Demetriusz I Poliorketes

Demetrios Poliorketes ( gr. Δημήτριος Πολιορκητής), „ten, który oblega miasta” ( 337 p.n.e. – 283 p.n.e. ) – syn Antygonosa Jednookiego Macedońskiego , według Plutarcha jeden z najwybitniejszych wodzów w historii świata antycznego, wynalazca nowych maszyn oblężniczych.

Od 24 roku życia toczył nieustanne wojny niemal ze wszystkimi narodami mieszkającymi nad wschodnim Morzem Śródziemnym . W roku 312 p.n.e. , po zwycięstwie nad Killasem, wodzem Ptolemeusza , zajął Babilon . W roku 307 p.n.e. zdobył Ateny , witany przez ludność miasta jako oswobodziciel. Zmusił do ucieczki Demetriusza z Faleronu . Już w następnym roku powrócił do Azji , gdzie odebrał Ptolemeuszom cały Cypr , za co otrzymał od ojca tytuł królewski. W latach 304 - 303 p.n.e. miała miejsce wyprawa grecka, podczas której wpadły w ręce Demetriosa Sykion , Korynt , Argos , Achaja i Arkadia , a Kassander po raz drugi został wygnany z Grecji. Wezwany przez ojca, Demetrios pośpieszył do Azji, gdzie trwały przygotowania do walnej rozprawy diadochów pod Ipsos . Bitwa zakończyła się dla Demetriosa i jego ojca całkowitą klęską (Antygonos Jednooki zginął), zresztą w dużym stopniu z winy Demetriosa. Wskutek tej bitwy utracił Ateny, utrzymał się jednak w Syrii .

W roku 294 p.n.e. zdobył ponownie Ateny, pomimo że burza morska zniszczyła mu całą flotę. W tymże roku został królem Macedonii , lecz stracił wszystkie posiadłości azjatyckie. Nastąpił cały szereg wojen w Grecji , o rozmaitym przebiegu. W roku 288 p.n.e. Demetrios zaczął wielkie przygotowania do odzyskania wschodu. Sprowokowało to napad floty egipskiej (czyli ptolemejskiej ) na Cyklady i atak Pyrrusa , króla Epiru na Macedonię, którą Demetrios stracił ostatecznie, gdy jego własna armia przeszła na stronę Pyrrusa. Po nieudanej próbie ponownego zawładnięcia Atenami, którym przyszedł na pomoc król Epiru, przeprawił się do Azji Mniejszej , zdobył Milet i Sardes , lecz opuszczony raz jeszcze przez swoje wojska, dostał się w roku 285 p.n.e. do niewoli Seleukosa i umarł w Apamei nad Orontem jako jeniec.

Ironiczny przydomek Poliorketes nadali mu Rodyjczycy po nieudanym oblężeniu ich miasta przez Demetriusza w latach 305 - 304 p.n.e.

Demetrios słynął z miłości do wszelkich uciech życia, szczególnie wina i kobiecych wdzięków. "Powiadają, że raz, porwany jedną ze swoich przygód miłosnych, zawiadomił ojca, że jest chory. Gdy ojciec wchodził do pałacu syna, spotkał młodą osobę ładnej powierzchowności, która spieszyła się ukryć. Wszedłszy do izby chorego, Antygonos przysiadł koło niego i zaczął badać jego puls. Puls był zabójczo normalny. - Gorączka mnie opuściła - objaśnił Demetrios. - Wiem - odpowiedział stary Cyklop z chytrym uśmiechem - przed chwilą się z nią spotkałem."^[1]

Poprzednik -

Król Macedonii i Azji 301 p.n.e. - 283 p.n.e.

Następca Antygon II Gonatas

Zobacz też

• Antygon Gonatas

Przypisy