Ciepło utajone (ciepło przemiany fazowej ) – ilość energii termicznej wymienionej pomiędzy układem a otoczeniem podczas przejścia fazowego , prowadzonego w warunkach ściśle izotermicznych . Termin ten został wprowadzony około 1750 przez szkockiego chemika Josefa Blacka .

Pojęcie ciepło utajone używane jest jako ilość energii (jednostka dżul ) oraz jako ilość energii na jednostkę substancji, która zmieniła stan skupienia. Gdy jednostką ilości jest masa, to ciepło utajone ma jednostkę dżul/kg, a gdy liczność materii - dżul/mol.

Określenie pochodzi jeszcze z okresu gdy uważano, że ciepło jest substancją, a ciepło dostarczane do ciała podczas przemiany fazowej nie wywołuje zmiany temperatury lecz ukrywa się.

Obecnie pojęcie to nie jest już stosowane w fizyce, jest ono praktycznie tożsame z terminem dokładniej zdefiniowanym entalpią przejścia fazowego. Używa się także określenia zmiana energii przejścia fazowego. Pojęcie jest jeszcze używane w naukach bazujących na fizyce.

Linki zewnętrzne

O używaniu pojęcia ciepło