Dmitrij (Nikołajewicz) Szadrin (ur. 1906 roku - zm. ?), Generał major , wysoki wieloletni funkcjonariusz radzieckich organów bezpieczeństwa państwowego OGPU / NKWD / NKGB / MGB / KGB , m.in. naczelnik 3 Oddziału Specjalnego NKWD od 1939 do lutego 1941 roku.

Rosjanin , urodzony 1906 roku pod koniec lat dwudziestych wstąpił do Wszechzwiązkowego Leninowskiego Komunistycznego Związku Młodzieży czyli Komsomołu, którego członkiem był do 1930 roku. W tym samym roku został członkiem Komitetu Centralnego WKP(b) .

Swoją 25-letnią pracę (karierę) w organach bezpieczeństwa rozpoczoł w styczniu 1929 roku od kursu w dywizji specjalnego przeznaczenia przy Kolegium OGPU . Następnie do 1932 roku, był dowódca oddziału w jednym z pułków tej dywizji i pomocnikiem pełnomocnika Oddziału w Zarządzie Ekonomicznym przy Zjednoczonym Państwowym Zarządzie Politycznym , przez następne 2 lata (do 1934 ) sprawował to samo stanowisko lecz w Oddziale Specjalnym (OO - odpowiedzialnym za kontrwywiad w armii i flocie) w OGPU ZSRR , i później w Wydziale 1 Oddziału Specjalnego OGPU ZSRR. 3 lipca 1939 roku zastąpił na stanowisku naczelnika Wydziału 3 Specjalnego odpowiedzialnego za przeszukania, aresztowania i obserwacje, Aleksandra Paniuszkina , późniejszego szefa wywiadu zagranicznego MWD / KGB . Stanowisko to sprawował do 26 lutego 1941 roku, czyli do czasu reorganizacji NKWD która polegała na wyodrębnieniu pionu bezpieczeństwa ( GUGB ) i przemianowania go na odrębny Ludowy Komisariat Bezpieczeństwa Państwowego (NKGB). Po utworzeniu NKGB Szadrin został naczelnikiem Wydziału 3-go tej instytucji, co było odpowiednikiem dawnego Wydziału 3 Specjalnego w NKWD. Miesiąc po napaści III Rzeszy na ZSRR w radzieckich organach b.p nastąpiła kolejna reorganizacja. NKGB zostało zlikwidowane i jego piony wywiadu kontrwywiadu i policji politycznej zostały z powrotem włączone do NKWD. Przez następne lata Dmitrij Szadrin służył w pionie kolejno NKGB, NKWD, ponownie NKGB i MGB , zajmujących się ochroną władz partii i państwa jako zastępca naczelnika. Czyli kolejno od 26 kwietnia do 31 lipca 1941 roku był zastępcą naczelnika Wydziału 1 NKGB Nikołaja Własika , od 22 lipca 1941 roku do 17 maja 1943 roku zastępcą naczelnika Wydziału 1 NKWD także Nikołaja Własika, a po jego odejściu Wsiewołoda Mierkułowa .

Następnie w latach 1943 - 1946 , był ponownie zastępcą Nikiłaja Własika, wówczas naczelnika Zarządu 6 NKGB a po reorganizacji z 1946 roku Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego . Po utworzeniu MGB ochroną rządu zajmowały się dwa odrębne zarządy, Zarząd Ochrony Nr 1 i Zarząd Ochrony Nr 2. Zarząd Ochrony Nr 1 był odpowiedzialny za bezpieczeństwo tylko Józefa Stalina , jego osobista ochrona, ochrona Kremlowskiego gabinetu i daczy w Kuncewie. A Zarząd Ochrony Nr 2 ochroną reszty rządu. Więc od kwietnia do końca grudnia 1946 roku, Szadrin był zastępcą naczelnika Zarządu Ochrony Nr 2 Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR następnie naczelnikiem Zarządu Ochrony Nr 2.

Pod koniec grudnia 1946 roku w MGB przeprowadzono reorganizację. W jej wyniku piony Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego (MGB) odpowiedzialne za ochronę przedstawicieli partii i państwa czyli Zarządy Ochrony Nr 1 i Nr 2, oraz Zarząd Komendanta Moskiewskiego Kremla, zostały połączone w jeden pion o nazwie Główny Zarząd Ochrony MGB ZSRR (GUO MGB ZSRR), którego naczelnikiem został już wówczas 40-sto letni Generał major Dmitrij Szadrin.

Inne źródła podają że naczelnikiem Głównego Zarządu Ochrony MGB był cały czas Nikołaj Własik .

Pod koniec 1949 roku został oddany do dyspozycji ówczesnego ministra b.p Wiktora Abakumowa , czyli pozostawał w dyspozycji Zarządu Kard MGB. jeszcze przed końcem 1949 roku został wysłany do Kujbyszewa na stanowisko zastępcy Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego (UMGB) tamtejszego regionu. Pozostał tam prawie do końca lat 50-tych, będąc zastępcą szefa tamtejszego Zarządu bezpieczeństwa Państwowego UMGB 1949 - 50 , po likwidacji MGB, zastępcą szefa Zarządu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych UMWD 1953 - 54 i po kolejnej reorganizacji w kwietniu 1954 roku zastępcą szefa Zarządu Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego U KGB . Czyli był zastępca szefa organów bezpieczeństwa, kolejno: MGB, MWD i KGB w obwodzie kujbyszewskim w latach 1949-?, dzisiejsza Samara .

Źródła

m.in:

• Norman Polmar and Thomas B. Allen – Spy Book: The Encyclopedia of Espionage, 1997
• Christopher Andrew and Oleg Gordievsky - KGB the inside story of its Foreign Operations from Lenin to Gorbachev - Harper Collins Publishers