| Czarna Kamienica we Lwowie |
 | Czarna Kamienica we Lwowie - fasada |
Czarna Kamienica we Lwowie - fasada |
|
Państwo
|
Ukraina
|
| Miejscowość |
Lwów
|
| Adres | Rynek 4
79008 Lwów |
| Typ budynku |
kamienica
|
| Styl architektoniczny |
renesans
|
| Architekt | Piotr Barbon |
|
Kondygnacje
| 4 |
| Pierwszy właściciel | Tomasz Alberti |
| |
Czarna Kamienica we Lwowie (nazywana też Lorencowiczowską lub Anczowską od nazwisk pierwszych właścicieli) –
kamienica
we
Lwowie
, w
Rynku
,
renesansowa
, wzniesiona w latach
1588
–
1589
według projektu Piotra Barbona[1]. Twórcą charakterystycznej elewacji był prawdopodobnie Andrzej Podleśny.
Przebudowana w
1596
(podwyższona o dwie kondygnacje) i
1884
, jeden z najcenniejszych
zabytków
polskiej
architektury
XVI w.
; w latach
1926
–
1940
mieściła
Muzeum Historyczne Miasta Lwowa
, od 1940 mieści
ukraińskie
Muzeum Historyczne we Lwowie
.
Kamienica została zbudowana dla poborcy
ceł
,
Włocha
Tomasza Albertiego. Wkrótce przeszła ona w ręce
aptekarskiej
rodziny Lorencowiczów, następnie - bogatego
patrycjusza
Marcina Nikanora Anczowskiego.
Od
1926
stanowi własność miasta, które umieściło w niej muzeum historyczne miasta Lwowa.
Fasada
kamienicy pokryta jest diamentową
rustyką
z
piaskowca
, który poczerniał ze starości lub - według innych źródeł - został pomalowany na czarno; stąd pochodzi nazwa kamienicy[2].
Czarna kamienica jest uważana za jeden z najcenniejszych zabytków budownictwa mieszczańskiego z epoki
renesansu
.
Zobacz też
Przypisy
- ↑
Charewiczowa Ł.
, Czarna Kamienica i jej mieszkańcy : z 33 ilustracjami w tekście, Lwów 1935, s. 49–62.
- ↑ Grzegorz Rąkowski: LWÓW. Przewodnik krajoznawczo-historyczny po Ukrainie Zachodniej. Część IV. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2008. .
Bibliografia
- Grzegorz Rąkowski, LWÓW. Przewodnik krajoznawczo-historyczny po Ukrainie Zachodniej. Część IV, wyd. Oficyna Wydawnicza „Rewasz” 2008, Pruszków,
