Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Boris Blacher

Boris Blacher

Boris Blacher 1922 na zdjęciu z rosyjskiego świadectwa maturalnego

Boris Blacher (ur. 19 stycznia 1903 w Newchwang (obecnie Yingkou , Chińska Republika Ludowa ), zm. 30 stycznia 1975 w Berlinie ) – kompozytor i muzykolog niemiecki.

Ojciec Borisa Blachera był Niemcem pochodzącym z Tallinna , dyrektorem rosyjsko-niemieckiego banku kierującym oddziałami tegoż banku w Chinach, na Syberii i Mandżurii.

Boris Blacher uczęszczał do szkół w Yantai , Wuhan , Irkucku i Harbinie . Opanował biegle wiele języków: niemiecki, rosyjski, angielski, chiński, włoski. Uczył się gry na skrzypcach i fortepianie. Zainteresował się teatrem operowym i pracował jako wolontariusz na różnych scenach.

W roku 1922 przez Szanghaj i Paryż dotarł do Berlina . Początkowo studiował architekturę i matematykę, od 1924 rozpoczął wyższe studia muzyczne. W roku 1925 skomponował muzykę do filmu o Bismarcku, 1927 trzy utwory na flet, dwa klarnety i perkusję, 1929 kameralną operę dadaistyczną Habemeajaja. Utrzymywał się z lekcji muzyki, pisania utworów rozrywkowych i z akompaniowania przy projekcji niemych filmów.

W roku 1937 Filharmonicy Berlińscy wykonali jego Concertante Musik für Orchester pod dyrekcją Carla Schurichta. Został pedagogiem w Konserwatorium Drezdeńskim, lecz pozbawiono go pracy 1939 , gdyż wystąpił w obronie muzyki Arnolda Schönberga , Paula Hindemitha i Dariusza Milhauda .

Po II wojnie światowej stworzył wiele kompozycji, m.in. popularne „Wariacje na temat Paganiniego”. Prowadził klasę kompozycji w Międzynarodowym Instytucie Muzycznym w Berlinie-Zehlendorf. 1948 został powołany na profesora Wyższej Szkoły Muzycznej w Berlinie, 1953 został jej prezesem.

Boris Blacher napisał m.in. 14 oper, 9 baletów, koncerty na fortepian, skrzypce, altówkę, wiolonczelę, trąbkę i klarnet, oraz symfonie, kantaty, utwory chóralne i kameralne oraz pieśni.

W swoich utworach korzystał z własnego systemu „zmiennego metrum”. Większość kompozycji była utrzymana w konwencji atonalnej, lecz dzięki barwnej instrumentacji i pogodnemu nastrojowi cieszyła się powszechnym uznaniem.

W roku 1960 Blacher zajął się muzyką elektroniczną. Interesował się też jazzem. Do jego uczniów należało wielu później sławnych kompozytorów, m.in. Gottfried von Einem , Francis Burt, Klaus Huber i Aribert Reimann .

Żoną Borisa Blachera była pianistka Gerty Blacher-Herzog. Spośród czworga dzieci dwoje zostało artystami, młodszy syn Kolja został skrzypkiem i profesorem Szkoły Wyższej Muzyki i Teatru w Hamburgu, córka Tatiana została aktorką.

Dzieła

Opery

  • Habemeajaja. Opera kameralna (1929)
  • Fürstin Tarakanowa. (Hrabina Tarakanowa) Opera (1940)
  • Die Flut. (Powódź) Opera (1946 premiera radiowa, 1947 premiera sceniczna)
  • Die Nachtschwalbe, (Nocna jaskółka) Nokturn dramatyczny (1948)
  • Preußisches Märchen. (Bajka pruska) Ballet-Opera (1949)
  • Abstrakte Oper Nr. 1 (Opera abstrakcyjna) (1953/57)
  • Rosamunde Floris. Opera (1960)
  • Zwischenfälle bei einer Notlandung. (Wypadki podczas awaryjnego lądowania) Opera (1964)
  • Zweihunderttausend Taler. (Dwieście tysięcy talarów) Opera (1969)
  • Yvonne, Prinzessin von Burgund. (Iwona, księżniczka Burgunda) Opera (1973)

Balety

  • Fest im Süden. (Święto na południu) Dramat taneczny (1935)
  • Chiarina. Balet (1946)
  • Hamlet. Balet (1949)
  • Lysistrata. Balet (1950)
  • Tristan. Balet (1965)

Utwory chóralne

  • Gesang der Rotationsmaschinen (Śpiew maszyn rotacyjnych) na chór mieszany (1930)
  • Der Großinquisitor. (Wielki Inkwizytor) Oratorium (1942)
  • Requiem (1958)

Utwory na orkiestrę

  • Concerto für 2 Trompeten und 2 Streichorchester (Koncert na dwie trąbki i dwie orkiesrty smyczkowe) (1931)
  • Kleine Marschmusik für Orchester (Mała muzyka marszowa na orkiestrę) (1932)
  • Kurmusik für kleines Orchester (Muzyka zdrojowa na małą orkiestrę) (1933)
  • Divertimento für Streichorchester (Divertimento na orkiestrę smyczkową) (1935)
  • Divertimento für sinfonisches Blasorchester (Divertimento na symfoniczną orkiestrę dętą) (1936)
  • Concertante Musik (Muzyka koncertująca) na orkiestrę (1937)
  • Rondo für Orchester (Rondo na orkiestrę) (1938)
  • La Vie. (Życie) Sceny taneczne na orkiestrę (1938)
  • Estnische Tänze (Tańce estońskie) na 10 instrumentów dętych (1938)
  • Hamlet. Poemat symfoniczny na wielką orkiestrę (1940)
  • Symphonie Nr. 2 in D (Symfonia nr 2 D-Dur) (1942)
  • Partita für Streicher und Schlagzeug (Partita na smyczki i perkusję) (1945)
  • Erstes Klavierkonzert (I Koncert fortepianowy) (1947)
  • Paganini-Variationen (Wariacje na temat Paganiniego) na orkiestrę (1947)
  • Konzert für Violine und Orchester (Koncert skrzypcowy) (1948)
  • Zweites Klavierkonzert (Drugi koncerty fortepianowy ze zmiennym metrum) (1952)
  • Konzert für Bratsche u. Orchester (Koncert na altówkę) (1954)
  • Zwei Inventionen für Orchester (Dwie inwencje na orkiestrę) (1954)
  • Hommage à Mozart (Hołd dla Mozarta) (1956)
  • Music for Cleveland (1957)
  • Musik für Osaka (1970)
  • Konzert für Klarinette und Kammerorchester (Koncert na klarnet i ork. kameralną) (1971)
  • Poème (Poemat) na wielką orkiestrę (1974)

Inne utwory

  • Jazz-Koloraturen für Sopran, Altsaxophon und Fagott (Koloratury jazzowe na sopran, saksofon altowy i fagot) (1929)
  • I. Streichquartett (I kwartet smyczkowy) (1929)
  • Ornamente. (7 studiów zmiennego metrum na fortepian) (1950)
  • Sonate für Violine solo (Sonata na skrzypce solo) (1951)
  • Epitaph, IV. Streichquartett (Epitafium. IV kwartet smyczkowy) (1951)
  • Aprèslude. Cztery pieśni do słów Gottfrieda Benna (1958)
  • Jüdische Chronik. (Krronika żydowska) (wspólnie z kompozytorami: Paul Dessau , Karl Amadeus Hartmann , Hans Werner Henze i Rudolf Wagner-Régeny , 1961)
  • Multiple Raumperspektiven für Klavier und drei Klangerzeuger (Wielokrotne perspektywy przestrzenne na fortepian i trzy źródła dźwięku) (1962)
  • Studie in Schwarz (Studium w czerni) (1962)
  • Glissierende Deviationen (Dewiacje glissando) (1962)
  • Der Astronaut. Major Cooper umkreist die Erde. (Astronauta. Major Cooper okrąża Ziemię) Elektroniczne studium przestrzeni (1963)
  • Skalen 2:3:4 (1964)
  • Variationen über ± 1 für Streichquartett und Jazz-Combo (Wariacje na temat ± 1 na kwartet smyczkowy i jazz-combo) (1966)
  • Variationen über einen divergierenden c-moll-Dreiklang, V. Streichquartett (Wariacje na temat różnicującego się trójdźwięku c-moll) (1967)
  • Blues, Espagnola und Rumba philharmonica na 12 wiolonczeli solo (1972)
  • 24 Préludes für Klavier (24 preludia na fortepian) (1974)

Źródło

  • Heribert Henrich u. Thomas Eickhoff: "Boris Blacher". Hofheim, 2003.
  • Heribert Henrich u. a.: Boris Blacher 1903-1975. Dokumente zu Leben und Werk. Berlin 1993,
  • Jürgen Hunkemöller: Boris Blacher, der Jazz-Komponist. Frankfurt/M. 1998,
  • Hanns Heinz Stuckenschmidt: Boris Blacher. Berlin 1985,


Inne hasła zawierające informacje o "Boris Blacher":

Boris Blacher Boris Blacher 1922 na zdjęciu z rosyjskiego świadectwa maturalnegoBoris Blacher (ur. 19 ...

Lata 30. XX wieku ...

1937 ...

2010 ...

Literatura – przegląd chronologiczny ...

1999 ...

2006 ...

Robert Conquest ...

Eserowcy ...

I Zarząd Główny KGB ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Boris Blacher":

182. Włamanie w Amsterdamie (plansza 27) ...

182. Włamanie w Amsterdamie (plansza 21) ...

37. Organizacje międzynarodowe ? ASEAN, WNP, Europejskie organizacje (plansza 8) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie