Chipsy ziemniaczane

Chipsy - popularna przekąska w postaci cienkich, osuszonych plastrów ziemniaków (najczęściej) lub innych warzyw, zazwyczaj obsmażonych w głębokim, gorącym tłuszczu, choć spotyka się także odmiany prażone (prażynki) lub pieczone . Poszczególne smaki uzyskuje się dzięki doborowi przypraw i aromatów , rzadziej ziół .

Międzynarodowy rynek chipsów wygenerował w 2005 roku całkowity przychód 16,4 miliarda dolarów. Stanowiło to 35,5% całkowitego rynku przekąsek w tamtym roku (46,1 miliardów dolarów)^[1].

Przygotowanie

Po umyciu wysypuje się ziemniaki na obieraczkę (obracające się w przeciwnych kierunkach chropowate walce ). Następnie wsypuje się je do obrotowej krajalnicy , siła odśrodkowa wyrzuca je na ostrza. Z jednego ziemniaka można uzyskać około 30 zwyczajnych plasterków lub połowę grubszych i karbowanych. Po drugim myciu i osuszeniu, smażone są przez trzy minuty na oleju rozgrzanym do 190 °C. Następnym krokiem jest odsączanie z tłuszczu na powolnym pasie transmisyjnym z drucianej siatki. Podczas suszenia plasterki zwijają się. Na tym etapie chipsy są przyprawiane, a kamery wyszukują uszkodzone lub czarne egzemplarze, które usuwane są uderzeniem sprężonego powietrza. Jest to ostatni krok przed pakowaniem. Maszyna odmierza porcje i wsypuje do rękawa foliowego, natychmiast zgrzewając brzegi opakowania.

Historia

Według najpopularniejszej wersji, chipsy powstały przypadkiem w 1853 roku, w pewnej amerykańskiej restauracji. Kucharz George Crum, zdenerwowany przez klienta, któremu nie odpowiadała grubość pieczonych ziemniaków, pokroił je tak cienko, że były prawie przezroczyste. Wbrew pozorom klientowi bardzo spodobały się tak cienko pokrojone ziemniaki, i kucharz wprowadził na stałe chipsy do swojego menu pod nazwą "Saratoga Chips" (od miasta Saratoga Springs, w którym miało miejsce całe zajście)^[2].

Zobacz też

• Chrupki
• Frytki
• Bulwa
• Prażonki
• Ziemniaki

Przypisy