Edykt Karakalli, znany także jako Constitutio Antoniniana – dokument wydany w 212 roku, przyznający wszystkim wolnym mieszkańcom Imperium Rzymskiego prawa obywateli rzymskich.

Nazwa edyktu pochodzi od Karakalli , czyli Marcusa Aureliusa Antoninusa, cesarza Rzymskiego, któremu przypisuje sie autorstwo dokumentu.

Na katalog praw obywateli rzymskich składały się:

1. Prawo do głosowania (ius suffragii);
2. Prawo do służby w legionach rzymskich (ius militiae);
3. Prawo do wyboru na urząd państwowy (ius Honorum);
4. Prawo do odwołania się do opinii publicznej, jeżeli wyrok wydany przez sąd wydawał się niesprawiedliwy (ius provocationis);
5. Prawo do własności (ius census).

Prawo mieszkańca miasta było pierwotnie zarezerwowane dla obywateli Rzymu . Od 89 r. p.n.e. przyznawano je wszystkim mieszkańcom Italii.