Bopomofo (
chiń. trad.
注音符號,
chiń. upr.
注音符号,
pinyin
Zhùyīn fúhào czyli "system nauki poprawnej wymowy") – oparte na piśmie chińskim pismo fonetyczne służące do zapisywania wymowy znaków
języka chińskiego
, stosowane zwłaszcza do zapisu wymowy tzw. dialektów chińskich (faktycznie: języków chińskich, różnych od urzędowego, standardowego języka mandaryńskiego) oraz niechińskich języków Chin. Alternatywna nazwa bopomofo pochodzi od nazw pierwszych czterech znaków tego systemu pisma (ㄅㄆㄇㄈ bo-po-mo-fo).
System został opracowany w latach
1912
-
1913
i oficjalnie wprowadzony w
Republice Chińskiej
w
1930
. Po utworzeniu
Chińskiej Republiki Ludowej
system bopomofo został porzucony na rzecz nowego
pinyin
. Bopomofo jest jednak do dziś używane na Tajwanie, gdzie jest nauczane w szkołach.
Znaki bopomofo z oznaczoną kolejnością stawiania kresek: 1) czerwona 2) zielona 3) niebieska. W opisie znaków AU odpowiada AO w pinyin, IU odpowiada Ü a EH odpowiada Ê.
Nie jest to system w pełni
alfabetyczny
. Dzieli on
sylabę
chińską (podstawową jednostkę morfologiczną języka chińskiego) na spółgłoskę inicjalną I (np. b, zh), półsamogłoskę medialną M (i, u lub ü) oraz tzw. final F, czyli resztę sylaby (np. a, ou, eng).
Sylaba może mieć postać F, M, MF, I, IF, IM, IMF. Niektórych dźwięków finalnych nie zapisuje się wcale – np. dźwięku zapisywanego w pinyin literą "i" po z, c, s, zh, ch, sh lub r (w transkrypcji
Jaworskiego-Jabłońskiego
– literą "y"), stąd możliwy zapis sylaby jako sam inicjał.
W systemie pełnym istnieją jeszcze znaki specjalne do zapisu tonów oraz znaki do zapisu dźwięków obcych językowi chińskiemu mandaryńskiemu, lecz występujące w językach mniejszości narodowych, np. 万 (v), 兀 (ng), 广 (gn = ń), Em itp.
Typowy układ klawiatury wykorzystującej zhuyin fuhao
Tabela
zhǔyīn | pīnyīn | IPA | | zhǔyīn | pīnyīn | IPA | | zhǔyīn | pīnyīn | IPA | | zhǔyīn | pīnyīn | IPA |
---|
Nagłosy (聲母 shēngmǔ) |
ㄅ | b | b̥ | | ㄆ | p | pʰ | | ㄇ | m | m | | ㄈ | f | f |
ㄉ | d | d̥ | | ㄊ | t | tʰ | | ㄋ | n | n | | ㄌ | l | l |
ㄍ | g | g̊ | | ㄎ | k | kʰ | | ㄏ | h | x | | | | |
ㄐ | j | ʥ̥ | | ㄑ | q | ʨʰ | | ㄒ | x | ɕ | | ㄧ | y | j |
ㄓ | zh | ɖʐ̥ | | ㄔ | ch | ʈʂʰ | | ㄕ | sh | ʂ | | ㄖ | r | ʐ |
ㄗ | z | ʣ̥ | | ㄘ | c | ʦʰ | | ㄙ | s | s | | ㄨ | w | w |
Końcówki (韻母 yùnmǔ) |
ㄚ | a | a | | ㄛ | o | o | | ㄜ | e | ɤ | | ㄝ | ê | ɛ |
ㄞ | ai | ai | | ㄟ | ei | ei | | ㄠ | ao | aʊ | | ㄡ | ou | ou |
ㄢ | an | an | | ㄣ | en | ǝn | | ㄤ | ang | ɑŋ | | ㄥ | eng | ǝŋ |
ㄩ | ü | y | | ㄧ | i | i | | ㄨ | u | u | | ㄦ | er | ɚ |
- Tony (聲調 shēngdiào)
- 1: nic (pinyin: ˉ)
- 2: ˊ (pinyin: ˊ)
- 3: ˇ (pinyin: ˇ)
- 4: ˋ (pinyin: ˋ)
- 5: ・ (pinyin: nic)
Pochodzenie znaków
Znaki zhuyin fuhao zaprojektował Zhang Binglin i pochodzą głównie z dawnych form lub form odręcznych znaków chińskich bądź z części niektórych współczesnych znaków, które zawierają dany dla znaku bopomofo dźwięk.
Pochodzenie znaków bopomofoZhuyin | Pochodzenie |
---|
ㄅ | b | Ze znaku 勹, górnej części 包 bāo |
ㄆ | p | Ze znaku 攵, części składowej 攴 pū |
ㄇ | m | Ze znaku 冂, dawnej formy 冖 mì |
ㄈ | f | Ze znaku 匚 fāng |
ㄉ | d | Z dawnej formy znaku 刀 dāo |
ㄊ | t | Ze znaku 子 widzianego na górze znaku 充 |
ㄋ | n | Ze znaku /
Inne hasła zawierające informacje o "Bopomofo":
Sylabariusz
...
Alfabet
...
Hanyu pinyin
...
Język chiński
...
Bopomofo
Bopomofo (
chiń. trad.
注音符號,
chiń. upr.
注音符号,
pinyin
Zhùyīn fúhào czyli "system ...
Pismo chińskie
...
Kategoria:Transkrypcja
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Bopomofo":
Hasło nie występuje w innych lekcjach!
|