":

Larwa ...

Imieniny ...

Zeus ...

Orfeusz ...

Hermafrodyta ...

Tetyda (tytanida) ...

Meliady ...

Eurydyka (mitologia) ...

Syrena (mitologia) ...

Góra Oliwna ...

Inne lekcje zawierające informacje o "Egeria (nimfa)":

Elementy baśniowe i fantastyczne w ˝Balladynie˝ Juliusza Słowackiego (plansza 12) ...

Elementy baśniowe i fantastyczne w ˝Balladynie˝ Juliusza Słowackiego (plansza 10) ...

Elementy baśniowe i fantastyczne w ˝Balladynie˝ Juliusza Słowackiego (plansza 6) ...