Bitwa nad Jaksartesem – bitwa między wojskami
Aleksandra Macedońskiego
z armią scytyjską stoczona w 329 r. p.n.e. nad
Syr-darią
, ówcześnie zwaną Jaxartes, prawdopodobnie niedaleko współczesnego miasta
Chodżent
.
Aleksander uznał Jaksartes za północną granicę swego imperium i rozpoczął budowę granicznego miasta. Bunt mieszkańców
Sogdiany
pod wodzą
Spitamenesa
został wsparty przez
Scytów
, którzy zajęli północny brzeg rzeki, czując się pewnie za jej osłoną.
Aleksander z głównymi siłami podążył do miejsca, gdzie stała się armia scytyjska. Wykorzystując siłę swej
artylerii
, odepchnął jeźdźców scytyjskich od brzegu ostrzałem z
katapult
. Następnie przeprawił przez rzeką
łuczników
i procarzy. Ich zadaniem była osłona kolejnych przechodzących przez rzekę oddziałów piechoty i jeźdźców. Pierwszy oddział, który uderzył na Scytów składał się z lekkozbrojnych i jednego szwadronu najemników, który miał sprowokować Scytów do natarcia i wciągnąć ich w pułapkę. Scytowie nie rozpoznali zasadzki i okrążyli nacierającą grupę. Wówczas uderzyły na nich kolejne oddziały: jeden z nich tworzyli lekkozbrojni, trzy oddziały
hetajrów
i konni oszczepnicy; drugi, którym dowodził sam Aleksander, składał się z samej jazdy. Uderzenie to uniemożliwiło Scytom okrążenie wroga i ostrzeliwanie go z łuków, zamykając ich między dwoma grupami armii macedońskiej. W związku z tym Scytowie wycofali się, ponosząc bardzo poważne straty. Aleksander ruszył za nimi w pościg, ale dość szybko z niego zrezygnował.
Bibliografia
-
Flawiusz Arrian
, Wyprawa Aleksandra Wielkiego w tłum. Heleny Gesztoft-Gasztold
-
Kwintus Kurcjusz Rufus
, Historia Aleksandra Wielkiego pod red. Lidii Winniczuk
-
Krzysztof Nawotka
: Aleksander Wielki. Wydawn. Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2004.
Linki zewnętrzne