|
kultura słowiańska
kultura słowiańska Słowianie we wczesnym średniowieczu zajmowali znaczne połacie Europy środkowej i wschodniej i pierwotnie w rodzinie języków indoeuropejskich stanowili jedną grupę z Bałtami. Co do ich prasiedziby istnieje wielka rozbieżność poglądów, ale większość badaczy skłania się, by poszukiwać jej pomiędzy Odrą i Donem[1]. Podobnie nierozstrzygnięta pozostaje kwestia pochodzenia nazwy, przy czym popularny w przeszłości wywód od "słowa" zdecydowanie odrzucił Aleksander Brückner twierdząc, że źródłem są gr. sklavenoi i łac. sclavus, przy czym nazwą tą obejmowano tylko te plemiona słowiańskie, które graniczyły z ziemiami cesarstwa rzymskiego, co później objęło całą Słowiańszczyznę. Wtórnie nazwa ta (ze względu na dużą liczbę słowiańskich brańców w Rzymie) została utożsamiona ze słowem "niewolnik".
W Europie od połowy XIX wieku nauki historyczne dążyły do ustalenia cech kultury słowiańskiej. W późniejszych badaniach (druga połowa XX wieku) badacze doszli do przekonania, że po ustaniu wędrówki ludów nie było już jednolitej kultury Słowian. Historycy zajmujący się ustaleniem cech kultury słowiańskiej to przede wszystkim Aleksander Brückner i Lubor Niederle. Badacze rosyjscy, lansujący idee panslawizmu, jak Bazylow, Dowżienok, Grekow, Juszkow lub Koropatkin starali się dowieść, że kultura słowiańska miała swe początki na wschodzie, ale twierdzenia te nie znalazły potwierdzenia w dokumentach ani źródłach archeologicznych.
Inne hasła zawierające informacje o "kultura słowiańska":
Rodzimy Kościół Polski
...
II wiek
...
Mieszko II Lambert
...
Linz
...
Sztuka
...
Dogmat
...
Brno
...
Wiktor Sukiennicki
...
Dwudziestolecie międzywojenne na świecie
...
Szkoci
...
Inne lekcje zawierające informacje o "kultura słowiańska":
008b. Grecja (plansza 18)
...
206 Kultura, nauka i sztuka okresu międzywojennego (plansza 3)
...
010c. Rzym (plansza 5)
...
|
