Aleksander na Bucefale

Bucefalos (Bucefał) ( gr. Βουκέφαλος Bukephalos – "byczogłowy"; łac. Bucephalus) – ulubiony ogier tesalski Aleksandra III Wielkiego .

Jak pisze Pliniusz Starszy w "Historii Naturalnej", jego imię pochodziło od znamienia na łopatce w postaci głowy byka .

Ojciec Aleksandra, Filip II , miał zamiar kupić tego konia, ale zrezygnował, stwierdziwszy, że jest on niebezpieczny i nieujarzmiony. Dwunastoletni wówczas (lub, wg innych źródeł, dziewięcioletni) Aleksander oświadczył, że okiełzna konia. Filip obiecał, że jeśli mu się to uda, w nagrodę dostanie go w prezencie, jeśli zaś nie - musi go sobie sam kupić. Aleksander zauważył, że koń boi się swojego cienia, więc obrócił zwierzę głową w stronę słońca i wtedy dosiadł. Filip musiał kupić konia za wygórowaną cenę 13 talentów.

Aleksander dosiadał Bucefała we wszystkich swych kampaniach. Dotarł na nim aż do Indii , gdzie koń padł w 326 p.n.e. w bitwie nad Hydaspes (ob. Dźhelam w Pendżabie ) i tam został pochowany.

Na jego cześć jedno z założonych przez siebie miast Aleksander Wielki nazwał Bukefala (prawdopodobnie dzisiejsze Dźhelam w północnej części prowincji Pendżab w Pakistanie). Kiedy koń Aleksandra padł, król kazał zbudować pałac, który nazwał imieniem swojego konia: ,,Nazwę ten pałac Bukefala - na cześć mojego wiernego konia."