Jack Lang w Tuluzie (2007)
Jack Mathieu Émile Lang (ur.
2 września
1939
w
Mirecourt
) –
francuski
polityk, wieloletni parlamentarzysta, minister kultury i edukacji w kilku lewicowych rządach.
Życiorys
Ukończył m.in.
Instytut Nauk Politycznych w Paryżu
, uzyskał stopień naukowy
doktora
w zakresie prawa publicznego. Pracował jako nauczyciel akademicki, zajął się też działalnością artystyczną. Zainicjował Festival du Monde w
Nancy
, był dyrektorem teatru uniwersyteckiego w tym mieście, a w latach 1972–1974 zajmował tożsame stanowisko w Palais de Chaillot Théâtre. W latach 70. był profesorem prawa międzynarodowego.
Od lat 60. należał do Zjednoczonej Partii Socjalistycznej, następnie został członkiem
Partii Socjalistycznej
.
W 1981 po raz pierwszy wszedł w skład rządu jako minister kultury w gabinecie
Pierre'a Mauroy
. Urząd ten pełnił do 1984. W tym samym roku od lipca do grudnia był młodszym ministrem (ministre délégué) odpowiedzialnym za kulturę, po czym
Laurent Fabius
powołał go na stanowisko ministra. Z rządu odszedł w 1986, po zwycięstwie prawicy w wyborach parlamentarnych. Od maja 1988 ponownie kierował ministerstwem kultury i łączności w rządach
Michela Rocarda
(do maja 1991),
Édith Cresson
(do kwietnia 1992, także jako rzecznik prasowy rządu) i
Pierre'a Bérégovoy
(do marca 1993). Wchodził także w skład gabinetu
Lionela Jospina
jako minister edukacji narodowej w latach 2000–2002. Jako minister kultury spopularyzował cykliczną imprezę
Święto Muzyki
(Fête de la Musique).
W latach 1994–1997 był posłem do
Parlamentu Europejskiego
. Zasiadał w
Grupie Socjalistycznej
, pracował w Komisji ds. Zagranicznych, Bezpieczeństwa i Polityki Obronnej[1]. W swojej karierze pełnił szereg funkcji w administracji terytorialnej, m.in. jako radny
Paryża
(1983–1989),
mer
Blois
(1989–2000), radny
Regionu Centralnego
(1992–1998) i od 2004 jako wiceprzewodniczący rady regionu
Nord-Pas-de-Calais
.
Jack Lang na partyjnej konwencji (2005)
Od 1986 w każdych kolejnych wyborach parlamentarnych uzyskuje mandat deputowanego do
Zgromadzenia Narodowego
, początkowo z departamentu
Loir-et-Cher
, a w 2002 i 2007 z
Pas-de-Calais
. W 2008 był jedynym posłem socjalistów, który poparł zmiany w konstytucji zainicjowane przez
Nicolasa Sarkozy'ego
, umożliwiając ich przyjęcie. Oskarżany przez partyjnych działaczy o "zdradę", zrezygnował z funkcji w kierowniczych organach tego ugrupowania[2].
Przypisy
Źródła
Linki zewnętrzne
