Herb

Jan Szczęsny Herburt (ur. 12 stycznia 1567 , zm. 31 grudnia 1616 , w Dobromilu ), ( ru. Ян Щасний-Гербут), pisał pod pseudonimami Andrzej Maczuski, Grzegorzkowic, starosta dobromilski , mościcki oraz wiszeński , sekretarz królewski , polski pisarz polityczny ( rokoszowy ), wydawca, dyplomata, poseł na Sejm .

Był synem Jana Herburta . Sam siebie nazywał Rusinem. W swojej polityce popierał stronnictwo Kanclerza Jan Zamoyski , wziął udział w wielu misjach dyplomatycznych (do Szwecji , Anglii , Watykanu oraz Imperium Otomańskiego ). Następnie był stronnikiem Króla Zygmunt III Waza , ale również jego oponentem, był jednym z przywódców tzw. rokoszu Zebrzydowskiego w roku 1607 , uwięziony przez rojalistów od 1607 do 1609 . Jako wydawca miał również kłopoty z cenzurą królewską w okresie kontrreformacji . Był autorem wielu pism politycznych oraz antymagnackich. W rozważaniach politycznych bronił polemicznie obrządku prawosławnego przeciwko Unii oraz Rusinów, pisał piosenki w gwarze rusińskiej. [1] . Wydał m.in przywilej budowy cerkwi w Mościskach w roku 1604 , cerkiew wybudowano w roku 1611 . Drukował w Dobromilu m.in. pisma Wincentego Kadłubka oraz VI tomów Kronik Jana Długosza . Wydane w Dobromilu książki sygnował herbem Herburt oraz hasłem " Prawdą a Pracą ". Spory z Wapowskimi i Stadnickimi . Jan Szczęsny umiera w roku 1616 pozostawiając miasto Dobromil w kompletnej ruinie, przez historiografów określony później mianem uczonego warchoła. Miał syna: Jana Lwa Herburta (~1603,+ 1631) właściciela ziemskiego.

Wydawca:

• "Dialog o obronie Ukrainy", W. Kicki,
• "Wizerunk utrapioney Rzeczypospolitey"
• "О przyjaźniach i przyjaciołach"
• "Zdanie o narodzie ruskim"