Santa Fe , architektura wykonana w adobe, łącznie z grubą jednolitą warstwą zewnętrzną charakterystycznego "otynkowania"

Cegła suszona (określana często w rozmaitych językach w tym w angielskim i w polskim terminem adobe, pochodzącym z języka hiszpańskiego ) – podstawowy, obok drewna i kamienia, materiał budowlany używany w rejonach świata o gorącym klimacie. Cegła ta jest suszona na słońcu, ale nie jest dodatkowo wypalana.

Najbardziej powszechna tam, gdzie brakowało drewna potrzebnego do budowy lub wypalania cegieł . Otrzymywana jest z gliny , iłu lub mułu wymieszanego z trawą lub słomą, ukształtowanego najczęściej w prostopadłościan i wysuszonego na słońcu. Cegła tak otrzymana jest tania, ale brak jej odporności na opady deszczu i wilgoć. W suchym, pustynnym klimacie sprawdza się dobrze. Zapewnia stosunkowo niską i stałą temperaturę wnętrza.

Z cegły suszonej budowano w starożytności w Mezopotamii , Egipcie , Indiach , Grecji , Rzymie , prekolumbijskiej Ameryce. Od IV w. p.n.e. cegłę suszoną zaczęła wypierać cegła wypalana . Do dnia dzisiejszego cegły suszone są powszechnym materiałem budowlanym, m.in. na Bliskim Wschodzie , w Afryce Północnej i w Ameryce Łacińskiej. Cegieł adobe używa się np. w Peru i w tradycyjnych budowlach Indian z pogranicza Stanów Zjednoczonych i Meksyku (zwłaszcza Pueblo ).

Do największych zabytkowych budowli z adobe należą: cytadela w irańskim mieście Bam (zniszczona w 80% podczas trzęsienia ziemi 26 grudnia 2003 ), świątynie Słońca (Huaca del Sol) i Księżyca prekolumbijskiej kultury Mochica w Peru (zbudowane ze 100 mln cegieł) oraz prekolumbijskie budowle kultury Chimú w mieście Chan Chan (także w Peru, wpisane na Listę UNESCO ) oraz w pueblach Nowego Meksyku, jak Pecos lub Acoma .

Terminem adobe określa się także rodzaj budowli zbudowanej z cegieł tego typu oraz wzorowany na budowlach z cegły adobe styl architektoniczny, popularny zwłaszcza w Nowym Meksyku .

Niewypalaną cegłę stosowano także w Polsce do stawiania wewnętrznych ścianek działowych zwłaszcza w murowanych budynkach gospodarczych. Ścianki stawiane przed II wojną światową, mimo że nietynkowane, nadal widuje się w doskonałym stanie technicznym. Budowano też tą technologią całe wiejskie domy mieszkalne o drewnianej konstrukcji szkieletowej, a ściany obustronnie tynkowano. Takie domy, o ile mieszkańcy dbali o nie (zwłaszcza o dach), do dziś bywają zamieszkane.

Zobacz też

llanka

Produkcja cegieł suszonych w Rumunii	Produkcja cegieł suszonych w Boliwii	Mur z cegły suszonej w Nowym Meksyku	Wietrzenie cegły suszonej wskutek działania czynników atmosferycznych
Współczesna architektura w Nowym Meksyku naśladująca budowle z suszonej cegły