Carl Philipp Emanuel Bach

Carl Philipp Emanuel Bach (ur. 8 marca 1714 , zm. 14 grudnia 1788 ) – niemiecki kompozytor, pianista i klawesynista, drugi z synów Jana Sebastiana Bacha i jego pierwszej żony Marii Barbary, zwany berlińskim lub hamburskim Bachem.

Biografia

Urodził się w Weimarze . Studiował prawo w Lipsku i Frankfurcie nad Odrą , jednak od 24 roku życia zdecydował się poświęcić muzyce.

Przez ok. 30 lat był nadwornym klawesynistą króla Fryderyka II w Berlinie i Poczdamie . Później, od 1768 r. objął po swym ojcu chrzestnym, Georgu Philippie Telemannie , stanowisko dyrektora w 5 kościołach i kantora w gimnazjum w Hamburgu .

W 1744 r. poślubił Johannę Marię Dannemann. Z trojga dzieci z tego małżeństwa, które przeżyły do dorosłości, żadne nie zostało muzykiem.

Zmarł w Hamburgu i został pochowany w tamtejszym kościele św. Michała – jego grób do dziś jest dostępny dla zwiedzających.

Twórczość

Jest autorem prawie 900 utworów. Komponował przede wszystkim koncerty , sonaty i fantazje na klawesyn i fortepian, a także pieśni i symfonie . Przyczynił się do rozbudowy formy sonaty fortepianowej – skomponował ich prawie dwieście. Popularność zdobyła też jego szkoła gry na fortepianie Versuch über die wahre Art das Klavier zu spielen, wydana w 1753 r. Był w swoim czasie jednym z najlepszych pianistów w Europie.

Jest najwybitniejszym w Niemczech reprezentantem stylu dworskiego, zwanego "galant" (patrz Muzyka barokowa ). Uważany jest też za głównego reprezentanta stylu Sturm und Drang w muzyce, który cechowała emocjonalność i nawiązania do muzyki ludowej. W porównaniu z monumentalną barokową twórczością ojca, muzyka C.P.E. Bacha charakteryzuje się uproszczeniem form, melodyjnością, a także lekkością i elegancją charakterystyczną dla muzyki francuskiej.

Przez współczesnych był poważany bardziej niż ojciec. Jego muzykę fortepianową wysoko cenili Joseph Haydn , Wolfgang Amadeusz Mozart i Johannes Brahms , podziwiał go Ludwig van Beethoven . Wpływ Carla Philippa na muzykę niemiecką jest niezaprzeczalny.

Spośród kilku istniejących katalogów dzieł C.P.E. Bacha najbardziej rozpowszechnione są dwa: katalog Alfreda Wotquenne'a z 1905 r. (w skrócie "wq") oraz nowszy katalog tematyczny E. Eugene'a Helmsa z 1989 r. (w skrócie H).

Bibliografia

• Alina Mądry, Carl Philipp Emanuel Bach, estetyka – stylistyka – dzieło, Rhytmos, Poznań 2003
• Wielka Ilustrowana Encyklopedia Gutenberga (1934-1939)

Zobacz też

• Rodzina Bachów
• Kompozytorzy baroku
• Muzyka barokowa

Linki zewnętrzne

• Carl Philipp Emanuel Bach – nuty tego kompozytora dostępne w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project

Posłuchaj

(audio)

() () () Problem ze ściągnięciem pliku? Zobacz .