Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Eduard Szewardnadze

Eduard Szewardnadze

Eduard Szewardnadze
Data urodzenia 25 stycznia 1928
2. Prezydent Gruzji
Okres urzędowaniaod 26 listopada 1995
do 23 listopada 2003
Poprzednik Zwiad Gamsachurdia
Następca Nino Burdżanadze (p.o.)

Eduard Szewardnadze ( gruz. ედუარდ შევარდნაძე, ros. Эдуа́рд Шевардна́дзе; ur. 25 stycznia 1928 ) – gruziński polityk, minister spraw zagranicznych ZSRR za rządów Michała Gorbaczowa ( 1985 - 1990 ), prezydent Gruzji od 1995 do 23 listopada 2003 , gdy ustąpił po nieudanej próbie sfałszowania wyniku wyborów.

Spis treści

Kariera w czasach ZSRR

Szewardnadze w wieku 18 lat został instruktorem komsomołu i dwa lata później wstąpił do partii komunistycznej . W 1959 został członkiem Rady Najwyższej Gruzińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej , w 1965 został ministrem porządku publicznego Gruzińskiej SRR, a w 1968 spraw wewnętrznych i generałem milicji. Zasłynął wtedy walką z korupcją, doprowadzając do skazania wielu urzędników. W 1972 zastąpił na stanowisku I Sekretarza KC Komunistycznej Partii Gruzji skompromitowanego w aferach korupcyjnych Wasyla Mżawanadze. Na tym stanowisku kontynuował walkę ze skorumpowanymi urzędnikami, lecz także z dysydentami. W 1976 został członkiem Komitetu Centralnego, a w 1978 Biura Politycznego KC KPZR. W 1985 został ministrem spraw zagranicznych ZSRR, dołączając do grona względnie młodych reformatorów skupionego wokół Gorbaczowa. Odegrał bardzo ważną rolę w upadku imperium sowieckiego, odmawiając pomocy komunistycznym reżimom w Europie Środkowej i umożliwiając tym samym demokratyczną i pokojową kontrrewolucję. W 1987 r. wyraził w imieniu ZSRR wstępną zgodę na zjednoczenie państw niemieckich, RFN i NRD . Pod koniec lat 80. jego droga rozeszła się z Gorbaczowem, który dążył do zachowania socjalizmu i ZSRR. W 1990 - na parę miesięcy przed nieudanym komunistycznym puczem w Moskwie - przewidując nadchodzący wstrząs polityczny, podał się do dymisji. Swoją rezygnację określił jako protest przeciwko "rodzącej się dyktatury". W lutym 1991 powrócił na krótki czas na stanowisko, po czym podał się do dymisji razem z Gorbaczowem, po formalnym rozwiązaniu Związku Sowieckiego.

Prezydentura Gruzji

Pierwszym prezydentem nowo niepodległej Gruzji został Zwiad Gamsachurdia (syn słynnego pisarza gruzińskiego, Konstantyna Gamsachurdii ), dysydent więziony przez Szewardnadze w latach 70 . Został on jednak obalony w wyniku puczu w styczniu 1992 i musiał zbiec do republiki Czeczenii . Władzę przejął Szewardnadze, który w 1995 został wybrany na prezydenta większością 70% głosów. W 2000 zdołał zapewnić sobie drugą kadencję fałszując wynik wyborów. Szewardnadze przeżył dwie próby zamachów na swe życie (w 1995 i 1998 ). Za jego prezydentury, na tle terytorialno-nacjonalistycznym oraz w wyniku licznych prowokacji ze strony Gruzji, wybuchł konflikt wojenny na terenie Abchazji, który doprowadził do utraty kontroli nad Abchazją i później Osetią Południową oraz silnych tendencji separatystycznych w Adżarii . Wkroczenie wojsk Gossowietu Gruzji na teren Abchazji spowodowało śmierć 10 tys. ludzi, a 280 tys. uchodźców gruzińskich uniemożliwiła powrót do domów.

By przeciwstawić się rosyjskim wpływom, Szewardnadze obrał kurs prozachodni, nastawiając się na współpracę z USA i strategiczne partnerstwo z NATO i UE .

Szewardnadze cieszył się reputacją zaciekłego wroga korupcji, bardzo w kraju rozpowszechnionej. Zdymisjonował i doprowadził do umieszczenia w zakładach karnych setek oficieli. Jednakże nigdy nie udało mu się całkowicie wyplenić tego zjawiska.

Odejście z życia politycznego

2 listopada odbyły się w Gruzji wybory parlamentarne, których wynik został sfałszowany przez rząd. Doprowadziło to do masowych protestów w Tbilisi i całym kraju. Na inauguracyjnej sesji nowego parlamentu 21 listopada , protestujący wtargnęli na posiedzenie, zmuszając prezydenta do opuszczenia sali. Szewardnadze wprowadził stan wyjątkowy i początkowo odmawiał ustąpienia, ostatecznie jednak zgodził się to uczynić po spotkaniu z liderami opozycji oraz konsultacjach z ministrami spraw zagranicznych USACollinem Powellem i Rosji – Igorem Iwanowem . Krok ten został entuzjastycznie przyjęty przez społeczeństwo, zaś całe zdarzenie nazwano rewolucją róż przez analogię do portugalskiej rewolucji goździków .

Na język polski została przetłumaczona autobiografia Szewardnadzego, Przyszłość należy do wolności, tł. Krystyna Damm, Warszawa 1992.

Życie prywatne

Od 2004 r. jest wdowcem. Jego żoną od 1951 roku była Nanuli Cagareiszwili , z którą ma syna i córkę. Razem doczekali się pięciorga wnucząt.


Inne hasła zawierające informacje o "Eduard Szewardnadze":

Oddychanie komórkowe ...

1932 ...

1951 ...

Wrocław ...

Gondwana ...

1998 II   PremierDanii 1993 Poul Nyrup Rasmussen 2001 Egipt 1981 Hosni Mubarak   PrezydentEkwadoru 1997 Fabián Alarcón19981998Jamil Mahaud 2000 PrezydentEstonii 1992 Lennart Meri 2001 Finlandia 1994 Martti Ahtisaari 2000 Francja 1995 Jacques Chirac 2007 Premier Francji 1997 Lionel Jospin 2002 PremierGrenlandii 1997 Jonathan Motzfeldt 2002 PrezydentGrecji 1995 Kostis Stefanopulos 2005 PrezydentGruzji 1995 Eduard Szewardnadze 2003 PrezydentGujany 1997 Janet Jagan 1999 PremierGujany 1997 Sam Hinds 1999 Hiszpania 1975 Jan Karol I Burbon   KrólowaHolandii 1980 Beatrycze  Najwyższy przywódca Iranu 1989 Ali Chamenei  Prezydent Iranu 1997 Mohammed Chatami 2005 Prezydent ...

1999 Danii 1972 Małgorzata II   PremierDanii 1993 Poul Nyrup Rasmussen 2001 Egipt 1981 Hosni Mubarak   PrezydentEkwadoru 1998 Jamil Mahaud 2000 PrezydentEstonii 1992 Lennart Meri 2001 Finlandia 1994 Martti Ahtisaari 2000 Francja 1995 Jacques Chirac 2007 Premier Francji 1997 Lionel Jospin 2002 PremierGrenlandii 1997 Jonathan Motzfeldt 2002 PrezydentGrecji 1995 Kostis Stefanopulos 2005 PrezydentGruzji 1995 Eduard Szewardnadze 2003 PrezydentGujany 1997 Janet Jagan 19991999 Bharrat Jagdeo   PremierGujany 1997 Sam Hinds19991999 Bharrat Jagdeo 19991999Sam Hinds  Hiszpania 1975 Jan Karol I Burbon   KrólowaHolandii 1980 Beatrycze  Najwyższy przywódca Iranu 1989 Ali ...

Zimna wojna Leonid Breżniew , Siergiej Gorszkow , Jurij Andropow , Konstantin Czernienko , Michaił Gorbaczow , Aleksandr Jakowlew , Eduard Szewardnadze , Andriej Gromyko , Anastas Mikojan , Nikołaj Bułganin , Aleksiej Kosygin , Georgij Malenkow , ...

Tytan (pierwiastek) ...

Obwód kirowohradzki ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Eduard Szewardnadze":

37. Organizacje międzynarodowe ? ASEAN, WNP, Europejskie organizacje (plansza 22) inicjatywą utworzenia organizacji w regionie po raz pierwszy wystąpił były prezydent Gruzji Eduard Szewardnadze, który w roku 1994 podkreślił konieczność integracji krajów z regionu ...

23. Socjaldemokracja (plansza 5) ...

004. Podstawowe działy filozofii. (plansza 15) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie