Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Dynamo Kijów

Dynamo Kijów

Dynamo Kijów
Pełna nazwaФутбольний Клуб «Динамо» Київ
Przydomekбіло-сині (biało-niebieskie)
chluba Ukrainy
Barwy         
Data założenia 1927
Liga Premier-liha
Premier-liha
Puchar Ukrainy
Puchar Mistrzów
Debiut w najwyższej lidze1992
Adresul.Hruszewskoho 3
01001 Kijów
Stadion Stadion Dynamo im. W.Łobanowskiego , Stadion Olimpijski
Prezes Ihor Surkis
Trener Ołeh Łużny (p.o.)
Barwy drużyny
Barwy drużyny
Barwy drużyny
yBarwy drużyny
Barwy drużyny
Stroje
domowe
Barwy drużyny
Barwy drużyny
Barwy drużyny
yBarwy drużyny
Barwy drużyny
Stroje
wyjazdowe
Strona internetowa

Dynamo Kijów ( ukr. Футбольний Клуб «Динамо» Київ, Futbolnyj Kłub "Dynamo" Kyjiw, ros. Футбольный Клуб «Динамо» Киев, Futbolnyj Kłub "Dinamo" Kijew) – ukraiński klub piłkarski z siedzibą w Kijowie , założony w 1927 , najbardziej utytułowany ukraiński klub, wielokrotny mistrz ZSRR i niepodległej Ukrainy , dwukrotny zdobywca europejskiego Pucharu Zdobywców Pucharów .

Występuje w rozgrywkach ukraińskiej Premier Lihi .

Spis treści

Historia

1927-1946

Klub sportowy Dynamo Kijów powstał 13 maja 1927 jako Kijowskie Proletariackie Stowarzyszenie Sportowe "Dynamo" ( ros. Киевское пролетарское спортивное общество «Динамо», Kijewskoje proletarskoje sportiwnoje obszczestwo "Dinamo")[1].

5 kwietnia 1928 z inicjatywy naczelnika Okręgowego Oddziału OGPU w Kijowie Semena Zapadnego zaczęto formować drużynę piłkarską. Jego zastępca Siergiej Barminski rozpoczął od rekrutowania do zespołu funkcjonariuszy OGPU oraz piłkarzy innych kijowskich drużyn. Pierwszy oficjalny mecz odbył się 17 lipca 1928, a przeciwnikiem była drużyna Dynamo Odessa (2:2). W lipcu 1928 Dynamo gościło mistrzów Moskwy – drużynę Dynamo Moskwa (2:6). W 1929 Dynamo rozegrało pierwszy mecz międzynarodowy z austriacką drużyną robotniczą.

W pierwszych latach istnienia klubu, do momentu utworzenia I ligi ZSRR , klub występował w rozgrywkach Towarzystwa Sportowego "Dynamo".

W 1936 Dynamo Kijów wystartowało w rozgrywkach I ligi Radzieckiej w najwyższej klasie rozgrywkowej – grupie A. Mecz otwarcia sezonu rozegrano 24 maja 1936 na stadionie przy Alei Petrowskiej w Kijowie . Gospodarze ulegli piłkarzom Dynama Moskwa 1:5. Pierwszą bramkę dla Dynama Kijów w historii rozgrywek I ligi ZSRR zdobył Mykoła Machynia . W pierwszym sezonie zespół z Kijowa uzyskał drugie miejsce.

W latach 1937-1941 przebudowano kijowski Stadion Czerwony. Nadano mu wówczas nazwę Stadion Republikański .

Po rozpoczęciu wojny w 1941 większość piłkarzy zmobilizowano do wojska. Jeńcami wojennymi zostali Ołeksij Kłymenko, Mykoła Korotkyh, Iwan Kuźmenko, Mykoła Trusewicz . Po wyjściu z niewoli razem z innymi piłkarzami z Kijowa w zakładzie piekarskim zorganizowali drużynę Start Kijów . W 1942 piłkarze rozegrali dziewięć meczów towarzyskich. Później trafili do obozu koncentracyjnego , w którym stracono: Ołeksija Kłymenkę, Iwana Kużmienkę, Mykołę Trusewicza . Mykoła Korotkych jako funkcjonariusz NKWD został zamordowany przez Gestapo .

1946-1961

Po zakończeniu wojny wrócili do drużyny tylko Anton Idzkowski , Mykoła Machynia , Makar Honczarenko. W 1946 Dynamo zajęło przedostatnie miejsce i według regulaminu miało spaść do niższej ligi. Jednak ze względu na wielkie straty podczas wojny drużynę pozostawiono w lidze.

Od 1946 do 1951 dziewięciokrotnie zmieniano trenera. Dopiero od 1951 roku, kiedy zaproszono szkoleniowca Olega Oszenkowa, drużyna zaczęła odnosić oczekiwane sukcesy. Już w następnym sezonie (1952) klub zdobył drugie miejsce po raz drugi w historii, a w 1954 roku pierwszy Puchar ZSRR w piłce nożnej .

W 1961 roku przyszedł kolejny sukces. Dynamo Kijów na czele z Wiaczesławem Sołowiowem został Mistrzem ZSRR. Pierwszy raz klub spoza Moskwy osiągnął podobny sukces.

1962-1975

W radzieckiej piłce nożnej nastąpiła era Dynama Kijów. W 1964 roku klub prowadzony przez Wiktora Masłowa zdobył kolejny puchar kraju. Jako pierwszy radziecki klub wystartował w europejskich Pucharach. 2 września 1965 roku zespół zadebiutował w Pucharze Zdobywców Pucharów pokonując na wyjeździe irlandzki Coleraine (6:1).

W 1966 klub znowu wygrał Puchar Związku Radzieckiego a w 1966, 1967, 1968 tytuł Mistrza ZSRR. 20 września 1967 roku w Glasgow Dynamo Kijów zadebiutował w Pucharze Europy Mistrzów Klubowych , najpierw wygrywając z miejscowym klubem Celtic (2:1, 1:1,) a w następnej rundzie przegrywając z Górnikiem Zabrze (1:2, 1:1). W 1971 roku zdobywa już 5. mistrzostwo kraju.

W listopadzie 1973 roku trenerem został "Wielki Mistrz" Walery Łobanowski . Już w następnym, 1974, roku klub wygrał rozgrywki I ligi ZSRR oraz zdobył Puchar ZSRR.

W 1975 roku Dynamo ponownie zdobył tytuł mistrzowski I ligi radzieckiej oraz odniósł pierwszy wielki sukces na arenie międzynarodowej – Pucharze Zdobywców Pucharów i Superpucharze UEFA . Piłkarz Dynama Ołeh Błochin otrzymał Złotą Piłkę od France Football.

1976-1991

Po triumfie 1975 Dynamo uzyskuje Mistrzostwo ZSRR jeszcze w roku 1977, 1980, 1981, a w 1978 i 1982 Puchar ZSRR. Przez ten czas nie odnosi sukcesów w pucharach europejskich.

Już w następnym 1985 roku klub został mistrzem ZSRR oraz zdobył kolejny Puchar ZSRR. Klub po raz drugi zdobył Puchar Zdobywców Pucharów . Następny piłkarz Dynama Ihor Biełanow otrzymał Złotą Piłkę od France Football (1986). Rok później drużyna znowu została Mistrzem ZSRR, a w 1987 zdobyła Puchar ZSRR.

W 1990 roku Dynamo Kijów w Mistrzostwach ZSRR zdobył ostatni, 13. tytuł Mistrza ZSRR oraz po raz dziewiąty Puchar ZSRR.

Dynamo Kijów nigdy nie spadło z najwyższej klasy rozgrywkowej Mistrzostw ZSRR (Dynamo Moskwa również osiągnęło podobny sukces).

1992-2002

Po rozpadzie ZSRR w 1991, klub zaczął swoją przygodę w nowo utworzonej lidze ukraińskiej . W finale play-off Dynamo Kijów przegrał z Tawriji Symferopol 0:1. Potem dziewięć razy z rzędu został Mistrzem Ukrainy .

W 1993 klub przejął na własność Hryhorij Surkis . Nowy właściciel zbudował nową bazę klubu w Koncza-Zaspie , oraz zmodernizował jego infrastrukturę. W 1996 roku Hryhorij Surkis , po wybraniu na stanowisko prezesa Zawodowej Ligi Piłkarskiej Ukrainy, zrzekł się stanowiska prezesa Dynama Kijów na rzecz swojego młodszego brata, Ihora .

W połowie lat 90' Dynamo zaczęło odnosić sukcesy w rozgrywkach europejskich. Doszedł do 1/4 finału w Lidze Mistrzów UEFA sezonu 1997/1998 oraz do półfinału rok później . Po tych sukcesach klub sprzedał swoich liderów do czołowych klubów europejskich. Andrij Szewczenko trafił do A.C. Milanu , Serhij Rebrow do Tottenham Hotspur , Ołeh Łużny do Arsenalu Londyn .

W maju 2002 roku podczas ligowego meczu z klubem Metałurh Zaporoże trener drużyny Walery Łobanowski dostał ataku serca i zmarł. Klub po nieprzerwanym dziewięcioletnim paśmie sukcesów został zdetronizowany przez klub z górniczego DonieckaSzachtar .

2002-2007

Nowym renerem został Ołeksij Mychajłyczenko . W latach 2003 i 2004 Dynamo zostało Mistrzem Ukrainy; poza tym w 2003 zdobyło także krajowy puchar , a w 2004 Superpuchar . Po tych sukcesach kolejnym trenerem został Jożef Sabo , a rok później zastąpił go Łeonid Buriak . Wtedy rozpoczął się okres słabej gry w Lidze Mistrzów – najpierw w 2005 klub nie zakwalifikował się do fazy grupowej, a w sezonie 2006/07 pod wodzą nowego trenera, Anatolija Demjanenko , nie wygrał żadnego meczu. W następnym roku było podobnie. Trenerem ponownie został Jożef Sabo , ale z nim klub również przegrał wszystkie 6 meczów w grupie.

2008-

W styczniu 2008 pierwszy raz w historii klubu został zaproszony trener spoza Ukrainy – Jurij Siomin z Rosji . Latem tego samego roku Dynamo zakwalifikował się do fazy grupowej Ligi Mistrzów, pokonując w 3 rundzie kwalifikacyjnej Spartaka Moskwa po wygranej 4:1 zarówno w Moskwie i Kijowie.

W 2009 Dynamo pokonało w fazie pucharowej Pucharu UEFA Valencię , Metalist Charków i Paris Saint-Germain . W półfinale nie zdołało jednak wygrać z przyszłym zwycięzcą tych rozgrywek – Szachtarem Donieck . Mimo to w tym samym sezonie Dynamo zostało mistrzem Ukrainy , o 15 pkt wyprzedzając Szachtara, który zajął drugie miejsce.

W maju 2009 Jurij Siomin z przyczyn osobistych powrócił do Lokomotiwa Moskwa , a jego następcą został Rosjanin Walerij Gazzajew .

Sukcesy

Ukraina

ZSRR

  • Puchar ZSRR :
    • Zdobywca (9x): 1954, 1964, 1966, 1974, 1978, 1982, 1985, 1987, 1990
    • Finalista (1x):
      1973

Europa

Inne

  • Zalai Hirlap Kupa ( Węgry ):
    • Zdobywca (1x): 1986
  • Memorial Picchi ( Livorno ):
    • Zdobywca (1x): 1988
  • Turniej Pokoju ( Shenyang ):
    • Zdobywca (1x): 1990 (drużyna rezerwowa)

Piłkarze

  • Napastnik Dynama Ołeh Błochin jest liderem klasyfikacji najskuteczniejszych (211 bramek) oraz piłkarzy z największą ilością występów (432 mecze) w lidze ZSRR .

Struktura klubu

Swoje mecze domowe klub rozgrywa na im. stadionie "Dynamo" im. Walerego Łobanowskiego , który jest położony w pięknym parku w centrum miasta, blisko brzegów Dniepru . Klub posiada również nowoczesny ośrodek treningowy w dzielnicy Koncza-Zaspa . Najważniejsze mecze są rozgrywane na 90-tysięcznym stadionie w należącym do miasta Narodowym Kompleksie Olimpijskim .

Dynamo Kijów utrzymuje także swoje własne szkółki piłkarskie dla dzieci i młodzieży, mające siedziby również w Kijowie . Rezerwowa drużyna Dynamo Kijów, inaczej zwana "dubl" ( ukr. дубль), występuje w rozgrywkach Mistrzostw Ukrainy spośród młodzieży. Juniorskie drużyny są potocznie nazywane Dynamo-2 i Dynamo-3 występują w niższych ligach Mistrzostw Ukrainy. Andrij Szewczenko , jeden z najsłynniejszych byłych graczy Dynama, ukończył właśnie taką szkółkę.

Skład w sezonie 2010 / 2011

Stan na 31 sierpnia 2010[2]
Skład Dynama Kijów na sezon 2010/11
NrPozycjaPiłkarz
1 BR Ołeksandr Szowkowski
2 OB Danilo Silva
3 OB Betão
4 PO Tiberiu Ghioane
5 PO Ognjen Vukojević
6 OB Goran Popow
7 NA Andrij Szewczenko (kapitan)
9 NA Andrij Jarmołenko
10 NA Artem Miłewski (wicekapitan)
11 NA André
14 PO Frank Temile
17 PO Taras Mychałyk
18 PO Facundo Bertoglio
19 PO Denys Harmasz
20 PO Ołeh Husiew
21 PO Gérson Magrão
NrPozycjaPiłkarz
22 NA Artem Kraweć
23 PO Roman Eremenko
26 OB Andrij Nesmaczny
30 OB Badr El Kaddouri
31 BR Stanisław Bohusz
34 OB Jewhen Chaczeridi
35 BR Maksym Kowal
36 PO Miloš Ninković
37 PO Ayila Yussuf
44 OB Leandro Almeida da Silva
45 PO Władysław Kałytwyncew
49 NA Roman Zozula
71 BR Denys Bojko
74 BR Artem Kyczak
77 NA Guilherme

Piłkarze na wypożyczeniu

NrPozycjaPiłkarz
PO Chahir Belghazouani (wypożyczony do Tours FC )
OB Artem Butenin (wypożyczony do Wołyni Łuck )
PO Carlos Corrêa (wypożyczony do Flamengo )
NA Atanas Czipiłow (wypożyczony do PFK Montana )
OB Andrij Fartuszniak (wypożyczony do PFK Sewastopol )
NA Guilherme (wypożyczony do CSKA Moskwa )
OB Andriej Jeszczenko (wypożyczony do Arsenału Kijów )
PO Dmytro Korkiszko (wypożyczony do Arsenału Kijów )
PO Pawło Ksionz (wypożyczony do PFK Oleksandria )
PO Michael (wypożyczony do Flamengo )
PO Andrij Oberemko (wypożyczony do Krywbasu Krzywy Róg )
NA Emmanuel Okoduwa (wypożyczony do Kubania Krasnodar )
OB Taras Pinczuk (wypożyczony do Zirki Kirowohrad )
OB Pape Diakhaté (wypożyczony do AS Saint-Étienne )
OB Kyryło Petrow (wypożyczony do Krywbasu Krzywy Róg )
OB Rodrigo (wypożyczony do Grêmio )
NA Māris Verpakovskis (wypożyczony do Ergotelisa Iraklion )
NA Andrej Warankau (wypożyczony do Krywbasu Krzywy Róg )

Piłkarze

Trenerzy

Rekordy klubu

Najlepsi strzelcy klubu

Stan na 27 lipca 2010.

#PiłkarzBramkiLata występów
1 Ołeh Błochin 2661969—1987
2 Serhij Rebrow 1631992—2000, 2005—2008
3 Maksim Shatskix 1421999—2009
4 Andrij Szewczenko 1051994—1999, 2009—
5 Wiktor Kanewski 851953—1964
6 Łeonid Buriak 831973—1984
7 Wiktor Kołotow 811971—1981
8 Wiktor Serebrianikow 791959—1971
9 Wiktor Łeonenko 791992—1998
10 Andrij Biba 771957—1967
11 Wadym Jewtuszenko 751980—1988
12 Mychajło Koman 711949—1959
13 Pawło Wińkowatow 701941—1955
14 Wołodymyr Muntian 701965—1977
15 Diogo Rincón 702002—2009
16 Walancin Bialkiewicz 691996—2008
17 Ołeh Bazyłewicz 631957—1965
18 Anatolij Puzacz 631965—1973
19 Artem Miłewski 602002—
20 Witalij Chmelnycki 601965—1972

Najlepsi strzelcy w najwyższych ligach ZSRR i Ukrainy

Stan na 27 lipca 2010.

#StrzelecBramkiLata występów
1 Ołeh Błochin 2111969—1987
2 Serhij Rebrow 1131992—2000, 2005—2008
3 Maksim Shatskix 971999—2009
4 Wiktor Kanewski 801953—1964
5 Andrij Szewczenko 701994—1999, 2009—
6 Wiktor Serebrianikow 701959—1971
7 Andrij Biba 691957—1967
8 Pawło Wińkowatow 651941—1955
9 Mychajło Koman 621949—1959
10 Wiktor Kołotow 621971—1981
11 Wiktor Łeonenko 611992—1998
12 Wadym Jewtuszenko 591980—1988
13 Wołodymyr Muntian 571965—1977
14 Łeonid Buriak 571973—1984
15 Witalij Chmelnycki 541965—1972
16 Ołeh Bazyłewicz 531957—1965
17 Walancin Bialkiewicz 511996—2008
18 Anatolij Puzacz 491965—1973
19 Anatolij Byszowiec 491963—1973
20 Diogo Rincón 462002—2009

Najwięcej występów w najwyższych ligach ZSRR i Ukrainy

Stan na 27 lipca 2010.

#PiłkarzMeczeLata występów
1 Ołeh Błochin 4321969—1987
2 / Anatolij Demjanenko 3471979—1990, 1992
3 Ołeksandr Szowkowski 3341993—
4 Wołodymyr Weremiejew 3101968—1982
5 Wasyl Turianczyk 3081959—1969
6 Łeonid Buriak 3041973—1984
7 Wołodymyr Muntian 3021965—1977
8 Wiktor Serebrianikow 2991959—1971
9 Wadym Sosnychin 2911962—1973
10 Wołodymyr Bezsonow 2771976—1990
11 Jewhen Rudakow 2591964—1977
12 / Ołeh Łużny 2531989—1999
13 Władysław Waszczuk 2531993—2003, 2005—2008
14 Andrij Biba 2471957—1967
15 Jożef Sabo 2451959—1969
16 Wadym Jewtuszenko 2451980—1988
17 Serhij Bałtacza 2451977—1988
18 Serhij Rebrow 2421992—2000, 2005—2008
19 Andrij Szewczenko 2411994—1999, 2009—
20 Andrij Bal 2401977—1988

Uwaga: czcionką pogrubioną wydzielono piłkarzy, którzy jeszcze grają w klubie.

Statystyka

Związek Radziecki

SezonRozgrywkiMiejsce/ (Ilość drużyn)M.Z.R.P.B+B-Pkt. Puchar EuropaUwagi
1936 (Wiosna)I (Grupa A)2/(7)64021811143 pkt za zwycięstwo, 2 – remis, 1 – porażkę
1936 (Jesień)I (Grupa A)6/(8)71331619121/32 finału3 pkt za zwycięstwo, 2 – remis, 1 – porażkę
1937I (Grupa A)3/(9)167633324361/4 finału3 pkt za zwycięstwo, 2 – remis, 1 – porażkę
1938I (Grupa A)4/(26)2515647635361/16 finału2 pkt za zwycięstwo, 1 – remis, 0 – porażkę
1939I (Grupa A)8/(14)269893944261/16 finału2 pkt za zwycięstwo, 1 – remis, 0 – porażkę
1940I (Grupa A)8/(13)24699324921Nie wystartował2 pkt za zwycięstwo, 1 – remis, 0 – porażkę
1941I (Grupa A)8/(15)9423161410Nie wystartowałRozgrywki nieukończone
1942 Rozgrywki nie odbyły się
1943 Rozgrywki nie odbyły się
1944 Rozgrywki nie odbyły się
1945I (1 Grupa)11/(12)221615135081/16 finału
1946I (1 Grupa)12/(12)224513183913Półfinał
1947I (1 Grupa)4/(13)249962731271/4 finału
1948I (1 Grupa)10/(14)2676133250201/4 finału
1949I (1 Grupa)7/(18)34176114847401/8 finału
1950I (Klasa A)13/(19)361011153953311/16 finału
1951I (Klasa A)8/(15)2899104339271/8 finału
1952I (Klasa A)2/(14)137332614171/32 finału
1953I (Klasa A)8/(11)206592126171/8 finału
1954I (Klasa A)5/(13)248106312926Zwycięzca
1955I (Klasa A)6/(12)228683137221/8 finału
1956I (Klasa A)4/(12)227105323124Nie wystartował
1957I (Klasa A)6/(12)228773030231/8 finału
1958I (Klasa A)6/(12)227964033231/8 finału
1959I (Klasa A)7/(12)226882633201/16 finału
1960 (Wiosna)I (Klasa A, Podgrupa II)1/(11)201325462328Runda kwalifikacyjna
1960I (Klasa A, Finał)2/(6)10514191411Nie wystartował
1961 (Wiosna)I (Klasa A, Podgrupa II)2/(11)201253411929Runda kwalifikacyjna
1961I (Klasa A, Finał)1/(10)3018935828451/8 finałuWiosennne wyniki włączone do tablicy finalowej. Każda zakwalifikowana drużyna grała tylko z drużyną z innej wiosennej grupy
1962 (Wiosna)I (Klasa A, Podgrupa I)1/(11)201451442033Runda kwalifikacyjna
1962I (Klasa A, Finał)5/(12)228953628251/8 finału
1963I (Klasa A, 1 Grupa)9/(20)381612106848441/8 finału
1964I (Klasa A, 1 Grupa)6/(17)3210166422936Zwycięzca
1965I (Klasa A, 1 Grupa)2/(17)3222645822501/16 finału
1966I (Klasa A, 1 Grupa)1/(19)3623103661756Zwycięzca PZPK 1/4 finału
1967I (Klasa A, 1 Grupa)1/(19)36211235111541/8 finału
1968I (Klasa A, 1 Grupa)1/(20)38211535825571/8 finału PEMK 1/8 finału (2 runda)
1969 (Wiosna)I (Klasa A, Podgrupa I)1/(10)18108025628Runda kwalifikacyjna
1969I (Klasa A, 1 Grupa)2/(14)2616733713391/4 finału PEMK bojkot rozgrywek europejskich
1970I (Wysshaja grupa A)7/(17)3214513363233Półfinał PEMK 1/8 finału (2 runda)
1971I (Wyższa Liga)1/(16)30171034117441/8 finału
1972I (Wyższa Liga)2/(16)30121175238351/8 finału
1973I (Wyższa Liga)2/(16)301686442336Finalista PEMK 1/4 finałuza 4 remisy – 1 pkt, za inne 4 remisy – 0 pkt
1974I (Wyższa Liga)1/(16)3014124492440Zwycięzca PU 1/8 finału (3 runda)
1975I (Wyższa Liga)1/(16)3017945330431/4 finału PZPK ZwycięzcaZwycięzca Superpucharu UEFA
1976 (Wiosna)I (Wyższa Liga)8/(16)15555141215
1976 (Jesień)I (Wyższa Liga)2/(16)156632216181/4 finału PEMK 1/4 finału
1977I (Wyższa Liga)1/(16)30141515112431/4 finału PEMK Półfinał
1978 I (Wyższa Liga)2/(16)301596422038Zwycięzca PU 1/32 finału (1 runda)-1 pkt za przekroczenie limitu remisów
1979 I (Wyższa Liga)3/(18)3421585126471/4 finału PEMK 1/8 finału (2 runda)
1980 I (Wyższa Liga)1/(18)342194632351Półfinał PU 1/8 finału (3 runda)
1981 I (Wyższa Liga)1/(18)3422935826531/4 finału PU 1/32 finału (1 runda)
1982 I (Wyższa Liga)2/(18)3418106582546Zwycięzca PEMK 1/4 finału
1983 I (Wyższa Liga)7/(18)341410105034381/4 finału PEMK 1/4 finału
1984 I (Wyższa Liga)10/(18)34121394630341/8 finału PU 1/32 finału (1 runda)-3 pkt za przekroczone remisy
1985 I (Wyższa Liga)1/(18)342086642648Zwycięzca
1986 I (Wyższa Liga)1/(16)30141155333391/8 finału PZPK ZwycięzcaFinalista Superpucharu UEFA
1987 I (Wyższa Liga)6/(16)3011109372732Zwycięzca PEMK Półfinał
1988 I (Wyższa Liga)2/(16)3017944319431/8 finału PEMK 1/16 finału (1 runda)
1989 I (Wyższa Liga)3/(16)3013125442738Półfinał
1990 I (Wyższa Liga)1/(13)241464442034Zwycięzca PU 1/8 finału (3 runda)
1991 I (Wyższa Liga)5/(16)3013984334351/16 finału PZPK 1/4 finałuZrezygnował z Pucharu ZSRR . Dalej awansował Tekstilszczik Kamyszyn

Ukraina

SezonRozgrywkiMiejsce/ (Ilość drużyn)M.Z.R.P.B+B-Pkt. Puchar EuropaUwagi
1992 I ( Wyszcza Liha )2/(10)1813413113301/4 finału PEMK Faza grupowaZrezygnował z Pucharu ZSRR na stadii 1/4 finału[3].
Finał: Tawrija Symferopol -Dynamo Kijów-1:0
1992/93 I ( Wyszcza Liha )1/(16)301884591444Zwycięzca PU 1/16 finału (2 runda)
1993/94 I ( Wyszcza Liha )1/(18)34231016121561/8 finału LM 1 runda
1994/95 I ( Wyszcza Liha )1/(18)3425818724831/4 finału LM Faza finałowa
1995/96 I ( Wyszcza Liha )1/(18)342473651779Zwycięzca LM Faza grupowaDyskwalifikowany z LM za próbę przekupstwa
1996/97 I ( Wyszcza Liha )1/(16)3023436920731/8 finału PU 1/32 finału (1 runda) LM – Runda kwalifikacyjna
1997/98 I ( Wyszcza Liha )1/(16)302334701572Zwycięzca LM 1/4 finału
1998/99 I ( Wyszcza Liha )1/(16)302352751774Zwycięzca LM 1/2 finału
1999/00 I ( Wyszcza Liha )1/(16)302730851884Zwycięzca LM 2 faza grupowa
2000/01 I ( Wyszcza Liha )1/(14)2620425817641/16 finału LM 1 faza grupowaZrezygnował z Pucharu Ukrainy . Dalej awansował Spartak Sumy
2001/02 I ( Wyszcza Liha )2/(14)26205162965Finalista LM I faza grupowa
2002/03 I ( Wyszcza Liha )1/(16)302343662073Zwycięzca PU 3 runda LM – I faza grupowa
2003/04 I ( Wyszcza Liha )1/(16)3023436820731/2 finału LM I faza grupowa
2004/05 I ( Wyszcza Liha )2/(16)302343581473Zwycięzca PU 1/32 finału LM – I faza grupowa
2005-06 I ( Wyszcza Liha )2/(16)302361682075Zwycięzca LM 2 runda kwalifikacyjna
2006/07 I ( Wyszcza Liha )1/(16)302280672374Zwycięzca LM Faza grupowa
2007/08 I ( Wyszcza Liha )2/(16)302253652671Finalista LM Faza grupowa
2008/09 I ( Premier-liha )1/(16)3026137119791/2 finału PU 1/2 finału LM – I faza grupowa
2009/10 I ( Premier-liha )2/(16)3022536116711/4 finału LM I faza grupowa
2010/11 I ( Premier-liha )?/(16) LM faza kwalifikacyjna

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne


Inne hasła zawierające informacje o "Dynamo Kijów":

Odense ...

Tampere ...

Augustinas Voldemaras ...

Wielkie Księstwo Moskiewskie ...

Stepan Bandera ...

1667 ...

Małopolska Droga św. Jakuba ...

Jacek Odrowąż ...

Igor Sikorski ...

Wrocław ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Dynamo Kijów":

208 Walki o granice II Rzeczypospolitej (plansza 3) ...

032 Najazdy mongolskie w XIII w. (plansza 9) ...

119b Wojny XVII w. i ich konsekwencje (plansza 15) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie