Doktryna Trumana – program polityki zagranicznej
USA
, sformułowany przez prezydenta
Harry'ego S. Trumana
i przedstawiony
12 marca1947
roku w orędziu do
Kongresu
. Doktryna głosiła, że USA powinny pomagać narodom, które przeciwstawiają się presji zewnętrznej lub próbom przejęcia siłą władzy nad nimi przez uzbrojone mniejszości. Choć nie było to powiedziane wprost, doktryna odnosiła się do
Związku Radzieckiego
.
Odnosiła się pierwotnie do
Grecji
i
Turcji
–
22 czerwca
1947 roku Truman podpisał akt, przekazujący 400 mln dolarów na ekonomiczną i wojskową pomoc dla tych krajów (250 mln dolarów dla Grecji i 150 mln dolarów dla Turcji).
Doktryna stała się trwałą zasadą polityki zagranicznej USA, oznaczała ostateczne zerwanie z odradzającą się po wojnie polityką
izolacjonizmu
USA.
