Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Biblioteka Jagiellońska

Biblioteka Jagiellońska

Biblioteka Jagiellońska
Biblioteka Jagiellońska

Biblioteka Jagiellońska
Data założenia 1364
Dyrektorprof. dr hab.  Zdzisław Pietrzyk
Wielkość zbiorów6 603 824 wol.
Lokalizacja Kraków
AdresAl. Mickiewicza 22
30-059 Kraków
Oficjalna strona biblioteki

Biblioteka Jagiellońska (BJ, tzw. Jagiellonka) – główna biblioteka Uniwersytetu Jagiellońskiego , która wraz z Biblioteką Medyczną Collegium Medicum oraz bibliotekami wydziałowymi i instytutowymi tworzy system biblioteczno-informacyjny UJ. Stanowi jedną z największych z bibliotek w Polsce, stąd też została uznana za część Narodowego Zasobu Bibliotecznego. Posiada status biblioteki narodowej - obowiązuje prawo o egzemplarzu obowiązkowym .

Zbiory biblioteczne liczyły na koniec grudnia 2009 roku 6 603 824, z tego około połowa to wydawnictwa zwarte. Biblioteka posiada także kolekcję starodruków , inkunabułów oraz rękopisów . Zajmuje się także dokumentacją wydawnictw podziemnych z okresu PRL -u, czyli tzw. " drugiego obiegu ".

Spis treści

Historia

Historia Biblioteki Jagiellońskiej powiązana jest nieodłącznie z historią samego Uniwersytetu Jagiellońskiego , stąd też za datę jej utworzenia uznaje się rok 1364 . Do dzisiaj zachowały się używane w XIV wieku kodeksy. Przez długi okres zbiory biblioteczne, pochodzące z darów profesorów i wychowanków uniwersytetu, gromadzone były przy poszczególnych wydziałach, kolegiach, bursach studenckich. Największy ich zbiór, głównie z zakresu teologii i sztuk wyzwolonych , znajdował się w Collegium Maius . Tam też po jego odbudowie na przełomie XV i XVI wieku Biblioteka uzyskała osobne pomieszczenie, zwane dzisiaj Salą Obiedzińskiego (od nazwiska profesora-pomysłodawcy). Aż do 1940 roku budynek Collegium Maius był główną siedzibą Biblioteki Jagiellońskiej.

W XVI wieku jej zbiory stale się powiększały, dopiero wiek XVII i XVIII przyniósł pewien kryzys. Z pomocą przyszła Bibliotece i całemu uniwersytetowi Komisja Edukacji Narodowej w osobie Hugona Kołłątaja . Na jego wniosek połączono rozproszone zbiory i utworzono jedną bibliotekę ogólnouniwersytecką o charakterze publicznym. Przyznano także fundusz na potrzeby liczącego wówczas 1926 rękopisów i 32 000 woluminów druków księgozbioru.

Okres rozbiorów nie wpłynął korzystnie na rozwój biblioteki. Udało się mimo to uporządkować zbiory oraz rozbudować pomieszczenia. Rozkwit biblioteki na przełomie XIX i XX wieku wiąże się z osobą Karola Estreichera , twórcy Bibliografii Polskiej, który dbał zwłaszcza o wzrost liczby druków w języku polskim.

W latach międzywojennych przeprowadzono reformy w działalności Biblioteki. W latach 1931 - 39 postawiono nowy gmach przy Al. Mickiewicza. Zbiory przeniesiono już w czasie II wojny światowej , a Biblioteka została przemianowana na Staatsbibliothek Krakau. Polacy uczęszczający na tajne komplety mieli nieoficjalny dostęp do zbiorów dzięki pomocy pracujących w Bibliotece polskich bibliotekarzy.

Rozwój Biblioteki po II wojnie światowej wiązał się z wprowadzeniem tzw. egzemplarzy obowiązkowych druków polskich, współpracy z bibliotekami zagranicznymi, ciągle też przyczyniały się do niego rozmaite dotacje. Od 1969 roku rozpoczęto także archiwizowanie druków polskich, a w latach 90. obowiązkiem tym objęto także dokumenty audiowizualne i elektroniczne. Przyrost zbiorów bibliotecznych wymusił rozbudowę gmachu Biblioteki, pierwszą w latach 1961 - 63 oraz drugą w latach 1995 - 2001 . W latach 90. rozpoczęto także komputeryzację zbiorów. Opracowano także systemy zabezpieczające przed kradzieżą, co było następstwem zniknięcia ze zbiorów kilkudziesięciu cennych starodruków.

Kradzież inkunabułów i starych druków z Biblioteki Jagiellońskiej, jedno z największych tego typu przestępstw w Polsce, ujawniona została w kwietniu 1999 . Zginęły wówczas dzieła Galileusza , Keplera czy Bessariona . Część ze skradzionych dzieł odnaleziono w niemieckim domu aukcyjnym Reiss&Sohn. Do tej pory nie ustalono sprawców tej kradzieży.

Biblioteka Jagiellońska – wejście główne

Skarby Jagiellonki

Biblioteka Jagiellońska jako jedyna z wielkich bibliotek w Polsce szczyci się historycznym księgozbiorem, organicznie związanym z powstaniem i rozwojem uczelni. Narastał on, w dużej mierze, dzięki licznym darom, legatom i fundacjom, pochodzącym od osób związanych z Wszechnicą Jagiellońską i służył jako warsztat pracy naukowej i dydaktycznej. Większość najwcześniejszych kodeksów rękopiśmiennych i starodruków należała do kolekcji profesorskich, które później dały początek księgozbiorom poszczególnych kolegiów, w tym największemu z nich w Collegium Maius.

Wyjątkowy charakter oraz wartość zbiorów Biblioteki Jagiellońskiej powodują, że w świadomości Polaków była i nadal jest uznawana za książnicę o charakterze narodowym. Dziś również biblioteka Uniwersytetu Jagiellońskiego służy szerokim kręgom naukowców i studentów, poszerzając swoje zbiory m.in. dzięki ofiarności i hojności swych dawnych wychowanków oraz przyjaciół.

W skład Biblioteki Jagiellońskiej wchodzi wiele rękopisów, m.in. :

Gmach

Budowa gmachu Biblioteki Jagiellońskiej była przeprowadzana w trzech etapach:

  • etap I ( 1931 - 1939 ) – wybudowano został budynek przy Al. Mickiewicza 22, który składał się z gmachu wysokiego – 9 kondygnacji oraz niskiego – 4 kondygnacje
  • etap II ( 1961 - 1963 ) – powiększony został niski gmach
  • etap III ( 1995 - 2001 ) – wybudowano dodatkowy gmach - 10 kondygnacji

Obecnie kubatura połączonego gmachu Biblioteki wynosi 145 248 m³, powierzchnia użytkowa 32 891 m², a pomieszczenia biblioteczne zajmują 27 287 m². Biblioteka wyposażona jest w 10 czytelni ogólnych i specjalistycznych, salę katalogów, wypożyczalnię, magazyny biblioteczne, 2 sale wystawowe oraz salę konferencyjną. Nowy gmach i kolejno remontowane pomieszczenia starego gmachu mają instalowane nowoczesne urządzenia wentylacyjne, przeciwpożarowe oraz systemy zabezpieczające zbiory przed kradzieżą.

Dyrektorzy Biblioteki Jagiellońskiej w l. 1811-1947

Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa

Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa (JBC) to nazwa projektu finansowanego przez Mi­ni­sterstwo Kul­tu­ry i Dzie­dzic­twa Na­ro­do­we­go ze środ­ków Eu­ro­pej­skie­go Fun­du­szu Roz­wo­ju Re­gio­nal­ne­go w ra­mach Pro­gra­mu Ope­ra­cyj­ne­go In­fra­struk­tu­ra i Śro­do­wi­sko na lata 2007–2013, Prio­ry­tet XI. „Kul­tu­ra i Dzie­dzic­two Kul­tu­ro­we” Dzia­ła­nie 11.1. „Ochro­na i za­cho­wa­nie dzie­dzic­twa kul­tu­ro­we­go o zna­cze­niu po­nadre­gio­nal­nym”. Celem JBC jest o­chro­na i za­cho­wa­nie za­byt­ko­wych zbio­rów Bi­blio­te­ki Ja­giel­loń­skiej oraz roz­wój bi­blio­tecz­nych za­so­bów cy­fro­wych dla utrwa­le­nia do­rob­ku kul­tu­ro­we­go pol­skie­go pi­śmien­nic­twa sta­no­wią­ce­go ele­ment Na­ro­do­we­go Za­so­bu Bi­blio­tecz­ne­go. Pierwszy etap realizacji projektu rozpoczął się w kwietniu 2010, przewidziany koniec realizacji projektu to kwiecień 2013 r.

Linki zewnętrzne


Inne hasła zawierające informacje o "Biblioteka Jagiellońska":

Terabajt ...

Odense ...

Tampere ...

Sejm grodzieński (1793) ...

Samuel Johnson ...

Gall Anonim ...

Narodowy socjalizm ...

Uniwersytet ...

Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy ...

Archetyp (psychologia) ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Biblioteka Jagiellońska":

008b. Grecja (plansza 18) ...

143a Życie codzienne między XIX a początkiem XX wieku (plansza 3) ...

129 Kultura oświecenia w Polsce (plansza 4) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie