Czynniki abiotyczne (z gr. α̉- (a-) lub (an-) - zaprzeczenie, brak, bez (czegoś) + gr. βίος (bios) - życie ), czynniki fizykochemiczne – czynniki ekologiczne natury fizycznej określające warunki środowiska nieorganicznego (przyrody nieożywionej), samodzielnie lub wraz z innymi czynnikami wywierające wpływ na ekosystemy będące na różnym poziomie organizacji. Abiotyczne składniki środowiska w głównym stopniu kształtują biotop i wpływają istotnie na zamieszkujące go rośliny i zwierzęta które muszą na drodze ewolucji przystosować się do nich. Gwałtowne i silne zmiany czynników abiotycznych np. transgresja morska mogą zahamować rozwój dotychczas występujących organizmów oraz zmienić strukturę biocenozy .

Do czynników abiotycznych zaliczamy:

• typ gleby warunkujący jej niebiologiczne właściwości ,
• ukształtowanie powierzchni terenu,
• skalistość ziemi,
• czynniki chemiczne np.: skład chemiczny atmosfery i wód, zwłaszcza ich zasolenie , natlenienie
• klimat ,
• wilgotność powietrza,
• temperaturę ,
• światło ,
• ciśnienie atmosferyczne lub ciśnienie hydrostatyczne ,
• promieniowanie i jonizację powietrza .
• pole magnetyczne ( magnetorecepcja )

Zobacz też

• Czynniki biotyczne
• Potencjał biotyczny

Źródło

• Encyklopedia: Abiotyczne czynniki . [dostęp 26 sierpnia 2008].