Cywilizacja Suahili – grupa kultur przedkolonialnej Afryki Wschodniej , powstałych około X w. n.e. w wyniku przemieszania się kultur Bantu z Kuszytami i napływową ludnością muzułmańską z Półwyspu Arabskiego i znad Zatoki Perskiej . W czasie swojego największego rozkwitu wpływy cywilizacji Suahili sięgały od Rogu Afryki (tereny dzisiejszej Somalii ) aż po tereny północnego Mozambiku . Była to cywilizacja o charakterze handlowym – z Afryki Wschodniej eksportowano towary (gł. kość słoniową , skóry zwierząt, płody rolne i niewolników ), importowano zaś płótno, metale, ceramikę , cukier i zboża z Bliskiego Wschodu , Indii i Chin . Suahilczycy byli też pierwszym ludem Czarnej Afryki , który zdobył broń palną. Głównymi suahilijskimi ośrodkami handlowymi były miasta Lamu , Zanzibar , Malindi , Pate, Kilwa i wyspa Mozambik , nigdy nie doszło jednak w tym rejonie do wytworzenia większych struktur państwowych. Kres cywilizacji położyły w XIX wieku wojny Masajów , którzy przybyli wówczas na te tereny uciekając przed powtarzającymi się wówczas suszami , a także europejska kolonizacja na przełomie XIX i XX stulecia.

Bibliografia