Białorybica
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Rząd	łososiokształtne
Rodzina	łososiowate
Podrodzina	siejowate
Rodzaj	Stenodus
Gatunek	białorybica
Nazwa systematyczna
Stenodus leucichthys[1]
(Güldenstädt, 1772)
Kategoria zagrożenia ( CzKGZ )[2]
wymarły na wolności

Białorybica (Stenodus leucichthys) – gatunek anadromicznych ryb zaliczanych do siejowatych . Poławiane gospodarczo, w akwakulturze i wędkarstwie .

Występowanie

Zlewisko Morza Arktycznego , odizolowana populacja występuje w północnej części zlewiska Morza Kaspijskiego .

Opis

Osiąga długość ponad 1 m i do 40 kg masy ciała. Ciało bocznie spłaszczone, głowa duża, zakończona dużym pyskiem, dolna szczęka wysunięta do przodu. Boki srebrzyste z jaśniejszym spodem. Grzbiet z zielonkawym, niebieskawym lub brązowawym połyskiem. Płetwa tłuszczowa obecna. Płetwa grzbietowa i ogonowa ciemno obrzeżone. Łuski duże, 90–120 w linii bocznej . W Wołdze wyróżnia się dwie formy – wiosenną i jesienną – różniące się terminem wpływu do rzeki.

Żyją w przybrzeżnej strefie mórz, w pobliżu estuariów . Na tarło wpływają do rzek.

Odżywianie

Białorybica żywi się mniejszymi rybami z rodziny babkowatych , siejowatych i karpiowatych , młode – planktonem i bezkręgowcami .

Rozród

Wędrówki odbywa wiosną lub jesienią. W ich trakcie nie pobiera pokarmu. Ikra jest składana na dnie rzeki. Larwy zaraz po wylęgu rozpoczynają spływ do morza. Dwuletnie osobniki mają przeciętnie ok. 50 cm, pięcioletnie 80-90 cm długości.

Podgatunki

• Stenodus leucichthys leucichthys (Güldenstädt,1772)
• Stenodus leucichthys nelma (Pallas, 1773) – nelma

Przypisy

Bibliografia