Blok Nasza Ukraina (
ukr.
Блок "Наша Україна", NU) – koalicja
ukraińskich
partii politycznych, powołana w
2001
przez
Wiktora Juszczenkę
, biorąca udział w wyborach parlamentarnych w
2002
i
2006
, główna siła
pomarańczowej rewolucji
.
Historia
Powstanie i wybory 2002
Koalicja powstała pod koniec
2001
celem udziału w przewidzianych na wiosnę następnego roku
wyborach
do
Rady Najwyższej
. Miała z jednej strony stać się zapleczem popularnego byłego premiera
Wiktora Juszczenki
, z drugiej dać szansę na dobry wynik wyborczy licznym partiom określanym jako
centroprawicowe
i
prawicowe
. Blok oficjalnie utworzyło 10 ugrupowań, kilka innych wspierało go w sposób nieformalny.
Lista wyborcza została podzielona przede wszystkim pomiędzy 5 partii:
-
Ludowy Ruch Ukrainy
(Народний Рух України, NRU),
prawicowa
, umiarkowanie
nacjonalistyczna
partia Hennadija Udowenki;
-
Ukraińska Partia Ludowa
(Українська Народна Партія, UNP),
prawicowa
, umiarkowanie
nacjonalistyczna
partia
Jurija Kostenki
;
-
Reformy i Porządek
(Партія "Реформи і порядок", PRP),
liberalna
partia
Wiktora Pynzenyka
;
-
Partia Solidarność
(Партію "Солідарність"), powołana w
2001
oligarchiczna partia
Petra Poroszenki
(w
2005
zaprzestała faktycznej działalności, a jej działacze przeszli do
NSNU
);
- Młodzieżowa Partia Ukrainy (Молодіжна партія України, MPU), powołana w
1999
oligarchiczna partia
Jurija Pawłenki
, która posłużyła do umieszczenia na liście wyborczej kandydatów z puli Wiktora Juszczenki (w
2005
zaprzestała faktycznej działalności, a jej działacze przeszli do
NSNU
).
Poza tym do koalicji weszły m.in.
Związek Chrześcijańsko-Demokratyczny
(wówczas pod nazwą Związek Chrześcijańsko-Ludowy) i
Kongres Ukraińskich Nacjonalistów
.
W przeprowadzonych
31 marca
2002
wyborach blok, startujący pod oficjalną nazwą Wyborczy blok politycznych partii "Blok Wiktora Juszczenki Nasza Ukraina" (Виборчий блок політичних партій "Блок Віктора Ющенка Наша Україна"), zajął pierwsze miejsce, uzyskując 23,6% głosów i zdobywając z własnych list 112 mandatów.
Lata 2002-2005
Pomimo wyborczego zwycięstwa koalicja pozostała w opozycji do nowego rządu
Wiktora Janukowicza
wobec przewagi w parlamencie frakcji wspierających
Leonida Kuczmę
. Do parlamentarnej większości przeszła większość tzw. posłów niezależnych (wybranych w okręgach jednomandatowych), ale i kilkunastu deputowanych Naszej Ukrainy.
W
wyborach prezydenckich
w
2004
blok poparł
Wiktora Juszczenkę
, aktywnie brał udział w
pomarańczowej rewolucji
, następnie współtworzył rządy
Julii Tymoszenko
i
Jurija Jechanurowa
.
W
2005
działacze Partii Solidarność, MPU, niezależni deputowani i pojedynczy politycy z innych ugrupowań stworzyli w ramach koalicji jednolitą formację pod nazwą
Ludowy Związek "Nasza Ukraina"
. Wkrótce blok opuściła część pozostałych dotąd tworzących go ugrupowań, w tym
Partia Obrońców Ojczyzny
, Reformy i Porządek oraz Ukraińska Partia Ludowa.
Wybory 2006
Przed
wyborami parlamentarnymi
w
2006
doszło do podpisania nowej umowy koalicyjnej pomiędzy 6 partiami:
Blok uzyskał 13,95% głosów i 81 mandatów, zajmując trzecie miejsce. NRU i PPPU uzyskały po około 10 mandatów, KUN, Sobór i chadecy po 3. Pozostałe objęli działacze NSNU i związani z nim kandydaci bezpartyjni.
Lata 2006-2007
Po wyborach Blok Nasza Ukraina ostatecznie przystąpił do koalicji wspierającej drugi rząd
Wiktora Janukowicza
, jednak po kilku miesiącach przeszedł do opozycji. Wiosną
2007
na stronę obozu rządzącego odeszło kilkunastu jej deputowanych, a blok opuściła partia
Anatolija Kinacha
, który został ministrem gospodarki.
W lipcu
2007
pozostałe partie Naszej Ukrainy podpisały wraz z innymi ugrupowaniami porozumienie o utworzeniu listy
Nasza Ukraina - Ludowa Samoobrona
celem wspólnego startu w przedterminowych
wyborach parlamentarnych
. Stworzenie NU-NS zakończyło działalność bloku pod dotychczasową nazwą.
Zobacz też
Linki zewnętrzne