|
|
|
Bank Polski
Bank Polski - bank emisyjny i kredytowy działający w latach 1828–1885 w Królestwie Polskim, z siedzibą w Warszawie. Założony przez księcia Ksawerego Druckiego-Lubeckiego.
Była to instytucja rządowa o własnej osobowości prawnej. Bank Polski miał prawo emisji banknotów do wysokości kapitału zakładowego (początkowo 30 mln zł polskich, od 1834 — 42 mln, od 1841 — 8 mln rubli, czyli ok. 53 mln zł pol.), udzielał kredytów krótko- i długoterminowych, obsługiwał pożyczki zagraniczne.
W latach 1829–1837 finansował budowę dróg w Królestwie Polskim, 1829–1842 — górnictwo rządowe (w 1833 stał się jego inwestorem i administratorem) itp. Od 1834 finansował budowę cytadeli warszawskiej.
W 1869 został podporządkowany rosyjskiemu Ministerstwu Skarbu w Petersburgu, w 1870 pozbawiony prawa emisji banknotów i udzielania kredytów długoterminowych.
1 stycznia 1886 został postawiony w stan likwidacji (zakończonej 1894) a jego majątek przejął Bank Państwowy Rosji.
Inne hasła zawierające informacje o "Bank Polski":
Dziady (zwyczaj)
...
Pęcice
...
Rodzimy Kościół Polski
...
Biskup
...
Mieszko II Lambert
...
Wincenty Okołowicz
...
Grenoble
...
Linköping
...
Tampere
...
Brno
...
Inne lekcje zawierające informacje o "Bank Polski":
208 Walki o granice II Rzeczypospolitej (plansza 9)
...
208 Walki o granice II Rzeczypospolitej (plansza 10)
...
208 Walki o granice II Rzeczypospolitej (plansza 2)
...
|
|
|
|
