Carl Hauptmann (ur. 11 maja 1858 w Szczawnie-Zdroju , zm. 4 lutego 1921 w Szklarskiej Porębie ), pisarz niemiecki.

Brat Gerharta . Karierę pisarską rozpoczął w roku 1893 wydając rozprawę krytyczną „Die Metaphysik in der modernen Physiologie”, wkrótce jednak przeszedł do twórczości literackiej, w pierwszych dramatach („Marianne” 1894 i i.) hołdował naturalizmowi , a w wydanych w r. 1897 i 1900 nowelach i poezjach oddał się zadumie i filozoficznym rozważaniom. W powieściach „Mathilde” ( 1902 ), „Einhart, der Lächler” ( 1907 ), „Ismael Friedmann” ( 1913 ) oraz w drobniejszych opowiadaniach i utworach prozą z tego czasu obok bystrej spostrzegawczości występuje głębia myśli, podobnie w dramatach symbolicznych („Die Bergschmiede” ( 1902 ), „Des Königs Harfe” ( 1903 ), „Die armseligen Besenbinder” ( 1913 ), „Der abtrünnige Zar” ( 1919 ), „Musik” ( 1920 ) oraz w wielkim poemacie „Krieg. Ein Tedeum” ( 1914 ), natomiast jego komedie („Rebhühner” ( 1916 ), „Tobias Buntschuh” ( 1916 ) i i.) utrzymane są w tonie bardziej realistycznym. Często pisał w dialekcie śląskim. Dom i Muzeum Braci Hauptmannów znajduje się w Szklarskiej Porębie . Na miejscowym cmentarzu zachował się jego grób.

Linki zewnętrzne

• Dom Gerharta i Carla Hauptmanów w Szklarskiej Porębie
• Wystawy Stałe w Domu Carla i Gerharta Hauptmannów