Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Diamagnetyzm

Diamagnetyzm

Przykład lewitacji związanej ze zjawiskiem diamagnetyzmu

Diamagnetyzm – zjawisko polegające na indukcji w ciele znajdującym się w zewnętrznym polu magnetycznym pola przeciwnego, osłabiającego działanie zewnętrznego pola. Zjawisko odwrotne do diamagnetyzmu to paramagnetyzm . Należy jednak zaznaczyć, że paramagnetyzm jest zjawiskiem "odwrotnym" tylko w sensie makroskopowej obserwacji zachowania się substancji w polu magnetycznym (diamagnetyk jest wypychany z pola magn., a paramagnetyk – wciągany). Stoją za tymi zachowaniami jednak całkowicie inne zjawiska fizyczne: o diamagnetyku czytaj niżej, a w paramagnetyku porządkują się momenty magnetyczne elektronów.

Przyczyną diamagnetyzmu jest fakt, że zewnętrzne pole magnetyczne zmienia tor elektronów na orbitach (jakby indukuje w układzie prąd elektryczny ), który powoduje powstanie pola magnetycznego skierowanego przeciwnie do pola zewnętrznego.

Diamagnetyzm występuje we wszystkich substancjach, ale zwykle jest maskowany przez silniejszy paramagnetyzm. Wyjątkiem są przeważnie związki chemiczne posiadające wiązania wielokrotne lub układ aromatyczny .

Diamagnetyki samorzutnie nie wykazują właściwości magnetycznych - nie są przyciągane przez magnes . Umieszczenie diamagnetyka w zewnętrznym polu magnetycznym powoduje powstanie w tym materiale pola magnetycznego skierowanego przeciwnie. Dla tych ciał względna przenikalność magnetyczna μ ośrodka jest nieco mniejsza od jedności (diamagnetyki nieznacznie osłabiają pole magnetyczne). Do diamagnetyków zalicza się: gazy szlachetne , prawie wszystkie metale i metaloidy nie wykazujące własności para- lub ferromagnetycznych (np: bizmut , krzem , cynk , magnez , złoto , miedź ) a także fosfor , grafit , woda oraz wiele związków chemicznych. Diamagnetyczne są też DNA i wiele białek .

Zjawisko diamagnetyzmu zostało po raz pierwszy opisane przez holenderskiego lekarza i przyrodnika S.J. Burgmansa w 1778 roku. Nazwę "diamagnetyzm" stworzył jednak i rozpowszechnił Michael Faraday w 1846 r.

Podatność magnetyczna niektórych materiałów

Materiał\ \chi_{v}
Woda−8,8×10−6
Złoto−34×10−6
Bizmut−170×10−6
Grafit−160×10−6
Grafit krystaliczny prostopadle do płaszczyzny kryształów−450×10−6
Grafit krystaliczny równolegle do płaszczyzny kryształów−85×10−6

Nadprzewodniki można traktować jako doskonałe diamagnetyki (\ \chi_{v} = −1), ponieważ wypierają linie pola magnetycznego ( efekt Meissnera ).

Zobacz też


Bibliografia

  • Simon, M.D., Heflinger, L.O., Geim, A.K.: Diamagnetically stabilized magnet levitation. American Journal of Physics 69(6), str. 702—713.


Inne hasła zawierające informacje o "Diamagnetyzm":

Diamagnetyzm Przykład lewitacji związanej ze zjawiskiem DiamagnetyzmuDiamagnetyzm – zjawisko polegające na indukcji w ciele znajdującym się w zewnętrznym ...

Ferromagnetyzm ...

Paramagnetyzm ...

Elektron ...

Chrom ...

Michael Faraday samoindukcji, zbudował pierwszy model silnika elektrycznego . W 1845 r. stwierdził, że Diamagnetyzm jest powszechną właściwością materii, odkryty zaś przez niego paramagnetyzm – właściwością ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Diamagnetyzm":

Hasło nie występuje w innych lekcjach!





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie