Bitwa o Guam (1941) II wojna światowa , Wojna na Pacyfiku
Data	8 - 10 grudnia 1941
Miejsce	Guam
Przyczyna	japońskie roszczenia terytorialne
Wynik	zwycięstwo Japończyków
Terytorium	środkowy Pacyfik
Strony konfliktu   Stany Zjednoczone   Japonia Dowódcy George J. McMillin Tomitarō Horii Siły 547 marines i marynarzy 1 trałowiec 2 patrolowce 1 statek towarowy 5900 żołnierzy 4 ciężkie krążowniki 4 niszczyciele 2 kanonierki 6 ścigaczy okrętów podwodnych 2 trałowce 2 transportowce wodnosamolotów Straty 19 zabitych 42 rannych 406 pojmanych 1 trałowiec samozatopiony 1 patrolowiec samozatopiony 1 patrolowiec zdobyty 1 statek towarowy uszkodzony 1 zabity 6 rannych 1 samolot zniszczony

Bitwa o Guam rozegrana została podczas wojny na Pacyfiku , w czasie II wojny światowej i miała miejsce 8 grudnia 1941 na wyspie Guam w archipelagu Wysp Mariańskich . Bitwa została stoczona pomiędzy wojskami japońskimi a amerykańskimi . Garnizon amerykański został pokonany przez siły japońskie, co doprowadziło w rezultacie do okupacji wyspy aż do roku 1944.

Tło

Japońskie jednostki specjalne w sile 5500 ludzi wylądowały na Guam 10 grudnia 1941. Większość japońskich sił należała do 55. Grupy Piechoty w sile 4886 żołnierzy. Ale to 370 osobowa 5. Kompania, 2-giej. Jednostki Komandosów stacjonującej na Saipanie była jedynym oddziałem biorącym udział w czynnej operacji. Siły amerykańskie składały się z 547 Marines, lokalnej milicji oraz marynarzy, którzy posiadali jednak zaledwie 160 sztuk broni włączając w to lekkie karabiny maszynowe Mk 6 kal. 30 mm i cztery pistolety maszynowe Thompson . Z 271 marynarzy większość była nieuzbrojona (włączając w to kucharzy i cztery pielęgniarki). Obecny był również na Guam statek towarowy USS "Gold Star" z 137 osobową załogą. 153 Marines pułkownika-porucznika Williama K. MacNulty byli uzbrojeni w niewielką ilość karabinów typu Browning M1918 i Spingfield M1903 . Lokalna milicja, nieuzbrojona i nieopłacana, odegrała tylko symboliczną rolę przy obronie wyspy.

Bitwa

O godzinie 4:45 rano 8 grudnia gubernator wyspy George J. Mcmillan został poinformowany o ataku na Pearl Harbor . O godzinie 8:27 japońskie samoloty z Saipanu zaatakowały koszary Marines, stację radiową Libugon, siedzibę Standard Oil Company i hotel Pan American. Podczas nalotu, trałowiec USS "Penguin" został samozatopiony po zestrzeleniu japońskiego samolotu. Zginął jeden oficer, a kilku szeregowców zostało rannych. Naloty na Guam ciągnęły się przez cały dzień i ustały dopiero późnym popołudniem. Następnego dnia o 8:30 rano Japończycy wznowili ataki. Za każdym razem atakowało nie więcej niż 9 samolotów. Celem ataków były wcześniej wymienione lokalizacje, jak również dom gubernatora w Agana oraz kilka wiosek w okolicy. Tego wieczoru, japońska flota inwazyjna złożona z czterech krążowników, czterech niszczycieli, dwóch kanonierek, dwóch ścigaczy okrętów podwodnych, dwóch trałowców i dwóch transportowców wodnosamolotów, opuściła Saipan kierując się na Guam. O godzinie 2:15 nad ranem 10 grudnia 370 osobowa 5. Kompania 2-giej Jednostki Komandosów wylądowała na plaży Dungcas w zatoce Agana na północ od miasta Agana. Kompania zaatakowała i szybko pokonała siły lokalnej milicji w Agana. Następnie kompania nacierała na Piti kierując się w stronę na Sumay i na koszary Marines. Wydzielona jednostka bojowa pod nazwą „South Seas Detachment “ rozpoczęła lądowanie na północnej flance zatoki Tumon znajdującej się w północno-zachodniej części wyspy i kontynuowała marsz w kierunku Agana. Główne starcie miało miejsce w Agana's Plaza de Espana, kiedy to oddziały Marines i lokalnej milicji starły się z japońską 5. kompanią. Marines poddali się godzinę później po dość symbolicznym oporze. Gubernator McMillin oficjalnie skapitulował o godzinie 6:00 rano. Toczone były jeszcze drobne potyczki dopóki wiadomość o kapitulacji nie dotarła wszędzie. Amerykańska YP-16 została samozatopiona poprzez wywołanie pożaru, a inna łódź patrolowa YP-17 została zdobyta przez Japończyków. Zniszczony został także amerykański statek transportowy. Straty wśród Marines to 5 zabitych i 13 rannych. Zginęło także 8 marynarzy US Navy oraz 4 osoby z lokalnej milicji, a 22 osoby zostały ranne. Straty Japończyków to jeden zabity i sześciu rannych – wszyscy z 5. kompanii.

Zobacz też

• Bitwa o Guam (1944)

Bibliografia