Hucbald z Saint-Amand (Hucbaldus), ur. ok. 840–850 na terenie północnej Francji, zm. 20 czerwca 930 – duński mnich , poeta , hagiograf , kompozytor i teoretyk muzyki .

Skomponował kilka utworów liturgicznych, w tym sekwencję , zbiór tropów do Gloria , Oficjum do św. Piotra i dwa hymny . Znany jest jednak przede wszystkim jako autor traktatu Musica (nazwanego De harmonica institutione w wydaniu Martina Gerberta, 1784); omawia w nim praktyczne aspekty nauczania, w tym notacji chorału i organum . Odwołuje się do teorii muzycznych Boecjusza .

Hucbald stał się sławny przez teksty, których w istocie nie napisał: dawniej przypisywano mu autorstwo innych traktatów, takich jak Musica enchiriadis , Commemoratio brevis czy Alia musica – jednak żaden z nich nie jest już uznawany za Hucbaldowski.

Patrz także

• Musica enchiriadis ,
• Chorał gregoriański ,
• Organum ,
• Muzyka w średniowieczu .

Bibliografia

• Encyklopedia Muzyki, red. A. Chodkowski , Warszawa, PWN, 2001 .
• Józef M. Chomiński , Historia harmonii i kontrapunktu, tom I, Kraków, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1958 .
• Yves Chartier, "Hucbald of St Amand", The New Grove Dictionary of Music and Musicians, London, Macmillan, 2001.