Zielona rewolucja zmieniła agrokulturę
Zielona rewolucja – określenie programów rozwoju
rolnictwa
prowadzonych w
latach 60. XX w.
przez agencję
ONZ
–
Organizacja do spraw Wyżywienia i Rolnictwa
(FAO). Ich celem było zlikwidowanie zjawiska
głodu
na Ziemi poprzez zwiększenie produktywności rolnictwa (zwłaszcza w krajach tropikalnych i subtropikalnych) dzięki zastosowaniu wydajniejszych odmian roślin uprawnych i rozwojowi
agrotechniki
.
Ważnym czynnikiem było wyhodowanie nowych odmian
pszenicy
,
ryżu
(np. IR-8) i
kukurydzy
, charakteryzujących się dużą
plennością
i odpornością na choroby.
Mimo znacznej poprawy sytuacji żywnościowej w wielu krajach m.in.
Indiach
,
Pakistanie
, państwach
Ameryki Południowej
i
Afryki
, zielona rewolucja miała również swoje negatywne następstwa: ekologiczne – niekorzystne przekształcenia środowiska przyrodniczego w wyniku wprowadzania
monokultur
rolnych, przeprowadzania nieprzemyślanych melioracji czy nadmiernego zużycia wody w celu nawadniania, nadużywania
nawozów sztucznych
i
pestycydów
; społeczne: np. nagły wzrost zróżnicowania dochodów (biedni jeszcze bardziej zubożali), zaś brak doświadczenia rolników i odpowiednich urządzeń do magazynowania spowodowały straty cennych nadwyżek żywności.
Idea zielonej rewolucji krytykowana była również z pozycji
marksistowskich
– uważano, że prawdziwym jej celem jest wprowadzanie i utrwalanie systemu kapitalistycznego, m.in. poprzez zaniechanie reform rolnych i zachowywanie dotychczasowej struktury własności obszarów rolnych.
Zobacz też
