Clinton Joseph Davisson
Clinton Joseph Davisson (1937) - zdjęcie z notki noblowskiej[1]
Urodzony	22 października 1881 Bloomington
Zmarł	1 lutego 1958 Charlottesville
Zawód	fizyk

Clinton Joseph Davisson (ur. 22 października 1881 w Bloomington w Illinois , zm. 1 lutego 1958 w Charlottesville ) - amerykański fizyk , laureat Nagrody Nobla za doświadczalne odkrycie dyfrakcji elektronów na kryształach .

Clinton Joseph Davisson (po lewej) i Lester Halbert Germer (po prawej) w 1927 roku

Jako zdolny uczeń otrzymał stypendium na studia na uniwersytecie w Chicago , gdzie rozpoczął naukę w 1902 . Zauważył go tam profesor Robert Millikan , ale z powodów finansowych Davisson został zmuszony do przerwania nauki i powrotu do Bloomington, gdzie zaczął pracować w firmie telefonicznej . W 1904 dzięki rekomendajcji Millikana otrzymał pracę jako asystent przy katedrze fizyki w Purdue University, gdzie pracował do sierpnia 1905 . We wrześniu tego roku, raz jeszcze dzięki rekomendacji Millikana otrzymał pracę, tym razem jako wykładowca fizyki na uniwersytecie Princeton. Pracował tam do 1910 , kilkakrotnie w tym czasie odwiedzając uniwersytet w Chicago, skąd w 1908 otrzymał tytuł magistra, a w 1911 otrzymał doktorat z Princeton.

W latach 1911-17 pracował w Carnegie Institute of Technology. W kwietniu 1917 roku chciał wstąpić do wojska, po odrzuceniu jego kandydatury, w czerwcu tego roku przyjął propozycję pracy w laboratoriach firmy Bell na czas wojny. Po zakończeniu I wojny światowej zdecydował się pozostać w Bellu, rezygnując z zaoferowanego mu stanowiska profesora w Carnegie.

W 1919 rozpoczął serię eksperymentów które w 1927 przyniosły odkrycie dyfrakcji elektronów (część z tych prac prowadził wspólnie z Lesterem Germerem ) za co w 1937 otrzymał Nagrodę Nobla .

Zobacz też

• 10 najpiękniejszych eksperymentów z fizyki - doświadczenie Davissona i Germera (dyfrakcja elektronów na podwójnej szczelinie)

Przypisy

Źródło

• Biografia na stronie Fundacji Nagrody Nobla ( ang. )