Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Dendrochronologia

Dendrochronologia

Słoje rocznych przyrostów
Pniak sosny uwidaczniający słoje
Próbka pobrana świdrem z pnia drzewa do badań dendrochronologicznych

Dendrochronologia – gałąź dendrologii , naukowa metoda datowania zjawisk przyrodniczych, zabytków i znalezisk archeologicznych zawierających drewno . Polega na analizie wzoru przyrostów rocznych ( słojów ) drzew i pozwala określić wiek z próbek drewna z dokładnością przynajmniej do roku, a czasem nawet co do sezonu. Metoda została opracowana w latach 20. XX wieku przez amerykańskiego astronoma A. E. Douglassa, założyciela Laboratory of Tree-Ring Research na Uniwersytecie Stanu Arizona w Tucson .

W zależności od specyfiki warunków klimatycznych kolejnych lat, przyrosty roczne tworzą sekwencje o zróżnicowanych grubościach. W latach o sprzyjającej dla danego gatunku warunkach środowiskowych przyrosty są szersze, a w latach niesprzyjających węższe. Zebrane z wielu lat i wielu drzew próbki z danego regionu wykazują wspólny schemat układu słojów. Poprzez zestawianie ze sobą kolejnych, coraz starszych próbek, tworzone są skale dendrochronologiczne dla poszczególnych gatunków drzew i regionów geograficznych. Punktem wyjścia są drzewa nadal rosnące, z których pobiera się próbki (szczególne znaczenie mają drzewa długowieczne, takie jak sekwoja i sosna długowieczna w Ameryce oraz dąb w Europie ), następnie belki konstrukcyjne z budynków o znanej dacie wzniesienia, np. z kościołów średniowiecznych, itd., aż do próbek drewna archeologicznego. Dendrochronolodzy opracowali ciągłe skale dendrochronologiczne sięgające nawet blisko 10,5 tys. lat wstecz (dęby z południowych Niemiec). Długość skali dla danego regionu wyznacza maksymalny okres datowania dendrochronolgicznego.

Wiek znalezisk ustala się przez porównywanie układu słojów (pierścieni przyrostów rocznych) badanej próbki do skali dendrochronologicznej. Dla epoki średniowiecza i epok wcześniejszych dendrochronologia jest aktualnie – na obszarach, dla których utworzono skale dendrochronologiczne – najprecyzyjniejszą metodą datowania. Dzięki nowym datowaniom dendrochronologicznym wczesnopiastowskich grodów w Wielkopolsce możliwe było precyzyjne przedstawienie mechanizmu powstawania państwa polskiego .

Zależnością budowy słojów rocznych od zmian klimatycznych i meteorologicznych występujących w latach ubiegłych zajmuje się dendroklimatologia .

Linki zewnętrzne

Bibliografia

  1. Andrzej Zielski, Marek Krąpiec: Dendrochronologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004. . 


Inne hasła zawierające informacje o "Dendrochronologia":

Archeologia ...

Katedra św. Piotra i Najświętszej Marii Panny w Kolonii ...

Chronologia ...

Santoryn ...

Datowanie radiowęglowe ...

Datowanie bezwzględne ...

Dendrochronologia rocznych przyrostówPniak sosny uwidaczniający słojePróbka pobrana świdrem z pnia drzewa do badań dendrochronologicznychDendrochronologia – gałąź dendrologii , naukowa metoda datowania zjawisk przyrodniczych, zabytków i znalezisk ...

Dąb szypułkowy ...

Sekwoja ...

Katedra w Ratyzbonie ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Dendrochronologia":

009. Metody odtwarzania dziejów Ziemi (plansza 16) ...

009. Metody odtwarzania dziejów Ziemi (plansza 14) badaniach geologicznych, prócz nowych metod, stosuje się także metody tradycyjne, jak np. Dendrochronologia, która jest oparta na analizie rocznych przyrostów słojów drzew. Przyrosty drzew ...

009. Metody odtwarzania dziejów Ziemi (plansza 17) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie