Jego Królewska Wysokosć Książę Amadeusz III, właściwie: Amedeo Umberto Costantino Giorgio Paolo Elena Maria Fiorenzo Zvonimir, Książę Aosty, Król Chorwacji (ur. 27 września 1943 ) jest obecnym pretendentem do tronu Chorwacji z dynastii Sabaudzkiej (jest synem króla tego państwa — Tomisława II ). W lipcu 2007 r. miał nadzieję na objęcie precedencji do tronu swojej ojczyzny , lecz opór Włochów skutecznie powstrzymał jego zapędy. W "swoim królestwie" czasem mówi o sobie "Zwonimir".

Narodziny i młodość

Amadeusz urodził się w Villa della Cisterna we Florencji , jako jedyne dziecko księżnej Ireny Glücksburg i księcia Aimone, księcia Spoleto , a później księcia Aosty , ze wszystkimi jego pobocznymi tytułami (także byłego króla Chorwacji).

Zaledwie trzy tygodnie przed narodzinami Amadeusza Włochy przeszły na stronę aliantów ,a przebywający w tym czasie w Niepodległym Państwie Chorwackim Amadeusz został internowany razem ze swą matką. Ojciec, po zaciekłej obronie Etiopii , Erytrei i Somali Włoskiego przed poddanymi brytyjskiego króla Jerzego VI , przebywał w obozie jenieckim w Nairobi .

Kiedy książę miał zaledwie cztery lata, jego ojciec zmarł, a on sam odziedziczył tytuły podległe księciu Aosty i królowi Chorwacji. Został również pretendentem do tronu tego kraju.

Amedeo studiował na Collegio Navale Morosini w Wenecji , a następnie w Wielkiej Brytanii. Był również absolwentem najbardziej prestiżowej włoskiej uczelni morskiej — Akademii Marynarki w Livorno, po czym odbył służbę w następczyni Regia Marina — Marina Militare, a następnie — w brytyjskiej marynarce królewskiej .

Służba w Royal Navy i Marina Militare

W czerwcu 1968 roku dwudziestopięcioletni arystokrata krwi królewskiej wstąpił do marynarki wojennej Włoch. Tam do roku 1985 dosłużył się stopnia kapitana (Cappitano). W tym też roku, korzystając z wymiany, rozpoczął służbę na okrętach brytyjskich sił morskich. Tam zyskał przydomek "Funny Prince" (wesoły książę) i dużą popularność wśród kolegów, którą wykorzystał w 1978 roku podczas protestu marynarzy na jego statku. Dzięki niej został mediatorem pomiędzy załogą a kapitanatem i przyczynił się do zażegnania groźby długotrwałego strajku . W 1982 roku (podczas konfliktu na Falklandach/Malwinach jego jednostka pływająca brała udział w ataku na Stanley ( stolicę wysp , które stanowiły przedmiot tego zbrojnego sporu. W walkach zginęło trzech członków załogi. Na ich pogrzebie (na którym był obecny również ówczesny głównodowodzący brytyjskiej armii) książę Aosty wygłaszał mowę pożegnalną.

Włoska Rodzina Królewska

JKW Książę Neapolu i Król Włoch JKW Księżna Neapolu i Królowa Włoch JKW Książę Wenecji i Piemontu i Następca tronu JKW Księżna Wenecji i Piemontu i Następczyni Tronu Księżniczka Wiktoria Księżniczka Luiza JKW Księżna Maria Pia JKW Księżna Maria Gabriela JKW Księżna Maria Beatrice JKW Książę Aosty i Król Chorwacji JKW Księżna Aosty i Królowa Chorwacji JKW Księżniczka Bianka Hrabia Arrivabenne Valenti Gonzaga JN Księżniczka Wioletta JN Księżniczka Weronika JN Księżniczka Mafalda JN Książę Leonard JKW Książę Apulii JKW Księżna Apulii JKW Książę Umberto JKW Księżniczka Mafalda Baron Carlo Napoleone Lombardo di San Chirico JN Księżniczka Anna JN Książę Karol JN Księżniczka Helena JKW Księżna Izabela

W 1983 roku zmarł jego krewny Humbert II , którego pogrzeb zgromadził około 350 tys. rodaków na uroczystości i 23 mln przed telewizorami. Razem z opłakującymi ojca Wiktora Emanuela, jego rodziną, księciem Monako Rainierem III i arcyksięciem Ottonem Habsburgiem w pogrzebie wziął udział legat papieski. Cała załoga okrętu Amadeusza również uczestniczyła w uroczystości, a on wygłaszał mowę po następcy monarchy — swoim kuzynie Wiktorze Emanuelu IV , księciu Neapolu.

Sprawę rojalistów włoskich intensywnie wspierają partie:

• Alleanza Monarchica (Sojusz Monarchistyczny)
• Unione Monarchica (Unia Monarchistyczna).

Księcia w Chorwacji popiera ugrupowanie o nazwie:

• Ruch dla Wielkiej Chorwacji.

Małżeństwa, potomstwo oraz jego wnukowie

22 lipca 1964 roku Amadeusz ożenił się z księżniczką francuską Claude Marie Agnès Catherine Orleańską (ur. 11 grudnia 1943 ) w miejscowości Sintra , znajdującej się w Portugalii . Jego wybranka była córką Henryka, hrabiego Paryża i orleańskiego pretendenta do francuskiego tronu oraz księżny Izabelli Orleańskiej-Bragança . Amedeo razem z Klaudią doczekali się trójki potomstwa:

• księżna Bianca Irene Olga Elena Isabella Savoy (ur. 2 kwietnia 1966 r.), która wyszła za mąż za Giberto Carbonello Tiberto Maria, hrabiego Arrivabene Valenti Gonzaga. Oto ich potomkowie:
  • Viola Moreschina Nushi Adec Nicoletta Maria Arrivabene Valenti Gonzaga (ur. 31 maja 1991 roku)
  • Vera Clementina Verde Aimone Elena Maria Arrivabene Valenti Gonzaga (ur. 18 sierpnia 1993 roku)
  • Mafalda Violante Giovanna Olga Maria Arrivabene Valenti Gonzaga (ur. 27 grudnia 1997 roku)
  • Maddalena Smeralda Brandolina Maria Arrivabene Valenti Gonzaga (ur. 24 kwietnia 2000 roku)
  • Leonardo Amedeo Moreschino Sai Maria Arrivabene Valenti Gonzaga (ur. 5 października 2001 roku)
• Książę Aimone Umberto Emanuele Filiberto Luigi Amedeo Elena Maria Fiorenzo, książę Apulii i książę Panonii (ur. 13 października 1967 roku) — jest następcą piątego w kolejności władcy Aosty i trzeci w kolejce do tronu Włoch; mąż księżniczki Olgi Isabelli Glücksburg, córki greckiego księcia Michała .
• Księżna Mafalda Giovanna Shams Maria Fiorenza Isabella Savoy (ur. 20 września 1969 roku). Jej pierwszym mężem był Alessandro Ruffo di Calabria, a drugim baron Francesco Ferrante Carlo Napoleone Lombardo di San Chirico (ur. 1968 ). Oto całe ich potomstwo:
  • Nobila Anna Egiziaca Maria Carla Chiara Benedetta Lombardo di San Chirico (ur. 11 kwietnia 1999 roku)
  • Nobil Carlo Ferrante Gennaro Antonio Francesco Lombardo di San Chirico (ur. 28 sierpnia 2001 roku)
  • Nobila Elena Maria Carlotta Claude Silvia Stefania Tommasa Vittoria Lombardo di San Chirico (ur. 10 marca 2003 roku)

W 2006 małżeństwo Aosty chciało się rozwieść, ale z powodu braku zgody Watykanu nie zrobili tego.

30 marca 1987 Amadeusz ożenił się z Donną Sylwią Paterno di Spedalotto (ur. 31 grudnia 1953 ) w podziemnej kaplicy willi w Spedalotto in Bagheria na Sycylii. Wybranka jest córką Don Vincenzo Paternò, markiza Reggiovanni i Rosanny Belardo. Para nie ma dzieci.

Amedeo ma nieślubnego syna z Neriną Corsini, która jest obecnie żoną Enrico Incisa della Rochetta. Ich syn to:

• Pietro Incisa della Rochetta (ur. 30 listopada 1967 ).

Ma również nieślubną córke z Kyarą van Ellinkhuizen. Ich dziecko to:

• Ginevra Maria Gabriella (ur. 19 marca 2006 ). Ginevra cierpi na Zespół Downa . Amadeusz nie chciał się przyznać do bycia jej ojcem, ale testy DNA to potwierdziły. 4 sierpnia 2006 został zmuszony do uznania ojcostwa w stosunku do Ginervy i albo płacenia alimentów , albo do wychowywania dziecka. Oszczędny przedstawiciel dynastii sabaudzkiej wybrał to drugie rozwiązanie.

Działalność biznesowa i polityczna

Księstwo Aosty mieszkają w San Rocco niedaleko miasta Castiglion Fibocchi w Toskanii , (15 kilometrów od Arezzo ). Tam też Amadeusz prowadzi przedsiębiorstwo pod nazwą Vini Savoia Aosta, które zajmuje się agroturystyką .

W roku 1997 Aosta został prezydentem unii Pro Herbario Mediterraneo. Natomiast w latach 2003 - 2006 był lokalnym-autonomicznym ministrem ponoszącym odpowiedzialność za środowisko i turystykę .

Ordery księcia

*order świętego stowarzyszenia

*order królestwa

*order świętego Maurycego i Łazarza

*order Joannicki

*order miecza konstantyna

Poprzednik Tomisław II

Pretendent do tronu Chorwacji 1948-nadal

Następca nadal

Poprzednik -

Linia sukcesji do tronu Chorwacji

Następca Aimone