Świątynia Bellony przy Teatrze Marcellusa

Bellona — rzymska (staroitalska Duellona) bogini wojny, przypuszczalnie pochodzenia sabińskiego, żona bądź siostra Marsa .

W jej świątyni na Polu Marsowym przyjmowano poselstwa krajów niezaprzyjaźnionych z Rzymem i wodzów ubiegających się o triumf . Przed świątynią, obok kolumny zwanej "wojenną", odbywało się wypowiadanie wojny państwom niegraniczącym z Rzymem. Tam też Senat przyjmował wodzów powracających z wypraw wojennych.

Bellonę identyfikowano głównie z grecką boginią Enyo , a także (w połowie I wieku p.n.e.) z kapadocką Ma . Jej kapłani - bellonarii lub fanatici - przenieśli do Rzymu azjatyckie formy kultu bogini, co połączone było z piciem krwi zwierząt ofiarnych i smarowaniem nią całego ciała. Przedstawiano ją w hełmie i z dzidą w ręku, powożącą rydwanem Marsa .

W sztuce w czasach nowożytnych postać Bellony wykorzystywali m.in. Guercino , Charles Le Brun , Lucas van Leyden i Rembrandt .