Centrolew – sojusz
partii
centrowych i lewicowych zawiązany w 1929 w celu zwalczania systemu rządów
sanacji
obozu
Józefa Piłsudskiego
.
W skład Centrolewu weszły:
PSL "Wyzwolenie"
,
PSL "Piast"
,
Narodowa Partia Robotnicza
,
PPS
,
Stronnictwo Chłopskie
i
Polskie Stronnictwo Chrześcijańskiej Demokracji
(patrz
chrześcijańska demokracja
).
W wyniku łamania przez obóz sanacyjny zasad obowiązujących w państwie demokratycznym ugrupowania opozycyjne wywodzące się z kręgów lewicowych i centrowych postanowiły się zjednoczyć. W ten sposób w 1929 powstał Centrolew, który dążył do obalenia rządów autorytarnych i przywrócenia w Polsce rządów parlamentarnych. W czerwcu 1930 koalicja Centrolewu na Kongresie Obrony Prawa i Wolności Ludu w Krakowie, proklamowała m.in. walkę o usunięcie dyktatury Józefa Piłsudskiego, aż do zwycięstwa oraz chciała powołania "rządu zaufania" Sejmu i społeczeństwa.
Władze sanacyjne zaczęły zdecydowanie przeciwdziałać. 25 sierpnia 1930 powołano nowy rząd którego
premierem
został sam Piłsudski. 30 sierpnia prezydent
Ignacy Mościcki
rozwiązał Sejm i Senat i zarządził nowe wybory, wskutek czego parlamentarzyści opozycyjni zostali pozbawieni
immunitetu
[1]. 10 września nastąpiły aresztowania aktywnych polityków opozycji, oraz dalsze represje. Miało to wpływ na wybory, które przyniosły Centrolewowi dotkliwą porażkę. Spowodowało to całkowity rozpad Centrolewu. Aresztowanych działaczy osadzono w
twierdzy brzeskiej
nad
Bugiem
.
Proces brzeski
odbywał się w
Warszawie
od 26 października 1931 do 13 stycznia 1932.
Przypisy
- ↑ Immunitet wygasał z chwilą zakończenia kadencji izb parlamentu, nie zaś z datą ukonstytuowania się nowego.