Calineczka – ilustracja Vilhelma Pedersena do jednego z pierwszych wydań baśni

Calineczka, Calinka^[1], Calóweczka^[2], Paluszka^[3], Odrobinka, Dziecię elfów^[4] – baśń Hansa Christiana Andersena , wydana po raz pierwszy w 1835 r. w drugim tomie zbioru Eventyr, fortalte for Børn (Baśnie dla dzieci) pod oryginalnym duńskim tytułem Tommelise.

Streszczenie

Jest to opowieść o maleńkiej dziewczynce, nie większej od ludzkiego kciuka, która narodziła się z ziarna zasianego przez bezdzietną kobietę. Uroda Calineczki spowodowała, że ropucha porwała ją na żonę dla swego syna – szczęśliwie udało jej się uciec z pomocą motyla i dwóch rybek. Nie dane było jednak jej długo cieszyć się wolnością, gdyż porwał ją chrabąszcz. Ten zabrał dziewczynkę do siebie, lecz porzucił ją pod wpływem rodziny, która uznała ją za brzydką. Tułająca się zimą po świecie Calineczka znalazła schronienie u polnej myszy, która z kolei wyswatała ją kretowi. Załamana, że będzie musiała spędzić resztę życia pod ziemią, Calineczka została uratowana przez ocaloną niegdyś przez siebie jaskółkę, która zaniosła ją na pole kwiatów. Tam dziewczynka spotkała księcia elfów, którego pokochała i poślubiła. Podarował jej nowe imię oraz parę skrzydełek.

Przypisy

Zobacz też

• imię literackie