Bęben (architektura)

Bęben (architektura)

Kopuła Kaplicy Zygmuntowskiej na Wawelu, wyróżnia się ośmioboczny bęben przepruty okrągłymi oknami

Bęben (tambur) – w architekturze, wieloboczna, eliptyczna lub cylindryczna część budynku stanowiąca podbudowę pod kopułą , hełmem lub latarnią.

Często w ścianach bębna umieszczane były okna, będące głównym źródłem światła dziennego, które doświetlały przestrzeń pod kopułą. Bęben jest elementem architektonicznym charakterystycznym dla architektury wczesnochrześcijańskiej, bizantyjskiej ( średniowiecznych budowli w Grecji i Armenii ) oraz dla architektury renesansu , baroku i klasycyzmu .

Źródła

• Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 24. . 

Zobacz też

• latarnia

Inne hasła zawierające informacje o "Bęben (architektura)":

Pęcice ...

Mieszko II Lambert ...

Linköping ...

Sztuka ...

Brno ...

Klasztor w Pożajściu ...

Kopiec Kościuszki ...

Bernardo Bellotto ...

Zamek Chojnik ...

Sława (miasto) ...

Inne lekcje zawierające informacje o "Bęben (architektura)":

011. Cesarstwo Bizantyjskie (plansza 14) ...

213 Polska kultura, sztuka i nauka dwudziestolecia międzywojennego (plansza 12) ...

213 Polska kultura, sztuka i nauka dwudziestolecia międzywojennego (plansza 13) ...