Daniel Czepko

Daniel Czepko von Reigersfeld (ur. 23 września 1605 w Koskowicach koło Legnicy , zm. 8 września 1660 w Wołowie ) – śląski poeta i dramatopisarz, tworzący w języku niemieckim .

Czepko do 1623 uczęszczał do szkoły łacińskiej w Świdnicy oraz studiował prawo i medycynę w Lipsku i Strasburgu . W 1626 wyjechał na dalszą naukę do Francji i Włoch . Następnie służył na dworze margrabiego Badenii oraz był prawnikiem i zarządcą w Spirze . W 1629 powrócił na Śląsk . Z powodu prześladowań protestantów był zmuszony opuścić swój majątek ziemski koło Świdnicy; pracował potem jako nauczyciel domowy w majątku Dobrosławice koło Kędzierzyna-Koźla . W 1634 wrócił do Świdnicy, a w 1656 nadano mu tytuł szlachecki i nazwisko "von Reigersfeld". Od 1658 był radnym w Legnicy , przewodniczącym Landtagu i radnym cesarstwa . Pochowany w Kościele Pokoju w Świdnicy .

Jego najważniejsze utwory to poetycka sielanka Corydon und Phyllis oraz zbiór epigramatów Sexcenta Monodisticha Sapientium. To ostatnie dzieło, napisane w latach 1640 - 1647 , ukazuje religijne i filozoficzne poglądy Czepki, ukształtowane pod wpływem Paracelsusa oraz mistyków Mistrza Eckharta i Jakuba Böhme . Poezja Czepki wywarła silny wpływ na twórczość Anioła Ślązaka .