Yerebatan Sarayi, podziemne zbiorniki na wodę
Głowa Meduzy – kapitel odwróconej kolumny
Cysterna bazyliki (
tr.
Yerebatan Saray lub Yerebatan Sarnıcı), jest największą z kilkuset starożytnych
cystern
(sztucznych zbiorników na wodę), która wciąż znajduje się pod miastem
Stambuł
w
Turcji
w pobliżu
Hagia Sofia
. (
41°00'29.15″N 28°58'40.11″E / 41.0080972, 28.9778083
).
Zbiornik ten jest podziemną komnatą o wymiarach 143 × 65
metrów
, zdolną pomieścić do 80 000 m³ wody. Sklepienie cysterny jest podparte 336
marmurowymi
kolumnami
, wysokimi na 9 m, które zostały przeniesione z innych rozbieranych, bądź zrujnowanych budowli.
Jako podstawy dla dwóch z tych kolumn użyto wcześniej wykutych bloków z płaskorzeźbą
Meduzy
. Według legendy cesarz
Justynian I
widząc kolumnę z głową Meduzy kazał umieścić ją w najdalszej części zbiornika i ustawić kapitelem w dół, by mieć pewność, że zaleje ją woda i nikt więcej jej nie zobaczy.
Cysterna jest zlokalizowana na starożytnym półwyspie, gdzie znajdował się
Konstantynopol
. Zbudowana została przez Greków za panowania cesarza
Justyniana
w
VI wieku
n.e., który był okresem szczytu potęgi
Imperium bizantyjskiego
. Zbiornik jest otoczony
ceglanym
murem o grubości 4 metrów, pokrytym specjalnym rodzajem zaprawy dla odpowiedniej izolacji. Ze względu na niebezpieczeństwo zniszczenia kanałów doprowadzających wodę lub zatrucia jej przez wrogie wojska podczas oblężenia miasta lub wojny, zdecydowano się na budowę cystern do magazynowania wody w spokojnych czasach. Woda do cysterny była dostarczana
akweduktem
z Lasu Belgradzkiego, odległego 19 km od miasta.
Cysterna była jedną z lokacji, gdzie kręcono film o
Jamesie Bondzie
,
Pozdrowienia z Rosji
.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
