Startuj z nami!

www.szkolnictwo.pl

praca, nauka, rozrywka....

mapa polskich szkół
Nauka Nauka
Uczelnie Uczelnie
Mój profil / Znajomi Mój profil/Znajomi
Poczta Poczta/Dokumenty
Przewodnik Przewodnik
Nauka Konkurs
uczelnie

zamów reklamę
zobacz szczegóły
uczelnie

Nie znaleziono szukanej frazy! Poniżej znajduje się fraza najbardziej przypominająca szukaną.

Zadok the Priest

Zadok the Priest

Zadok the Priest - wokalno-instrumentalny anthem (hymn) napisany do tekstu pochodzącego z " Biblii Króla Jakuba ", jeden z czterech należących do cyklu " Coronation Anthems ". Skomponowany przez barokowego kompozytora Georga Friedricha Händela ( 1685 - 1759 ) z okazji koronacji Króla Jerzego II Hanowerskiego , która miała miejsce 11 października 1727. Utwór od chwili powstania do czasów obecnych wykorzystywany jest podczas koronacji brytyjskich monarchów . Kompozycja jest dziełem religijnym związanym z wyznaniem anglikańskim . Zarazem jest on jednym z najbardziej rozpoznawalnych hymnów angielskich oraz najpopularniejszym utworem koronacyjnym.

Spis treści

"Coronation anthems" a "Zadok the Priest"

"Zadok the Priest" stanowi tylko część całego cyklu "Coronation anthems", który G.F. Haendel przygotował na uroczystość koronacyjną. Haendel, komponując hymny koronacyjne, znacząco odszedł od tradycji angielskich anthems, które w małym stopniu wykorzystywały elementy potęgujące strukturę melodyczną utworu (kotły, trąbki) oraz przepełnione były powagą, niedostępnością i sakralnym charakterem. Haendel odszedł od tej tradycji (Blow, Purcell) wprowadzając dynamikę, wartkość, życie i radość do struktury koronacyjnych anthems - i najlepszym tego przykładem jest właśnie "Zadok the Priest". Dlatego arcybiskup Wiliam Wake określił potem haendlowskie hymny jako "nieregularną muzykę". Historia jednak pokazała inaczej - "Sadok Kapłan" aż do współczesnych czasów wykonywany jest podczas każdej uroczystości koronacyjnej brytyjskiego monarchy. Do najsłynniejszych hymnów koronacyjnych (oprócz "Zadok the Priest") należy zaliczyć "The King shall rejoice" oraz "My heart is inditing".

Struktura "Zadok the Priest"

Wbrew pozorom, "Zadok the Priest" nie jest jednym utworem, stanowiącym integralną całość. Składa się on z trzech części-sekcji: pierwsza to słynne instrumentalne preludium, druga to "and all people rejoice'd", trzecia to słynne i finałowe zarazem "Amen, amen, Alleluja, alleluja, amen!". Utwór wyraża wszystkie specyficzne elementy dla muzyki barokowej, i stanowi jej szczytowe osiągnięcie - można zauważyć w tym utworze i elementy basso continuo, i świetną polifonię chóralno-instrumentalną, również specyficzny dla barokowej muzyki przepych, blask i dostojeństwo.

Specyfika "Zadok the Priest"

"Zadok the Priest", choć wyraża wiele elementów muzyki barokowej, to jednak wybija się znacząco na tle epoki. Być może to stanowi o jego wielkości i wspaniałości. W żadnym utworze tej doby nie spotykamy intrumentalnego preludium, które nie zawiera w sobie tematów muzycznych utworu; prawie każdy utwór chóralny Baroku jest polifoniczny, z wyjątkiem chorałów, a wokalna struktura polifoniczna "Zadok the Priest" jest znikoma. Również na uwagę zasługuje niezwykle originalne chóralne wprowadzenie do utworu, które zresztą zostało wykorzystane przez T. Brittena w 1992 roku, służąc za inspirację dla Hymnu Ligii Mistrzów UEFA.

Okoliczności powstania "Zadok the Priest"

"Zadok the Priest" jako część całego cyklu hymnów, został zamówiony przez Jerzego II na uroczystość koronacyjną w opactwie Westminster 11 października 1727 roku. Bez wątpienia Haendlowi sprzyjało szczęście, bowiem anthemy te powinien skomponować nadworny kompozytor króla Maurice Green, rodzimy brytyjski kompozytor. I choć Handel nie pełnił żadnej oficjalnej roli na królewskim dworze, to właśnie jego wybrał Jerzy II, powierzając wielkie zadanie przygotowania muzyki koronacyjnej. Uznanie jednak przyszło później; początkowo hymny te były źle oceniane, a to z powodu ich odmienności od tradycyjnych hymnów Blowa czy Purcella. Arcybiskup Canterbury, Wiliam Wake określił anthem "The King shall rejoice" jako "nieregularną muzykę"; niemniej już w 1732 roku Haendel w swym pierwszym londyńskim oratorium zamieścił wszystkie hymny koronacyjne, wraz z "Sadokiem Kapłanem", a następny kompozytor muzyki koronacyjnej - Wiliam Boyce powrócił do pierwszej sceny z haendlowskiego oratorium.

Tekst hymnu

"Zadok the Priest and Nathean Prophet anointed Solomon King. And all the people rejoiced and said: God save the King, Long live the King, may the King live for ever. Amen, Alleluja!" - "Sadok Kapłan i Natan Prorok namaścili Króla Salomona. I wszyscy ludzie się radowali i mówili: Boże, zachowaj Króla, daj Królowi długie życie, niech Król żyje na wieki. Amen, Alleluja". Jest to sparafrazowany fragment z Pierwszej Księgi Królewskiej (1, 39-40), w którym opisano, jak Sadok Kapłan i Natan Prorok namaścili na króla Salomona, syna Dawida.

Źródła "Zadok the Priest"

Bez wątpienia na melodykę i strukturę "Sadoka Kapłana" wpłynęła działalność operowa Haendla; bowiem do lat czterdziestych kompozytor z Halle właśnie działalność operową uznawał za najważniejszą, traktując muzykę sakralną raczej przypadłościowo. Dlatego w jego kompozycjach sakralnych - i tych włoskich jak i angielskich widoczne są wpływy muzyki koncertowej, radosnej, żywej, ekspresyjnej i bliskiej każdemu człowiekowi. To stanowi właśnie o odrębności i specyfice sakralnej muzyki Haenda, w tym "Zadok the Priest". Choć zasługi poprzedników Haendla, przede wszystkim Henry Purcella, który wsławił się niesamowitą oprawą hymnu "My heart is inditing" są znaczne, to jednak haendlowskie "Coronation anthems" wyróżniają się spośród wszystkich swoją originalnością, ekspresją i radosną melodią. Także wcześniejszy cykl "Chandos anthems", jaki Haendel pisał na polecenie księcia Chandos, wpłynął znacząco na "Zadok the Priest" - można wręcz zauważyć podobieństwo finałowej sekcji "Sadoka Kapłana" "Amen, Alleluja!" do zakończenia hymnu "O praise the Lord".

Problematyka "Zadok the Priest"

"Zadok the Priest" jest utworem, który składa się z trzech części-sekcji. Niektórzy dyrygenci uważają, że sekcje te stanowią autonomiczne utwory, dlatego wykonują je odzielnie. Jednak w przeciwieństwie do pozostałych hymnów koronacyjnych Haendla, sekcje "Sadoka Kapłana" są ze sobą do tego stopnia związane, że stanowią ścisłą całość; dlatego należy rozumieć tę kompozycję jako zbiór sekcji, które połączone są ze sobą do tego stopnia, że stanowią jeden utwór.

Najpopularniejsze wykonania

Do najpopularniejszych wykonań tej kompozycji zalicza się wykonania Simona Prestona , Johna Eliota Gardinera oraz Roberta Kinga . Simon Preston jako pierwszy tak znacząco przyspieszył tempo utworu, a przez to zmienił jego wcześniejsze wyobrażenia. Robert King pragnął jak najbardziej autentycznie wykonać "Zadok the Priest", zwiększając, podobnie jak Handel, zespół instrumentalny i chór, a Gardiner w swojej późniejszej interpretacji tej kompozycji ukazał alternatywę dla wykonania Prestona.

Hymn Ligi Mistrzów

Hymn Ligi Mistrzów jest adaptacją anthemu Zadok the Priest[1].

Przypisy


Inne hasła zawierające informacje o "Zadok the Priest":

1951 ...

Zakon krzyżacki ...

David Hume ...

1948 ...

Cywilizacja doliny Indusu ...

Laki ...

1967 ...

Arezzo ...

Kasyci ...

Kategoria:Dzieła Georga Friedricha Händla cd. Almira Ariodante I Izrael w Egipcie J Johannes-Passion Juda Machabeusz (oratorium) Juliusz Cezar (opera) L La Resurrezione M Mesjasz (oratorium) Muzyka na wodzie R Rinaldo T Tra le fiamme Z Zadok the Priest ...


Inne lekcje zawierające informacje o "Zadok the Priest":

Strona bierna - Present Perfect, Past Perfect - część 3 (plansza 23) ...





Zachodniopomorskie Pomorskie Warmińsko-Mazurskie Podlaskie Mazowieckie Lubelskie Kujawsko-Pomorskie Wielkopolskie Lubuskie Łódzkie Świętokrzyskie Podkarpackie Małopolskie Śląskie Opolskie Dolnośląskie